Kiedy warto zamontować sufit podwieszany?
Konieczność montażu sufitu podwieszanego może wynikać z wymagań technologicznych i funkcjonalnych związanych z wyposażeniem domu, jak i ze względów dekoracyjnych, co pozwoli na zasłonięcie niezbyt estetycznej powierzchni krzywego lub spękanego sufitu. Pod taką osłoną można bowiem umieścić dowolne instalacje, zwłaszcza o dużych przekrojach wymaganych w systemach rozprowadzenia powietrza grzewczego jak i wentylacji, zamontować wielopunktowe oświetlenie czy umieścić klimatyzator sufitowy.
Powierzchnie sufitu można też niemal dowolnie ukształtować tworząc np. stopniowaną czy krzywoliniową powierzchnię. Sufit podwieszany może również wpływać na poprawę akustyki pomieszczeń zmniejszając przenikanie dźwięków powietrznych z wyżej położonej kondygnacji jak i rozchodzenie się ich na zewnątrz.
Zależnie od wymagań użytkowych i dekoracyjnych sufity podwieszane tworzone są jako konstrukcje stałe, bez możliwości dostępu do przestrzeni pod pokryciem lub w postaci łatwo demontowanych elementów umożliwiających kontrolę, konserwację i rozbudowę umieszczonych pod sufitem instalacji i urządzeń.
Sufity podwieszane ze stałym pokryciem
Ten rodzaj sufitu podwieszanego wykorzystywany jest głównie jako pokrycie maskujące niedoskonałości powierzchni stropu, a także w celu obniżenia pomieszczenia np. w starych budynkach lub zamontowania dekoracyjnego oświetlenia. Oczywiście można też ukryć tam instalacje niewymagające regulacji czy napraw np. rury w systemie wentylacji z odzyskiem ciepła.
Sufit taki mocowany jest na systemowym ruszcie i standardowo pokrywany płytami gipsowo-kartonowymi. Przy takiej konstrukcji jego powierzchnie można kształtować tworząc schodkowe czy zaokrąglone pokrycie.
Zależnie od wymaganego obniżenia powierzchni sufitu stelaż montażowy mocowany jest do stropu elastycznymi uchwytami tzw. esami lub za pomocą systemowych wieszaków z zaciskami sprężystymi i z drutem regulującym wielkość zawieszenia.
Rozstaw osiowy profili głównych (górnych) nie powinien być większy niż 100 cm, natomiast połączone z nimi profile nośne rozmieszczamy w odstępach co 50 cm. Końce profili nośnych osadzane są w profilu przyściennym, do którego przykręca się również krawędzie płyt pokryciowych. Na wypoziomowanym ruszcie nośny mocuje się wkrętami płyty gipsowo-kartonowe w takim układzie, aby dłuższe boki płyt ze spłaszczonymi brzegami ustawione były prostopadle do profili nośnych, a połączenia wzdłużne znalazły się na tych profilach.
Łączenia poprzeczne w kolejnych pasach pokrycia powinny być wzajemnie przesunięte o przynajmniej jeden odstęp między tymi profilami. Odstępy między wkrętami mocującymi płyty nie powinny być większe niż 20 cm, a ich dokręcenie nie może powodować przecięcia warstwy kartonu.
Łukowe powierzchnie sufitów nadają wnętrzom niepowtarzalny charakter. Ich szybkie i perfekcyjne wykonanie nie stanowi problemu przy zastosowaniu płyt gipsowo-kartonowych zbrojonych włóknem szklanym o grubości 6 mm. Umożliwiają one formowanie powierzchni na sucho o promieniu gięcia powyżej 600 mm, co zdecydowanie ułatwia wykonywanie wszelkich powierzchni krzywo-liniowych. Przy większych promieniach krzywizn można też wykorzystać standardowe płyty gipsowo- kartonowe lub gipsowo-włóknowe kształtowane po ich nawilżeniu.
Dostępne obecnie na rynku zestawy profili i akcesoriów pozwalają na łatwe konstruowanie rusztu łukowego pod krzywoliniowy sufit. Konstrukcję rusztu łukowego można porównać do krzyżowej dwuwarstwowej konstrukcji sufitu płaskiego z tym, że zamiast profili CD głównych górnej warstwy używa się specjalnych profili giętych przypominających kształtem spłaszczony profil kapeluszowy.
Wykończenie powierzchni pokrycia z płyt g-k wymaga dość pracochłonnego szpachlowania złączy z użyciem siatki zbrojącej lub perforowanej taśmy papierowej oraz gipsowej zaprawy szpachlowej. Ostateczne wyrównanie powierzchni sufitu uzyskuje się przez szlifowanie spoin i wypełnień w miejscach osadzenia wkrętów.
W pokryciu do sufitu podwieszanego często montuje się oświetlenie punktowe w postaci tzw. reflektorków halogenowych, a obecnie z lampami LED. Planując ich zamontowanie trzeba przed zamocowaniem opłytowania odpowiednio rozprowadzić instalacje elektryczną mocując wyprowadzenia przewodów do stropu w planowanych miejscach.
Po wywierceniu otworu pod reflektorek łatwo wtedy wykonać jego podłączenie elektryczne. W sufitach podwieszanych ze stałym pokryciem niekiedy w celu wyciszenia przenikających przez strop dźwięków, układana jest wełna mineralna, której grubość powinna być nieco mniejsza niż przestrzeń podsufitowa, a jeśli ma pełnić również funkcję termoizolacji, to na stelażu, pod płytami g-k trzeba ułożyć folię paroizolacyjną.
Bezpośrednio na pokrycia sufitu podwieszanego nie można mocować ciężkich przedmiotów i kotwimy je wtedy bezpośrednio w konstrukcji stropowej.
Systemowe sufity do łatwego demontażu
Popularnym systemem sufitów podwieszanych są pokrycia kasetonowe dostępne w różnych wariantach wypełnienia i konstrukcji, który umożliwia łatwy dostęp do przestrzeni podsufitowej. Standardowe kasetony dostosowane są do modułowych wymiarów systemu – stelaż tworzy pola o wymiarach 600x600 mmm bądź 600x1200 mm, które można zastąpić przez np. panele oświetleniowe, klimatyzacyjne czy wentylacyjne, co umożliwia wygodne dostosowanie wyposażenie do wymagań funkcjonalnych pomieszczenia.
Zależnie od odmiany systemu, profile nośne mogą być widoczne lub ukryte w wycięciach kasetonów. Na konstrukcję nośną najczęściej wykorzystywane są profile lakierowane na biało o standardowych szerokościach stopki 15 mm (T15), 24 mm (T 24), 35 mm (T35). Wzdłuż ścian mocowane są profile przyścienne, a łączenia między profilami nośnymi zapewniają złącza zatrzaskowe. Ich zamocowanie do sufitu wykonuje się przy użyciu dybli stalowych i wieszaków o regulowanej długości.
Montaż stelaża do sufitów kasetonowych przebiega podobnie jak w przypadku pokryć stałych i sprowadza się do osadzenia w stropie wieszaków podtrzymujących konstrukcję nośną i profili przyściennych oraz do zatrzaskowego połączeniu profili rusztu, Trzeba jednak utrzymywać jednakowy rozstaw profili wynikający z szerokości modułu czyli 60 cm.
Przy doborze minimalnej długości zawiesi należy brać pod uwagę grubość montowanych w suficie modułów oświetleniowych i klimatyzacyjnych – z reguły nie powinna być ona mniejsza niż 15 cm. Wypoziomowanie rusztu nośnego ułatwia płynnie regulowana długość zawiesi dzięki sprężystym elementom zaciskowym. Wypełnienie pokrycia polega na wkładaniu kasetonów w kolejne pola rusztu, które swobodnie spoczywają na profilach nośnych.
Stosownie do pożądanego efektu dekoracyjnego jak i funkcji użytkowej montowane są kasetony z prasowanej wełny mineralnej, gipsu bądź metalowe
- Kasetony z twardej wełny mineralnej pokrytej cienkowarstwowym tynkiem ozdobnym oferowane są w kilkudziesięciu wzorach różniących się m. in. fakturą powierzchni, perforacja, grubością, wykończeniem krawędzi. Znajdują zastosowanie głownie w pomieszczeniach mieszkalnych i innych nie narażonych na zanieczyszczenie powietrza.
- Kasetony gipsowe dzięki stosunkowo dużej sztywności pozwalają na bezpośrednie nocowanie na nich np. lekkich lamp, urządzeń sygnalizacyjnych. Ich powierzchnia może być gładka lub perforowana, fabrycznie malowana na biało. Dostępne są również kasetony z powłoka dekoracyjna imitującą drewno bądź pokryte folią zapobiegająca nadmiernemu ich zawilgoceniu. Kasetony malowane łatwo można przemalować na dowolny kolor zwykłymi farbami do ścian i sufitów.
- Kasetony metalowe - głównie z blach aluminiowych - produkowane są w kilku odmianach o różnym przeznaczeniu. Gładkie lub z perforowanej blachy montowane są w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności. Powłoka z lakieru proszkowego zapewnia dobra ochronę antykorozyjna i ułatwia utrzymanie czystości. Ciekawą formę pokrycia sufitowego można uzyskać montując kasetony rastrowe lub siatkowe o różnej podziałce pól i kształtów , nadając pomieszczeniom industrialny klimat.
autor: Redakcja BudownicwaB2B
opracowanie: Aleksander Rembisz
zdjęcia: Siniat, Norgips, Blachy Pruszyński, Rigips, Rockfon
Komentarze