Ciche stropy

Charakterystyka akustyczna różnych konstrukcji stropowych

Konstrukcje stropowe wykonywane były w różnych technologiach, ale obecnie najczęściej budowane jako gęstożebrowe pustakowe (keramzyto-betonowe lub ceramiczne), betonowe płytowe (prefabrykowane lub monolityczne) lub kanałowe. Stosowane są również stropu drewniane w budynkach szkieletowych lub z poddaszem użytkowym.

Układanie stropu filigranowego. fot. Uciechowski

Wszystkie obecnie budowane stropy zapewniają z reguły dostateczną ochronę przed przenikaniem dźwięków powietrznych (np. muzyki, rozmów), ale niedostatecznie tłumią odgłos kroków, zabawy dzieci na podłodze czy wibracje pochodzące od urządzeń domowych, które są przenoszone na drodze materiałowej i dlatego w większości przypadków trzeba stosować dodatkowe izolacje akustyczne pozwalające na uzyskanie wymaganych wskaźników tłumienia dźwięków uderzeniowych.

Własności akustyczne stopów uzależnione są w znacznym stopniu od ich masy powierzchniowej - większa masa oznacza lepsze tłumienie dźwięków uderzeniowych. Istotne znaczenie ma również układ i własności warstw w konstrukcji stropowej, zwłaszcza w postaci materiałów sprężystych. Cechy te decydują o osiąganych własnościach tłumiących dźwięki materiałowe, określanych wskaźnikiem Ln,w poziomu hałasu uderzeniowego pod stropem, a im jego wartość jest mniejsza, tym strop będzie cichszy.

Wskaźniki izolacyjności akustycznej od dźwięków uderzeniowych dla najczęściej stosowanych konstrukcji stropowych i zalecane przyrosty wskaźnika tłumienia dla budynków mieszkalnych

Zależnie od rodzaju pomieszczeń, zalecane wartości wskaźnika wyciszenia dźwięków materiałowych zawierają się w granicach 58-63 dB, zatem wymagany przyrost tłumienia dźwięków uderzeniowych Lw - w przybliżeniu - będzie różnicą między charakterystycznym dla danego stropu wskaźnikiem Ln,w, a koniecznym do uzyskania poziomem przenikania dźwięków.

Sposób na wyciszenie stropu betonowego

Już na etapie budowy domu powinno zadbać się o właściwą izolację akustyczną stropów, dostosowując jego parametry również pod względem tłumienia hałasu, a projekt domu powinien zawierać szczegóły ochrony przed hałasem. Sposób wyciszenia stropów uzależniony jest od:

• przeznaczenia pomieszczeń
• rodzaju stropu, na którym ma być zastosowana podłoga
• wielkość przewidzianego w budynku przenoszenia bocznego zależnego od konstrukcji i układu ścian działowych oraz zewnętrznych.

Ułożenie wełny mineralnej na stropie, która ma zwiększyć izolacyjność termiczną i akustyczną. fot. portal budujemydom.pl

Podstawową zasadą wyciszenia stropów jest ułożenie warstwy izolacji akustycznej po wierzchniej stronie stropu, czyli na podłodze wyższej kondygnacji, tam gdzie powstaje hałas. Niekiedy, ze względów technicznych (wysokość pomieszczeń) lub formalnych (np. dom dwurodzinny) izolacji akustycznej nie można ułożyć na stropie i wtedy pozostaje jedynie zamontowanie mniej skutecznego wyciszenia w postaci sufitu podwieszanego.

Poprawę własności akustycznych stropu można osiągnąć poprzez:

• ułożenie podłogowego podkładu pływającego
• ułożenie pływającego pokrycia podłogowego
• zastosowanie dźwiękochłonnych wykładzin podłogowych

Podkład pływający, z układaną z reguły również podłogę pływającą (z pokryciem posadzkowym oddzielonym materiałem elastycznym od wszystkich elementów konstrukcyjnych domu) jest to najskuteczniejszy i najprostszy sposób wyciszenia stropów.

Materiał izolacji akustycznej układa się na paroizolacji lub bezpośrednio na podłożu i dociska płytą betonową - jastrychem grubości 4-5 cm. Jako materiał tłumiący wykorzystuje się najczęściej styropian elastyczny, półtwardą wełnę mineralną, które ułożone pod warstwą betonu odkształcają się i dobrze tłumią dźwięki (Ln,w obniża się nawet o 20 dB).

Elastyczna płyta styropianowa o zwiększonej izolacyjności akustycznej TONOPIAN EPS T 4,0. fot. Arbet

Zależnie od potrzeb i możliwości technicznych (dopuszczalnej wysokości podniesienia podłogi) układana jest izolacja z płyt styropianowych o różnej grubości - najczęściej 33/30 mm, 43/40 mm lub 53/50 mm, gdzie pierwsza wartość oznacza grubość bez obciążenia, a druga - pod naciskiem. Jako alternatywne wyciszenie stosuje się również płyty z wełny mineralnej grubości ok. 4 cm.

Wszystkie warstwy podłogi pływającej muszą być oddzielone od ścian i innych elementów budynku - trzeba wykonać dylatacje brzegowe - zapobiega to przenoszeniu dźwięków z posadzki na konstrukcję ścian, a przez to do innych pomieszczeń. W pracach remontowych pływający podkład można utworzyć z wykorzystaniem płyt tzw. suchego jastrychu (np. gipsowo-włóknowych), co eliminuje konieczność prowadzenia robót mokrych i znacznie skraca przygotowania do ułożenia posadzki.

Efektywność wyciszenia jest jednak gorsza niż przy wykonaniu tradycyjnego jastrychu, spowodowana mniejszą grubością (zazwyczaj 25 mm) i ciężarem warstwy podkładowej. Na podkładzie pływającym układa się - oczywiście z odstępem od ścian - związane z podłożem materiały podłogowe (parkiet, płytki ceramiczne czy panele). Integralną z podkładem izolację utworzy też wykładzina dźwiękochłonna (dywanowa, PCV na gąbce), dzięki ograniczeniu rozchodzeniu się drgań w warstwie pokrycia.

Jako dodatkową izolację akustyczną układaną na podkładzie pływającym, stosuje się pokrycia podłogowe z warstwą izolacyjną w postaci cienkich, miękkich płyt pilśniowych czy pianki polietylenowej. Takie pływające pokrycie podłogowe może też pełnić rolę samodzielnej izolacji akustycznej na starych „sztywnych” podłogach, ale efektywność takiego wyciszenia nie przekracza 10 dB.

Układanie suchego jastrychu z płyt gipsowo-włóknowych Fermacell. fot. James Hardie Europe

Stosunkowo dobre efekty ochrony przed dźwiękami uderzeniowymi zapewnia ułożenie specjalnych płyt gipsowo-włóknowych zintegrowanych z warstwą twardej wełny mineralnej. Przy niewielkiej grubości takiego wyciszenia uzyskuje się nie tylko wyciszenie stropu, ale również równy, stabilny podkład pod ostateczne pokrycie podłogowe dowolnym materiałem.

Cichsze stropy drewniane

Ze względu na ich niewielka masę powierzchniową jak i brak jednorodności pokrycia całej powierzchni, uzyskanie wysokiej izolacyjności od dźwięków uderzeniowych wymaga utworzenia bardzo grubej (do nawet 0,5 m wysokości) wielowarstwowej konstrukcji tworzącej puste przestrzenie jak i z wypełnieniem dźwiękochłonną wełną.

Przykładowy układ warstw stropu drewnianego z izolacją z wełny mineralnej i podłogą pływającą. fot. ISOVER

W standardowych drewnianych konstrukcjach stropowych możliwości skutecznego wygłuszenia dźwięków materiałowych są ograniczone i sprowadzają się głównie do uniknięcia hałasu wywoływanego przez samą konstrukcję stropową - zwłaszcza dokuczliwego skrzypienia. Istotny wpływ na uniknięcie skrzypienia stropu ma zapewnienie odpowiedniej jego sztywności, gdyż uginające się elementy powodują wzajemne tarcie i hałas.

Konstrukcja nośna, czyli belki nie powinny bezpośrednio służyć jako oparcie dla podkładu podłogowego. Poszycie należy mocować do poprzecznie ułożonych legarów, a w punktach ich oparcia umieścić filcowe podkładki bądź kawałki wykładziny dywanowej. Płyty pokryciowe OSB lub MFP najlepiej układać dwuwarstwowo z przesunięciem styków wzdłuż wszystkich boków, zachowują ok. 1 centymetrowe odstępy od ścian. Jako twarde posadzki lepiej kłaść panele podłogowe na podkładzie wyciszającym z korka lub płyty pilśniowej, niż klejony do podłoża parkiet bądź deski.

autor: Redakcja BudownicwaB2B

opracowanie: Aleksander Rembisz

zdjęcia: Uciechowski, ISOVER, Arbet, James Hardie Europe (marka Fermacell), portal budujemydom.pl

Film: Siniat