Dobudowa kominka - brak wolnego przewodu kominowego

Kiedy w domu nie ma wolnego przewodu kominowego...

... będziemy musieli dobudować komin dla kominka. Najszybciej i najłatwiej prace przebiegną w przypadku komina zewnętrznego o konstrukcji stalowej z ociepleniem i płaszczem ochronnym. Jest lekki, więc nie wymaga fundamentów. Jego montaż ogranicza się do zamocowania konsoli wsporczej i uchwytów oraz przekucia otworu do wyprowadzenia rury dymowej. Poszczególne elementy zestawu kominowego wsuwa się jeden w drugi i zaciska stalową obejmą.

Jeśli w istniejącym domu nie ma wolnego przewodu dymowego, a chcemy wyposażyć go w kominek, rozwiązaniem jest dobudowa komina zewnętrznego, wyprowadzonego przez ścianę (fot. Komin-Flex)

Pozostałe rozwiązania - prefabrykowany system ceramiczny i tradycyjny komin murowany z cegieł pełnych - niosą ze sobą konieczność wykonania stopy fundamentowej. W przypadku komina zewnętrznego stopę należy posadowić poniżej strefy przemarzania gruntu (80-140 cm, zależnie od strefy klimatycznej).

Na początku tworzymy warstwę chudego betonu, tzw. otulinę (do 10 cm), którą izolujemy dwiema warstwami papy.

Na tak przygotowanym podłożu, murujemy fundament z bloczków betonowych do poziomu fundamentu domu (15-50 cm powyżej poziomu gruntu). Stopa fundamentowa powinna być szersza o 15 cm z każdej strony od wymiarów komina.

Po wykonaniu fundamentu, przystępujemy do budowy komina. Zdecydowanie mniej pracy i czasu włożymy w przypadku zestawu prefabrykowanego. Jego wewnętrzną część stanowi wkład kominowy (rura) z ceramiki szamotowej lub kamionki kwasoodpornej, który izolujemy wełną mineralną o grubości 2,5-3 cm. Tak uszczelnioną rurę ceramiczną obudowujemy przy użyciu pustaków z lekkiego betonu (z keramzytobetonu). Te łączymy zaprawą, nakładając ją na wierzch. Całość wykańczamy tynkiem lub płytkami klinkierowymi.

Kominy z cegieł pełnych natomiast murujemy zaprawą cementową lub cementowo-wapienną. W środku tradycyjnie wzniesionego komina umieszczamy, choć nie jest to konieczne, wkład ze stali kwasoodpornej lub ceramiczny, a na jego wierzchu montujemy czapę z betonu B15 (C12/15), zbrojonego stalą.

Komin można też wybudować wewnątrz domu, ale jest to najbardziej kłopotliwe rozwiązanie. Wymaga wykonania otworów w stropach i dachu, a w przypadku kominów murowanych - usunięcia fragmentu podłogi i wykonania w tym miejscu fundamentu.

Uwaga! Postawienie komina, bez względu na lokalizację i rodzaj, wymaga uzyskania pozwolenia.

Wymiary komina

Przewód kominowy wybrany do podłączenia kominka musi mieć wymiary dopasowane do wielkości paleniska we wkładzie kominkowym. Zgodnie z przepisami, minimalna średnica przewodu dymowego wynosić powinna 15 cm (lub 14 × 14 cm). Przewód o takich wymiarach będzie odpowiedni do kominka o mocy niższej niż 10 kW. Optymalną średnicę przewodu dymowego - uwzględniającą zarówno moc kominka, jak i wysokość komina - powinien zaproponować specjalista.

Orientacyjnie możemy przyjąć, że średnica kanału dymowego nie może być mniejsza, niż średnica króćca wylotu spalin z wkładu. Minimalna wysokość komina spełniającego ma wynosić przynajmniej 4 m (odcinek przewodu kominowego od miejsca podłączenia czopucha do komina, do wylotu przewodu dymowego).

Lokalizacja względem kominka

Najmniejsze straty ciepła i niewielki opór dla spalin uzyskamy przy kominie usytuowanym nad kominkiem. Wówczas możemy użyć wyłącznie komina stalowego lub ewentualnie murowanego (nad kominkiem murowanym). W przypadku dobudowy komina na zewnątrz, pozostają nam dwie możliwości jego lokalizacji: za kominkiem lub obok niego.

Autor: Emilia Rosłaniec

Zdjęcie otwierające: Komin-Flex