Prawidłowa izolacja termiczna zewnętrznych instalacji budynkowych

Na poziomie czysto formalnym, istniejące normy i przepisy budowlane wprowadzają pewne rozróżnienie, jeśli chodzi o wymagania dla zewnętrznych i wewnętrznych przewodów wentylacyjnych czy klimatyzacyjnych.

Zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi, instalacje tego typu powinny być projektowane w sposób ograniczający ilość ciepła lub chłodu potrzebnego do użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem.

I tak, dla przewodu ogrzewania powietrznego ułożonego w części nieogrzewanej budynku przyjmuje się minimalną grubość izolacji termicznej 80 mm, a dla kanału ułożonego w części ogrzewanej - 40 mm. W obu przypadkach mowa o materiale izolacyjnym o współczynniku przewodzenia ciepła na poziomie 0,035 W/mK.

Grubość izolacji przewodów HVAC można przyjąć w oparciu o obowiązujące przepisy, jak również dopasować do konkretnego projektu oraz założeń dotyczących parametrów instalacji, zgodnie z normą PN-EN ISO 12241:2010 „Izolacja cieplna wyposażenia budynków i instalacji przemysłowych”.

Przykładowe obliczenia strat ciepła, zrealizowane w oparciu o popularny program kalkulacyjny PAROC Calculus, prezentuje poniższa tabela.

Straty ciepła dla kanału izolowanego płytami PAROC Hvac Slab AluCoat [W/m], zgodnie z normą PN-EN ISO 12241:2010.

Izolacja zewnętrzna - na co zwrócić uwagę?

Podstawową rolą izolacji termicznej systemów grzewczych, wentylacyjnych czy klimatyzacyjnych jest zapobieganie niepożądanej stracie (lub zyskowi) ciepła od otoczenia, co przekłada się na optymalną pracę instalacji bez kosztownych strat energii.

W przypadku przewodów prowadzonych na zewnątrz budynku należy również przewidzieć inne parametry użytkowe dotyczące izolacji. Mowa tutaj o dodatkowych czynnikach takich jak: dobowe wahania temperatury, promieniowanie ultrafioletowe, opady atmosferyczne, a także ewentualne uszkodzenia spowodowane przez ptactwo lub gryzonie.

Jeżeli chodzi o izolacje techniczne dla systemów HVAC, rynek oferuje dużo różnych rozwiązań. W przypadku zastosowań zewnętrznych warto jednak pamiętać, że pewne materiały, takie jak np. spieniony polietylen czy pianki PUR, są relatywnie dość wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne oraz promienie UV.

Dodatkowo wykonuje się wtedy płaszcze np. ze stali, aby osłonić zaizolowane przewody. Są to jednak z reguły konstrukcje dość ciężkie, przez co generują dodatkowe koszty związane z materiałami i robocizną.

Instalacje zewnętrzne powinny być projektowane w sposób ograniczający ilość ciepła lub chłodu potrzebnego do użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem.

Alternatywę stanowią wyroby z wełny kamiennej wyposażone w specjalne pokrycia z folii aluminiowej dedykowane do zastosowań zewnętrznych. Przykładem takiego rozwiązania są maty i otuliny w ramach systemu PAROC Clad, których elastyczne pokrycie pozwala znacząco skrócić czas montażu i ułatwia zaizolowanie wszystkich kanałów o przekroju prostokątnym i okrągłym w sposób pewny, trwały i bezpieczny.

- Badanie wytrzymałości na perforację, przeprowadzone zgodnie z niemiecką normą DIN EN 14 477, potwierdza wysoką wytrzymałość mechaniczną produktów z serii PAROC Clad, a co za tym idzie - skuteczną ochronę m.in. przed ptakami które na ogół niszczą zwykłe izolacje – podkreśla Paweł Stankiewicz, ekspert firmy Owens Corning PAROC Polska.

- Co więcej, system PAROC Clad doskonale sprawdza się w otoczeniu narażonym na korozję, np. w pobliżu morza lub zakładów przemysłowych, ponieważ charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie słonego powietrza, słonej wody oraz szeregu innych szkodliwych czynników fizycznych i chemicznych - dodaje.

źródło i zdjęcia: PAROC