Możliwości wyboru nowoczesnych kominków do domu

Montaż kominka zamkniętego (z wkładem) to oszczędność, ponieważ zużywa on mniej opału (drewna) niż otwarte palenisko. Jest to związane z ograniczonym dopływem powietrza do wnętrza urządzenia. Intensywność spalania można regulować. We wkładzie powstaje mniej popiołu i nie ma ryzyka wdmuchiwania go do pomieszczenia. Nie zapominajmy, że drewno to obecnie jedno z najtańszych paliw, dodatkowo łatwo dostępne.

Rozwiązanie takie oznacza również bezpieczeństwo - oczywiście, jedynie w przypadku prawidłowego montażu i eksploatacji. Ogień jest odizolowany od wnętrza pomieszczenia, więc nie musimy go pilnować ani wygaszać przed snem (iskry czy płonące polano nie wypadną na posadzkę). Zamiast kominka można zastosować piec wolnostojący - niedrogi w montażu i eksploatacji. Najefektywniejszy będzie jednak wkład.

Era tradycyjnych, otwartych kominków przemija, bo dziś w domach montuje się wkłady. Jednak i takie rozwiązanie zapewnia przyjemny klimat i efektywne ogrzewanie dużego pomieszczenia, a nawet całego budynku. STEINBERG

CZYM KIEROWAĆ SIĘ PRZY WYBORZE KOMINKA?

Wybierając wkład, zawsze uwzględniamy jego wygląd. Producenci oferują bowiem wiele modeli - mniej lub bardziej przeszklonych, o nowoczesnym lub tradycyjnym dizajnie. Dzięki temu kominek może idealnie współgrać z każdym wnętrzem, nawet ultranowoczesnym.

Oprócz kwestii wizualnych, liczą się, oczywiście, techniczne. Kominek może efektywnie ogrzewać cały dom. Aby tak się stało, należy wybrać wkład z płaszczem wodnym i podłączyć go do centralnego ogrzewania, bądź kupić model przeznaczony do DGP (dystrybucji gorącego powietrza) i rozprowadzić po budynku system specjalnych kanałów. Pamiętajmy jednak, że kominek nie może być wyłącznym źródłem ogrzewania domu.

Jeśli pali się w nim okazjonalnie, dla przyjemności, i służy on przede wszystkim do celów dekoracyjnych, nie musi współpracować z żadną inną instalacją. Jednak w takim przypadku ogrzeje jedynie pomieszczenie, w którym będzie zamontowany (tak jak piec wolnostojący).

Wkład narożny (a HITZE) oraz wersje z trzeba szybami, które pięknie eksponują płomienie (b KRATKI, c HAJDUK).

DOBÓR KOMINKA DO WYSTROJU WNĘTRZA

Wkłady kominkowe żeliwne mają bardziej tradycyjne wzornictwo, większą odporność na korozję i na ogół niższą cenę. Wersje ze stali wyglądają nowocześniej i są lżejsze. Prawie zawsze wytwarzane są z niej modele z płaszczem wodnym. Jeśli ktoś decyduje się na kominek z DGP lub pozbawiony systemu rozprowadzania ciepła, do wyboru ma wyroby stalowe i żeliwne.

Przeszklony może być więcej niż jeden bok. Wersje narożne mają szybę na dwóch sąsiednich ściankach. Znajdziemy też urządzenia przeszklone na przestrzał, z szybą z trzech stron, pryzmatyczne - trzy tafle w części frontowej, ustawione pod różnym kątem - oraz panoramiczne - z taflą zakrzywioną w łuk. W każdym przypadku szyby wykonywane są ze szkła żaroodpornego. W nowoczesnych wkładach często są bezramowe.

Dzięki odpowiedniej zabudowie, kominek z wkładem może wyglądać tradycyjnie czy też wtapiać się w płaszczyznę ściany (opcja idealna do wnętrz minimalistycznych). Pamiętajmy jednak, że do zabudowy należy używać wyłącznie niepalnych materiałów. Z kafli, cegły lub kamienia powstanie tzw. obudowa ciepła, która ma za zadanie się nagrzewać, a następnie oddawać ciepło do pomieszczenia.

Innym rozwiązaniem jest obudowa zimna, nie akumulująca ciepła dzięki izolacji termicznej od wewnątrz. Buduje się ją z ognioodpornych płyt gipsowo-kartonowych, mocowanych do stelaża albo stosuje gotowy produkt - w sprzedaży znajdziemy wiele modeli w rozmaitej stylistyce.

Piece wolnostojące, które znajdziemy w sprzedaży, różnią się przede wszystkim wyglądem i ceną. Zawsze należy pamiętać o podłączaniu urządzenia do osobnego przewodu kominowego o odpowiedniej średnicy. GALERIA KOMINKÓW, KRATKI, SCAN

FUNKCJE KOMINKA

Ogrzewanie budynku często odbywa się z wykorzystaniem kominka z DGP. W systemie takim powietrze ogrzane od wkładu przedostaje się do poszczególnych pomieszczeń na parterze i na piętrze za pomocą sieci kanałów.

Ruch powietrza zachodzi grawitacyjnie (na zasadzie samoczynnej cyrkulacji) albo nadmuchowo (wspomaganie wentylatorem). Duży, rozłożysty dom wymaga zastosowania dmuchawy. Instalacja grawitacyjna ogrzeje bowiem co najwyżej trzy sąsiednie pomieszczenia, ponieważ poziome odcinki kanałów mogą mieć maksymalnie 3-4 m długości (system taki lepiej się sprawdza w wąskich piętrowych domach, bo w przypadku długich pionowych przewodów konwekcja jest intensywna).

Minusem wentylatora jest to, że wymaga podłączenia do instalacji elektrycznej i emituje hałas. W miejscu wylotu kanałów, na ścianach lub sufitach poszczególnych wnętrz, montuje się kratki lub anemostaty, które dostępne są w rozmaitym wzornictwie.

DGP dobrze sprawdza się np. w domkach letniskowych, bo niegroźna mu ujemna temperatura i daje się szybko uruchomić. Jego minusem jest przenoszenie kurzu i pyłków, z uwagi na wzmożony ruch powietrza.

Drugim sposobem ogrzewania budynku za pomocą kominka jest zastosowanie wkładu podłączanego do centralnego ogrzewania (urządzenie pełni rolę analogiczną do kotła na paliwo stałe). Zawiera on wodny wymiennik ciepła. Woda ogrzewana w płaszczu otaczającym komorę spalania zasila grzejniki ścienne albo podłogówkę, skąd po schłodzeniu powraca do wkładu.

Rozwiązanie takie zapewnia ogrzewanie całego domu oraz ciepłą wodę użytkową (c.w.u.). Niestety, przyłączenie kominka do instalacji c.o. jest dość skomplikowane.

Kominek - jako pomocnicze źródło ciepła - pozwala obniżyć wydatki na opał (gaz, olej), szczególnie przed i po sezonie grzewczym. Palenie drewnem jest bowiem względnie tanie (w większości wkładów stosuje się suche drewno drzew liściastych; niektórzy producenci dopuszczają brykiety drzewne, ewentualnie węgla brunatnego).

Rozwiązanie takie zapewnia również ogrzewanie awaryjne w przypadku uszkodzenia kotła oraz w przerwach w dostawach gazu. Ponadto wspomaga główny system grzewczy podczas dużych mrozów, a także podłogówkę, która wolno podnosi temperaturę.

Gdy kominek pełni istotną rolę w ogrzewaniu, istotne są jego parametry techniczne. Do najważniejszych należą:

• moc nominalna (średnia z trzech godzin palenia w określonych warunkach testowych);
• sprawność (informuje o tym, ile energii powstającej podczas spalania z mocą nominalną trafia do pomieszczenia w postaci ciepła);
• czas utrzymywania żaru - po jednorazowym załadunku do pełna.

Kominek żeliwny z szybą panoramiczną (zaokrągloną). EKKOM

Na ścianach i sufitach wnętrz ogrzewanych systemem DGP montuje się specjalne anemostaty i kratki nawiewne. ALNOR

UMIEJSCOWIENIE KOMINKA W DOMU

Umiejscowienie kominka warto dobrze przemyśleć, bo to nie sofa czy szafka, którą można dowolnie przestawiać. Przez wiele lat jest niezmiennym elementem wnętrza. Musimy też rozwiązać kwestie związane z bezpieczeństwem.

Urządzenie najchętniej umieszczamy w centralnej części domu - na ogół w salonie, gdzie stanowi główną ozdobę. To dobra lokalizacja, szczególnie w przypadku DGP (kanały są wtedy możliwie krótkie, a więc nagrzewanie wnętrz jest szybkie i równomierne). Kominek w rogu pomieszczenia pozwala stworzyć ciepły, kameralny kącik wypoczynkowy. Ciekawym rozwiązaniem jest montaż w ściance działowej (np. między salonem i jadalnią) wkładu przeszklonego na przestrzał. Pozwala to bardzo dobrze wyeksponować palenisko. Podobny efekt daje wkład narożny - ogień widać z dwóch stron.

O lokalizacji kominka często przesądza umiejscowienie komina - niezbędny jest bowiem dostęp do przewodu kominowego. Najkorzystniej też, gdy palenisko znajduje się naprzeciw okna lub drzwi, jak najdalej od nich. Pamiętajmy, że konstruktor powinien ocenić wytrzymałość podłogi bądź stropu w miejscu, gdzie będzie wkład.

Wraz z obudową może on ważyć ponad pół tony. Podłoga przy kominku musi być wykończona niepalnym materiałem - zapobiega to ewentualnemu rozprzestrzenianiu się ognia. Odpowiednie są płytki ceramiczne lub kamienne. Ewentualnie można zastosować osłonę z blachy albo szkła. Meble, sprzęty domowe i łatwopalne przedmioty powinny znajdować się przynajmniej 80 cm od paleniska.

Wkład można obudować tak, by przypominał piec (a KRATKI) albo licował się z płaszczyzną ściany (b KOMINKI DOVRE). Jego lokalizacja może być różna - niekiedy jest to także sypialnia.

Kominek zamontowany w ściance działowej na przestrzał będzie ciekawym elementem wnętrza. KOMINKI DOVRE

PLANOWANIE MONTAŻU KOMINKA

Choć kominek stanowi tylko uzupełnienie instalacji grzewczej, jego dobór i montaż należy zlecić specjaliście z dużym doświadczeniem. Zakup taniego wkładu na własną rękę w supermarkecie nie jest wskazany.

Fachowiec powinien dopasować rodzaj i parametry urządzenia do konkretnej instalacji, dobrać pozostałe wyposażenie (np. automatykę sterującą) oraz rozstrzygnąć kwestie związane z montażem i doprowadzeniem powietrza potrzebnego do spalania (bez wystarczającej ilości tlenu proces ten nie przebiega prawidłowo, a ciąg kominowy jest zaburzony).

Kominek najłatwiej montować na wczesnym etapie budowy domu. Szczególnie dotyczy to systemu DGP. Warto uwzględnić go w projekcie budynku (choć gotowe projekty zazwyczaj tego nie przewidują). Po jego urządzeniu problematyczne będzie bowiem umieszczenie kanałów w ścianach, podłogach czy montaż kratek na powierzchni ścian.

Małgorzata Kolmus
Fot. otwierająca: JØTUL