Montaż odpływu liniowego w remontowanej łazience

Odpływ liniowy w nowej łazience - co warto wiedzieć?

Łazienkowy odpływ liniowy najlepiej zaplanować na etapie projektowania domu. Można wtedy przewidzieć taką grubość stropu i poszczególnych warstw podłogi, by zmieścić w niej rynienkę z syfonem oraz podejście kanalizacyjne, które musi być ułożone z 2% spadkiem w kierunku pionu. Grubość stropu powinna wynosić przynajmniej 20–25 cm, ponieważ wszystkie elementy przyłączeniowe mają zwykle około 15 cm wysokości. Jeżeli planujemy odpływ liniowy na parterze budynku niepodpiwniczonego, najpierw trzeba doprowadzić do łazienki rurę kanalizacyjną o średnicy 50–75 mm (im jest dłuższa, tym jej średnica powinna być większa). W strefie prysznica nie wylewa się posadzki, bo po założeniu rynienki i syfonu podłogę trzeba będzie wykonać z odpowiednim spadkiem. Na piętrze podejście kanalizacyjne montuje się w stropie, łącząc je z pionem kanalizacyjnym. Miejsce na elementy odpływu zostawia się na etapie wylewania stropu.

Odpływ liniowy w remontowanej łazience - co warto wiedzieć?

Podczas remontu domu, w większości przypadków taki odpływ też można dodać, pod warunkiem spełnienia pewnych wymogów. Najważniejszym z nich jest właściwa grubość stropu lub podłogi, która nie powinna być mniejsza niż 20 cm. Najłatwiej zrobić to oczywiście na parterze, tam grubość podłogi jest na ogół wystarczająca i pozwala na zamontowanie typowego odpływu liniowego o wysokości 80 lub 90 mm (najniższe warianty mają 60 mm).

Możliwość przeprowadzenia prac należy uzgodnić z fachowcem – szczególnie, gdy dotyczy to łazienki na piętrze. Powinien on sprawdzić, czy strop nie jest zbyt cienki, oraz czy zagłębienie na podejście nie przyczyni się do uszkodzenia konstrukcji. Rury odprowadzające nie mogą przecinać się z belkami stropowymi – mogłyby je bowiem osłabić. Nie zaleca się podnosić poziomu posadzki w łazience w celu zamontowania systemu – powinna znajdować się na równi z innymi wnętrzami.

W starych budynkach z monolitycznymi stropami o grubości około 15 cm, podejście kanalizacyjne można poprowadzić pod stropem, maskując je podwieszanym sufitem. Nie należy podnosić poziomu podłogi w strefie prysznica.

Jak odprowadzić wodę z odpływu liniowego?

Kanał odpływu liniowego zwykle umieszcza się przy ścianie, rzadziej w części centralnej prysznica bądź na jego obrzeżach. W dużych łazienkach, w których jest wystarczająco dużo przestrzeni na szeroki natrysk, niekiedy montuje się dwie rynienki, aby usprawnić odpływ wody z posadzki. Do wyboru są wersje proste, łukowe oraz narożne – w kształcie litery L. Mają długość od 50 do 120 cm. Można też zamówić wyrób na wymiar lub przyciąć go do odpowiedniej długości i dzięki temu idealnie dopasować do powierzchni natrysku. Warto jednak pamiętać, że efektywność odprowadzania wody zależy przede wszystkim od przepustowości syfonu, a nie od długości rynienki. Rynienki wyposażone są w sitko, które zatrzymuje włosy i brud. Niektóre modele mają zabezpieczenie przeciw cofaniu się wody i umożliwiają czyszczenie rury odpływu.

Jaką kratką zamaskować odpływ liniowy?

Maskownice (kratki) odwodnienia liniowego na ogół wykonane są ze stali nierdzewnej (polerowane, szczotkowane, matowe), szkła lub mosiądzu. Producenci oferują także ruszty aluminiowe oraz wykończone ceramiką albo szkłem w dowolnym kolorze, nawet pokryte drewnem egzotycznym. Niektóre listwy wyposażone są w oświetlenie LED, które włącza się przy kontakcie z wodą. Do wyboru są modele perforowane:

• z otworami w różnorodnych wzorach (geometryczne, faliste)
• pełne (woda odpływa wąską szczeliną okalającą maskownicę). Odmianą listew pełnych są wyroby przeznaczone do wklejenia okładziny (płytek ceramicznych, kamienia) – dzięki czemu system odwodnienia jest praktycznie niewidoczny.

Jak zamontować odpływ liniowy?

Wykonanie odpływu liniowego wymaga doświadczenia, dlatego najlepiej pozostawić to zadanie specjalistom. Kluczowe jest zachowanie właściwych spadków, jak również staranne uszczelnienie miejsca, w którym rynienka sąsiaduje z hydroizolacją posadzki. Prace instalacyjne, przy założeniu, że do łazienki mamy utworzone podejście kanalizacyjne, zaczyna się od ulokowania rynienki odpływowej z rusztem.

Podejście kanalizacyjne powinno być wykonane z co najmniej 2% spadkiem w kierunku pionu kanalizacyjnego. Górna powierzchnia rusztu musi znajdować się 1–2 mm poniżej poziomu płytek. Rynienkę odpływową opiera się na nóżkach o regulowanej wysokości, co ułatwia ustawienie jej w pozycji poziomej.

Pierwszy etap montażu odpływu liniowego fot. TECE

Jeżeli nic nie przecieka, można przystąpić do kolejnego etapu, polegającego na poziomowaniu. W rogach należy zastosować taśmy uszczelniające. Po wpasowaniu korytka prysznicowego, z około 5 cm warstwy jastrychu układanej w deskowaniu kształtuje się co najmniej 2,5% spadek posadzki w kierunku rynienki. Może on być jedno- albo dwustronny – zależnie od umiejscowienia kanału. W tym drugim przypadku przepustowość wody będzie lepsza

Drugi etap montażu odpływu liniowego fot. TECE

Następnie odpływ trzeba połączyć z kanalizacją, wykonać próbę szczelności i sprawdzić przepustowość syfonu.

Trzeci etap montażu odpływu liniowego fot. TECE

Gdy jastrych stwardnieje, przygotowuje się hydroizolację z tzw. płynnej folii. Nanosi się ją dwukrotnie, wałkiem bądź pędzlem (powinna znajdować się na całej podłodze w łazience i na otynkowanych ścianach natrysku do wysokości co najmniej 1,5 m)

Czwarty etap montażu odpływu liniowego fot. TECE

Płytki zaplanowane pod prysznic muszą być antypoślizgowe i bez wystających dekorów. Układanie zawsze zaczyna się od strony odpływu. Do wypełnienia spoin najlepiej użyć fugi epoksydowej, która jest wodoodporna, wodoszczelna i bardzo trwała

Piąty etap montażu odpływu liniowego fot. TECE

Odpływ ścienny - alternatywa dla odpływu liniowego

Gdy grubość podłogi w remontowanym pomieszczaniu nie jest wystarczająca do przygotowania odwodnienia liniowego, można zastosować odpływ ścienny. Elementy systemu mocuje się wówczas w ścianie, w specjalnym stelażu. Po wykończeniu ściany płytkami, tuż przy posadzce widoczna jest szczelina, przez którą odpływa woda z prysznica. Wariant ścienny sprawdzi się dobrze również w łazience z ogrzewaniem podłogowym na całej powierzchni, bo przy jego montażu nie ingeruje się w strukturę posadzki. Odpływ ścienny czyści się tak samo jak podłogowy, wystarczy zdjąć maskownicę i umyć sitka, znajdujące się w syfonie.

Odpływ ścienny z podświetleniem LED w kilku kolorach (np. zielonym) oraz trzema rodzajami maskownicy – prosta ze stali nierdzewnej, ze wzorem, a także z powierzchnią przeznaczoną do przyklejenia płytek fot. Kessel

Czym jest odwodnienie punktowe?

Zamiast odwodnienia liniowego podłogowego lub ściennego, w remontowanej łazience niekiedy można wykonać wpust podłogowy. W domach jednorodzinnych nie jest jednak to zbyt popularne rozwiązanie, na ogół stosuje się je np. w pralniach. Taki wariant składa się z odpływu (wpustu), montowanego w posadzce, przykrytego okrągłym bądź kwadratowym rusztem (kratką) ze stali nierdzewnej lub mosiądzu (w stylu retro). Wpust montuje się w centralnym punkcie strefy prysznicowej, rzadziej w narożniku podłogi (odwodnienie narożne) – przy zastosowaniu rusztu trójkątnego.

Odwodnienie punktowe montowane jest na środku powierzchni natrysku. Wymaga utworzenia spadku z czterech stron i odpowiedniego przycięcia płytek fot. Kessel

Wykonanie spadku w kierunku odpływu jest tu trudniejsze niż w przypadku odpływu liniowego, bo spadek musi być kopertowy (z czterech stron) i oznacza konieczność przycinania większej liczby płytek. Jest to bardzo pracochłonne i zwłaszcza w przypadku kafli wielkoformatowych nie wygląda estetycznie. Ponadto wpust punkowy zapewnia mniejszą powierzchnię odbioru wody.

Joanna Dąbrowska

Fot. Kessel/TECE