2020-08-19 13:11:58 
Dobór systemu sufitowego
Ze względów użytkowych, istotną cechą wybranego systemu sufitowego będzie możliwość łatwego dostępu do przestrzeni podstropowej, zwłaszcza w przypadku gdy umieszczone są tam instalacje techniczne budynku. Trzeba też zwrócić uwagę na wymaganą minimalną wysokość przestrzeni pod pokryciem, niezbędnej np. do wstawienia kasetonów, jak i stopień wilgotności panujący w pomieszczeniu.
Nie bez znaczenia może być kształt pomieszczenia, gdyż konstrukcje kasetonowe charakteryzują się budową modułową i nie zawsze możliwe będzie estetyczne rozmieszczenie wypełnienia, unikając przy tym utworzenia bardzo wąskich pól. Uwzględniając również inne własności systemów można przyjąć, że sufity z pokryciem płytami gipsowo-kartonowymi warto instalować w pomieszczeniach o dowolnym kształcie i stabilnej wilgotności powietrza, a minimalne obniżenie powierzchni sufitu nie powinno przekraczać kilku centymetrów.
Przy odpowiednio uformowanym stelażu nośnym można kształtować zarówno powierzchnie płaskie, wielopoziomowe jak i łukowe. Poszycie jest jednak nierozbieralne, bez naruszenia płyt oraz wymaga dość pracochłonnego wykończenia (spoinowanie, malowania). Z kolei konstrukcje kasetonowe są łatwe do zamontowania jak i wymiany uszkodzonych wypełnień, zapewniają wygodny dostęp do przestrzeni pod pokryciem. Tworzą jednak określony wzór na suficie (kraty, pasów), a modyfikacja wyglądu wymaga wymiany wszystkich płyt kasetonowych.
Montowanie sufitu z płyta g-k
Płaskie, monolityczne podwieszane sufity, montowane są z reguły na rusztach dwuwarstwowych powstających z krzyżowego połączenia profili stalowych CD i zamocowane wieszakami do sufitu. Zależnie od odległości sufitu podwieszanego od stropu, stosowane są zawiesia stałe tzw. ES mocowane wkrętami do profili głównych.
Natomiast przy znacznym obniżeniu, używa się zawiesia sprężyste współpracujące z drutem wieszakowym o odpowiedniej długości. Rozstaw osiowy profili głównych (górnych), nie powinien być większy niż 100 cm, natomiast połączone z nimi prostopadle profile nośne, rozmieszczamy w odstępach co 50 cm. Końce profili nośnych osadzane są w profilu przyściennym UD.
Prawidłowe mocowanie zawiesi
Montaż rozpoczynamy od wyznaczenia punktów osadzenia zawiesi, zgodnie z zaplanowanym układem. Przy instalowaniu sufitu z pokryciem płytami gipsowo-kartonowymi mamy swobodę w ich rozmieszczeniu, a podane odległości to wartości maksymalne i zawsze można je zmniejszyć. Główne profile nośne umieszczamy najczęściej wzdłuż długości pomieszczenia, w rozstawieniu do 100 cm z zachowaniem odstępów od ścian nie większych niż 40 cm.
Zawiesia rozmieszczamy w odstępach nie większych niż 90 cm wzdłuż profilu, a skrajne nie dalej niż 40 cm od ścian. Dzięki swobodnemu doborowi odległości rozmieszczenia zamocowań, możemy wybrać takie miejsca osadzenia zawiesi, które zapewniają stabilne zamocowanie w podłożu przy użyciu metalowych kołków montażowych. W popularnych stropach gęstożebrowych typu teriva, kołki osadza się wyłącznie w miejscach przebiegu belek nośnych, co na sufitach pokrytych tynkiem wymaga zlokalizowania ich wykrywaczem metalu.
Do wytyczenia linii zamocowania wykorzystuje się rozpięty sznur lub wskaźnik laserowy, a także zaznacza poziom sufitu na obwodzie całego pomieszczenia tworząc tzw. linię bazową, która pozwoli na zamocowanie listew przyściennych. Przy pokryciu z płyt g-k profil przyścienny UD mocujemy wzdłuż tej linii w odstępach, co ok. 60 cm.
Mocowanie pokrycia na suficie
Na wypoziomowanym ruszcie nośnym mocuje się wkrętami płyty gipsowo-kartonowe w takim układzie, aby dłuższe boki płyt ze spłaszczonymi brzegami ustawione były prostopadle do profili nośnych, a połączenia wzdłużne znalazły się na środku tych profili. Łączenia te w kolejnych pasach pokrycia powinny być wzajemnie przesunięte o przynajmniej jeden odstęp między tymi profilami.
Rozstaw wkrętów mocujących płyty nie powinny być większe niż 20 cm, a ich dokręcenie nie może powodować przecięcia warstwy kartonu. Wykończenie powierzchni pokrycia wymaga dość pracochłonnego szpachlowania złączy z użyciem siatki zbrojącej lub perforowanej taśmy papierowej oraz gipsowej zaprawy szpachlowej. Ostateczne wyrównanie powierzchni sufitu uzyskuje się przez szlifowanie spoin i wypełnień w miejscach osadzenia wkrętów.
Jak zamontować sufit kasetonowy?
Montaż stelaża pod sufit kasetonowy wymaga precyzyjnego rozmieszczenia profili głównych, z zachowaniem symetrycznego układu względem ścian i jednakowej odległości między nimi, która wynosi 120 cm. Odległości między zawiesiami wzdłuż przebiegu profilu, nie musi być stała, ale nie powinna przekraczać 100 cm w części środkowej i zachować odstęp 40 cm od ścian. System nośny składa się z profili wzdłużnych i poprzecznych, tworzących pola o wymiarach 600 x 600 m bądź 600 x 120 0mm.
Łączenia między profilami zapewniają złącza zatrzaskowe, a ich zamocowanie do sufitu wykonuje się przy użyciu wieszaków o regulowanej długości. Najczęściej wykorzystywane są profile nośne lakierowane na biało, o szerokości stopki 24 mm (T 24), ale ruszt można montować również z profili węższych T15 lub szerokich T35. Wzdłuż ścian mocowane są profile przyścienne, stanowiące oparcie dla końców profili nośnych i kasetonów brzegowych.
Zależnie od odmiany systemu, profile nośne mogą być widoczne lub ukryte w wycięciach kasetonów. Stosownie do pożądanego efektu dekoracyjnego jak i funkcji użytkowej montowane są różne kasetony - głównie z prasowanej wełny mineralnej lub gipsu. Wymóg utrzymania jednakowego rozstawienia profili sprawia, że możemy trafiać na różne materiały tworzące strop, co może wymagać użycia odmiennych elementów mocujących.
Szczególną uwagę - ze względu na uciążliwość zamocowania - należy zwrócić na stropy na belkach stalowych. Ważne jest wcześniejsze ustalenie ich przebiegu, aby zawiesia profilu nośnego sufitu kasetonowego, nie trafiały w miejsca wzdłuż jej umiejscowienia. Poziomowanie profili nośnych i przyściennych przeprowadza się w podobny sposób jak dla rusztu pod pokrycie z płyt g-k, przy użyciu urządzenia laserowego.
Montaż kasetonów w zamocowanym stelażu jest bardzo prosty i sprowadza się do dopasowania płyt do pól o zmniejszonych wymiarach i wstawieniu wszystkich kasetonów, które opierają się na profilach nośnych. W standardowych sufitach, kasetony wkłada się po prostu pod skosem na profile nośne, zwracając przy tym uwagę, aby nie uszkodzić krawędzi. W sufitach bez widocznych profili nośnych kaseton ma boczne rowki, w które wchodzi brzeg profilu i wystarczy odpowiednio go ustawić.
Przy odpowiednio dostosowanej przestrzeni nad pokryciem, zamiast kasetonów ozdobnych mogą być umieszczone panele funkcjonalne np. w postaci oświetlenia czy klimatyzacji. Oczywiście wymaga to uprzedniego ułożenia odpowiedniej instalacji, czyli przewodów elektrycznych i rur doprowadzających czynnik chłodniczy.
Autor: Cezary Jankowski
Opracowanie: Klaudia Tomaszewska
Zdjęcie otwierające: Rigips
Komentarze