Specyfikacja i zastosowanie paroprzepuszczalnych folii dachowych

Wykorzystanie poddaszy na cele mieszkalne wymaga ich ocieplenia, do czego najczęściej wykorzystuje się wełnę mineralną. Również ściany domu bywają pokrywane termoizolacją z tego materiału. Przy takim wykorzystaniu wełna mineralna wymaga odpowiedniego zabezpieczenia przed zawilgoceniem samego materiału termoizolacyjnego jak i stykających się z nim elementów konstrukcji budynku.

Specyfikacja i zastosowanie paroprzepuszczalnych folii dachowych

Ochroną dla wełny mineralnej są folie - zewnętrzna o własnościach paroprzepuszczalnych oraz wewnętrzna charakteryzująca się wysoką paroszczelnością. Dobór właściwych rodzajów folii i staranne ich ułożenie ma decydujący wpływ na ciepłochronność i trwałość konstrukcji dachowej bądź szkieletowej ścian zewnętrznych.

Ochrona materiałów termoizolacyjnych przed kondensacją pary wodnej

W przegrodzie oddzielającej pomieszczenie ogrzewane od zimnego powietrza zewnętrznego występuje zjawisko dyfuzji (przenikania) pary wodnej, która w określonych warunkach może - przy dużej różnicy temperatur po obu stronach i wilgotnym powietrzu - skroplić się na zimnej powierzchni w postaci wody, a nawet zamarznąć.

W przypadku ocieplania dachu lub ścian domu termoizolacją o znikomym oporze dyfuzyjnym - a takim charakteryzuje się wełna mineralna - para wodna zawarta w powietrzu wewnętrznym z łatwością "przeciska się" przez tę warstwę i po przeniknięciu musi mieć możliwość swobodnego rozproszenia się w atmosferze.

Ponieważ wełna mineralna układana na zewnątrz jest osłonięta pokryciem dachowym bądź elewacją to zawsze trzeba utworzyć szczelinę wentylacyjną (za ociepleniem) zapewniającą odprowadzenie wilgotnego powietrza.

Jeśli nie ograniczymy napływu pary wodnej od strony pomieszczenia i jednocześnie nie zapewnimy możliwości odparowania wilgoci od strony zewnętrznej to doprowadzimy do trwałego zamoknięcia termoizolacji i utraty jej własności ciepłochronnych, gnicia konstrukcji dachowej czy rusztu elewacyjnego, a nawet pojawienia się zacieków ze skroplin.

Podstawową ochronę przed takim zagrożeniem zapewni pokrycie ocieplenia folią paroprzepuszczalną, a od wewnątrz ograniczenie przenikania pary wodnej poprzez odpowiednie zestawienie materiałów ściennych lub ułożenie izolacji z folii paroszczelnej.

Powłoka z folii paroprzepuszczalmej zapewnia również dodatkowa ochronę - osłania wełnę mineralną przed mechanicznym uszkodzeniem, wydmuchiwaniem włókien przez wiatr oraz wnikaniem wody opadowej przedostającej się przez nieszczelności w pokryciu dachowym lub elewacji.

Parametry folii paroprzepuszczalnych

Ze względu na zakres zastosowania folie te wykorzystywane są jako dachowe nazywane membranami lub foliami wstępnego krycia FWK, a do osłony elewacji noszą nazwę folii wiatroizolacyjnych. Różnice między tymi dwoma zastosowaniami wynikają głównie z grubości materiału i jego wytrzymałości.

Folie dachowe z powodzeniem można układać na ścianach jak też i odwrotnie, jeśli nie jest wymagana duża wytrzymałość mechaniczna powłoki. Podstawowe własności folii paroprzepuszczalnych określają następujące parametry:

  • względny opór dyfuzyjny Sd - to najważniejsza cecha wynikająca z wymagań fizyki budowli. Określa ona równoważną grubość warstwy powietrza (wyrażoną w metrach) odpowiadającą takiemu samemu spadkowi prężności pary wodnej jaki występuje podczas przenikania przez tę folię. Obecnie produkowane są głównie folie wysoko-paroprzepuszczalne, dla których wartość Sd jest znacznie mniejsza niż 0,1 m - najczęściej wynosi 0,02 - 0,05 m.
  • odporność na promieniowanie UV - podaje czas (w miesiącach) przez jaki folia może być narażona na promieniowanie słoneczne. Jest on o tyle istotny, że przekroczenie gwarantowanego przez producenta okresu (np. ze względów organizacyjnych, pogody) i opóźnionym pokryciu nie zatrzymuje procesu degradacji folii, co może doprowadzić do całkowitego jej zniszczenia po kilku latach już po jej osłonięciu. Dopuszczalny nominalnie okres wstępnego pokrycia wynosi 3 - 4 miesiące, ale zawsze trzeba dążyć do maksymalnego jego skrócenia.
  • wodoszczelność pokrycia - może być podana klasa odporności na przesiąkanie określana wg normy albo również szczelność hydrostatyczna. Folie mają najczęściej klasę odporności W1 (nie przesiąkają), a szczelność może być zapewniona przy naporze słupa wody o wysokości nawet do 2 m.
  • grubość i gramatura - te dwie współzależne wartości decydują w zasadzie o wytrzymałości mechanicznej folii. Cienkie i lekkie (gramatura 80 - 120 g/m2) wykorzystywane są głównie jako wiatroizolacja ścian szkieletowych lub ocieplenia na ruszcie, a grubsze, na dachy mające masę powierzchniową nawet do 270 g/m2.
  • wytrzymałość folii może być podawana dla różnych obciążeń - najczęściej znajdziemy informacje o wytrzymałości na rozrywanie dla próbki o szerokości 50mm wzdłuż i w poprzek włókien. Słabsze folie uzyskują wytrzymałość odpowiednio ok. 200/100 N/50 mm, a te o dużej wytrzymałości nawet powyżej 500 N/50mm w obu kierunkach. Niekiedy podawana jest również wytrzymałość na rozdzieranie (na gwoździu) co jest istotne przy wyborze sposobu ich mocowania - mocne wytrzymują przy obciążeniu siłą ponad 150 N.

Przy porównywaniu własności różnych folii warto sprawdzić też - o ile są podane - parametry uzyskiwane po tzw. sztucznym starzeniu, gdyż są one w pewnym stopniu wyznacznikiem trwałości, a materiał ze względu jego umiejscowienie powinien wytrzymać bez istotnych zmian swoich podstawowych własności przynajmniej tyle, co osłaniające go pokrycie dachowe czy elewacja.

FWK skutecznie przepuszcza parę wodną z warstwy termoizolacji chroniąc ją również przed zawilgoceniem w przypadku nieszczelności pokrycia dachowego
FWK skutecznie przepuszcza parę wodną z warstwy termoizolacji chroniąc ją również przed zawilgoceniem w przypadku nieszczelności pokrycia dachowego.

Folie specjalne - rodzaje i zastosowanie

Zastosowanie folii o specjalnych własnościach rozszerza ich funkcjonalność i pozwala na zastosowanie w nietypowych rozwiązaniach pokryć dachowych. Dodatkową ochronę przed nagrzewaniem się pomieszczeń na poddaszu w okresie letnim zapewniają folie refleksyjne, w których na powierzchni zewnętrznej naniesiona jest powłoka z aluminium odbijająca promieniowanie cieplne.

Efekt ochrony przed nagrzewaniem (ponad 80% energii promieniowania jest "zawracane") będzie szczególnie odczuwalny, gdy folia kładziona będzie na ociepleniu bezpośrednio pod pokryciem z dachówki ceramicznej, cementowej czy blachodachówki. Folię tę można kłaść również na ocieplone ściany pokryte np. sidingiem uzyskując ograniczenie nagrzewania się ścian domu.

Pokrycia dachowe z płaskiej blachy stalowej cynkowo-tytanowej czy miedzianej montowane są na pełnym deskowaniu i wymagają ułożenia ich na folii o własnościach drenażowych, dzięki której możliwe będzie odprowadzenie skroplin zbierających się pod pokryciem i jednocześnie osuszanie deskowania.

Folia taka składa się z warstwy paroprzepuszczalnej oraz zewnętrznej warstwy w postaci "wełny" zapewniającej dystans i swobodny przepływ wody. Odpowiednio dobraną antypoślizgową folią dachową położoną na deskowaniu możemy też zastąpić tradycyjną papę kładzioną pod gonty bitumiczne lub pod pokrycia mocowane na łatach.

Zaletą takiego rozwiązania będzie mniejszy ciężar podkładu pod gont, a przy pokryciach dachówką zapewnienie odparowania wilgoci z desek.

autor: Cezary Jankowski
oprac.: Maja Wychowaniec
zdjęcia: Dörken, Redakcja

Komentarze

FILMY OSTATNIO DODANE
Copyright © AVT 2020 Sklep AVT