Montaż instalacji centralnego odkurzania - I etap
Obejmuje wykonanie: projektu instalacji, orurowania czyli systemu rur między przyszłymi punktami ssawnymi a jednostką centralną oraz tzw. wyrzutni powietrza czyli przewodu wyprowadzającego przefiltrowane powietrze poza obręb budynku, instalacji elektrycznej zdalnie sterującej odkurzaczem.
- Projekt. Zadaniem projektanta jest poprowadzenie możliwie najkrótszej instalacji (rur i kabli elektrycznych) i obliczenie odpowiedniej liczby gniazd ssawnych i szufelek automatycznych, stosownie do wielkości domu i liczby kondygnacji. Im więcej punktów, tym instalacja jest droższa.
- Rury. Najlepszy termin na ułożenie orurowania następuje po ukończeniu instalacji elektrycznej, wodnej i kanalizacyjnej, a przed położeniem instalacji grzewczej. Jeśli nie zrobi się tego w trakcie budowy domu, przed wykonaniem wylewek podłogowych i tynków we wnętrzach, później konieczne będzie kucie wykończonych powierzchni. Do ułożenia instalacji centralnego odkurzania używa się tylko specjalnych rur i kształtek z PVC. Nie nadają się do tego rury kanalizacyjne! Łączy się je klejem, a nie gumowymi uszczelkami. Rury o średnicy 50 lub 55 mm mają wewnątrz idealnie gładką powierzchnię z powłoką antystatyczną o niskich oporach przepływu.
Poziomą instalację układa się w posadzce w warstwie izolacji, a pionową na ścianach w kanałach instalacyjnych lub w bruzdach 60 x 60 mm. Jeśli załamania rur są konieczne, prowadzi się je tylko łagodnymi łukami. Chodzi o uniknięcie niepożądanych oporów powietrza, które zmniejszają wydajność jednostki centralnej. Ponadto w takich załamaniach gromadziłyby się zanieczyszczenia. Po ułożeniu rur, w miejscach przygotowanych do montażu gniazd i szufelek automatycznych, umieszcza się klapki monterskie (lub szczelnie zakleja taśmą), które uniemożliwiają dostanie się brudu budowlanego do orurowania. Zanim instalacja zostanie zalana wylewką cementową lub otynkowana instalator dokonuje pomiaru jej szczelności.
- Niskonapięciowe przewody elektryczne. Umożliwiają zdalne włączanie i wyłączanie odkurzacza. Prowadzi się je wzdłuż wszystkich rur, łącząc w ten sposób gniazda z odkurzaczem. Najczęściej przewody układa się od gniazda do gniazda, albo każde łączy się osobnym kablem z jednostką centralną.
- Wyrzutnia powietrza. To rura z PVC, której zadaniem jest odprowadzenie przefiltrowanego powietrza z jednostki centralnej poza budynek. Swoją funkcję spełnia najlepiej, gdy jej długość nie przekracza 6 m, a wylot zakończony ruchomą klapką znajduje się na wysokości 30 cm ponad poziomem gruntu. Im wylot znajdzie się wyżej, tym głośniej słychać pracę systemu. Natomiast zbyt niskie położenie grozi w zimie zasypaniem przez śnieg. Niektóre nowoczesne modele jednostek centralnych z podwójnym systemem filtracji mają wyrzutnię powietrza wbudowaną w korpus i nie wymagają prowadzenia długiego przewodu przez ściany budynku.
Montaż instalacji centralnego odkurzania - II etap
Obejmuje m.in. montaż: gniazd i szufelek automatycznych, jednostki centralnej oraz dobór akcesoriów do sprzątania. Najczęściej wykonuje się go w ostatnim etapie wykańczania i urządzania domu, ale odkurzacza centralnego nie można używać do sprzątania resztek po budowie - np. cementu i kawałków gruzu (mogą zarysować ścianki rur, co ułatwi przywieranie do nich brudu). Dla jednostki centralnej wybiera się ścianę zewnętrzną budynku (boczną lub tylną) i miejsce, w którym dostęp do niej jest wygodny (na wypadek awarii i napraw oraz dla łatwego opróżniania zbiornika na śmieci).
Lilianna Jampolska
fot. aeroVac
Komentarze