Taras ziemny
Ten typ tarasu na gruncie ma postać nasypu z kruszywa i piasku, otoczonego skarpą lub obramowaniem. Jego powierzchnię wykańcza się zwykle brukiem, płytami nawierzchniowymi albo kruszywem (warstwa wykończeniowa jest przepuszczalna dla wody opadowej).
W przypadku tarasów ziemnych, dochodzi niekiedy do pofalowania nawierzchni, co jest wynikiem nierównomiernego osiadania podłoża lub rozjeżdżania się obramowania (na skutek niedostatecznego umocnienia brzegów lub rozmycia skarp).
Naprawa takiego uszkodzenia wymaga zdjęcia warstwy wykończeniowej i ponownego ułożenia jej na wyrównanym i utwardzonym podłożu. Jeśli pod kostką albo płytami zastosowano podsypkę ze zwykłej ziemi, konieczne jest usunięcie przynajmniej 10 cm warstwy podkładu i zastąpienie go piaskiem stabilizowanym cementem (zagęszczanym następnie wibratorem powierzchniowym).
Rozchodzące się obramowanie można wzmocnić dodatkową palisadą z betonowych tralek, osadzanych w gruncie na głębokość 30-40 cm. Rozmywaniu skarpy (grozi to na ogół w pierwszych latach użytkowania) zapobiega się, układając specjalną siatkę kotwioną w gruncie lub ażurowe płyty betonowe. Inną opcją jest zmniejszenie kąta nachylenia skarpy. Dodatkową ochronę zapewni nasadzenie roślin o głębokim i mocno rozrastającym się systemie korzeniowym.
Taras drewniany
Ma konstrukcję szkieletową (do belek nośnych, spoczywających na betonowych słupkach fundamentowych, przymocowana jest nawierzchnia z desek), której dotyczą głównie problemy związane z butwieniem drewna. Gdy traci wytrzymałość, następuje miejscowe zapadanie się nawierzchni. Duże znaczenie ma gatunek użytego drewna i jakość impregnacji, ale trwałość materiału zależy również od tego, czy zapewniono możliwość szybkiego wysychania drewna (odizolowanie go od gruntu, zapewnienie wentylacji pod nawierzchnią).
Remont tarasu drewnianego polega zwykle na wymianie uszkodzonych desek tworzących nawierzchnię. W przypadku znacznych uszkodzeń, konieczne może być odtworzenie całej konstrukcji. Do budowy nowego tarasu należy używać materiału, zaimpregnowanego ciśnieniowo. Dodatkową ochronę (i zabarwienie) zapewni impregnat barwiący, nakładany powierzchniowo. Należy zwrócić uwagę na odizolowanie konstrukcji nośnej od betonowych słupków fundamentowych podwójną warstwą papy oraz zapewnienie przewiewu pod nawierzchnią.
Taras betonowy
Stanowi go płyta betonowa, spoczywająca na gruncie lub oparta na podmurówce. Tarasy tego typu są najbardziej narażone na niszczące działanie warunków atmosferycznych. Uszkodzeniu dość szybko ulega nawierzchnia z płytek ceramicznych (zwłaszcza, gdy nie zostały ułożone prawidłowo). Ucierpieć może również konstrukcja tarasu, narażona na cykliczne zamarzanie i rozmarzanie, parcie gruntu i przenikanie wilgoci gruntowej.
Remont często sprowadza się do wymiany warstwy wykończeniowej, ale w razie znacznego uszkodzenia konstrukcji (deformacja, spękania), taras trzeba rozebrać i zbudować od nowa.
Redakcja BudownicwaB2B
fot. Bona
Komentarze