Jak układać strop gęstożebrowy?

Stropy gęstożebrowe należą do najczęściej wykonywanych konstrukcji w domach jednorodzinnych, ze względu na stosunkowo proste wykonanie i dostępność materiałów koniecznych do ich budowy. Elementy stropowe wykonują najczęściej lokalne wytwórnie, co również ogranicza koszty transportu. Jednak mimo spełniania wymagań normatywnych, pozwalających na oznakowanie wyrobów znakiem B, do produktów nie zawsze dołączana jest szczegółowa dokumentacja, co niekiedy prowadzi do popełniania błędów montażowych.

Jak układać strop gęstożebrowy?
Z artykułu dowiesz się:
  • Jakie cechy ma strop gęstożebrowy?
  • Jak dobrać konieczny asortyment do układania stropu gęstożebrowego?
  • Jak montować konstrukcje gęstożebrowe?
  • Jak prowadzić betonowanie w przypadku stropów gęstożebrowych?
  • Jakie są najczęściej popełniane błędy przy układaniu stropów gęstożebrowych?

Charakterystyka stropów gęstożebrowych

Stropy gęstożebrowe charakteryzują się niewielkimi odstępami między elementami nośnymi (żebrami), które z reguły nie przekraczają 60 cm. Dostępne są w wielu odmianach znanych pod nazwami np. teriva czy fert, różniących się nośnością użytkową, dopuszczalną rozpiętością, odstępem belek i rodzajem elementów wypełniających.

Prefabrykowane belki nośne, w postaci kratownicy z zabetonowana stopką, pełnią rolę żeber nośnych, rozstawionych co 45-60 cm, a przestrzeń między nimi wypełniają pustaki z keramzytobetonu, żużlobetonu, ceramiki lub betonu komórkowego. Ich wysokość konstrukcyjna wynosi 24-30 cm, a rozpiętość sięga do 7,80 m. Ciężar powierzchniowy to ok. 270 - 300 kg/m², co zapewnia dość dobrą izolację akustyczną od dźwięków uderzeniowych.

Pustaki na stronie należy układać w jednym kierunku
Pustaki na stropie układamy równomiernie obciążając belki, pozostawiając odstępy na żebrorozdzielcze. Fot. Stropex

Belki w zależności od potrzeb można skracać, co ułatwia wykonanie nieregularnych zarysów stropu. W miejscach o skumulowanych obciążeniach np. pod ściankami działowymi, belki nośne układa się obok siebie, tworząc żebro o podwyższonej wytrzymałości. Przy rozpiętościach powyżej 4 m tworzone jest również poprzeczne żebro, rozdzielcze zapobiegające klawiszowaniu stropu.

Belki i pustaki układa się ręcznie na wypoziomowanych podporach, w rozstawionych co ok 1,5 m i następnie zalewna betonem klasy C16/20 (dawniej B 20) tworzącym jednocześnie warstwę nadbetonu o grubości 3-4 cm.

Dobór koniecznego asortymentu

Najpopularniejsze stropy gęstożebrowe wykonywane są często przez przypadkowe ekipy budowlane, warto więc wiedzieć jak powinny być układane i jak się do tego przygotować. Prefabrykaty do budowy stropu wytwarzane są w kilku odmianach i przy ich zakupie należy sprawdzić czy parametry wytrzymałościowe odpowiadają wymaganiom.

Jakość belek stropowych powinna być potwierdzona odpowiednią dokumentacją
Jakość belek stropowych powinna być potwierdzona odpowiednią dokumentacją. Fot. Artbet 

Każdy producent prefabrykowanych belek stropowych i współpracujących z nimi pustaków powinien posiadać świadectwo dopuszczenia do stosowania w budownictwie (znak 'B") oraz udostępnić charakterystykę techniczną produktu i instrukcję montażową. Przed położeniem stropu konieczne będzie przygotowanie ścian, a także podłoża, na którym staną podpory montażowe.

Górna powierzchnia ścian, na których będą spoczywać belki stropowe, musi być dokładnie wypoziomowana i wyrównana. Warto wykorzystać specjalne kształtki wieńcowe, na których oprą się belki i jednocześnie powstanie deskowanie tracone wieńca stropowego.

Wieńce stropowe
Wieńce stropowe zalewamy równocześnie z płytą stropową. Fot. Stropex

Oprócz elementów stropowych (belek i pustaków) do ułożenia stropu niezbędne będą jeszcze stemple lub podpory regulowane, pręty zbrojeniowe do utworzenia wieńca i żeber rozdzielczych i zgrzewane siatki przypodporowe P1 i P2, a w przypadku układania belek stropowych o rozpiętości powyżej 6 m, również siatki zaginane typu Z1 i Z2.

Montaż konstrukcji gęstożebrowych

Montaż stropu rozpoczynamy od wciągnięcia belek i ich rozstawienia oraz sukcesywnego układania pustaków przy ich końcach. Pierwszą belkę układamy w takim miejscu, aby skrajne pustaki wypełniające opierały się na ścianie bocznej przynajmniej 3 cm, a minimalna głębokość oparcia belki na podporze wynosiła 8 cm.

Ustawić podpory montażowe
Pod rozstawionymi belkami z ułożonymi skrajnymi pustakami trzeba ustawić podpory montażowe. Fot. Stropex

Kolejne belki ustawiamy w rozstawieniu ustalonym przez pustaki umieszczone na ich końcach. Nie można zapomnieć o wstawieniu dodatkowych belek w miejscach przebiegu ścianek działowych, ustawionych wzdłuż żeber, jeśli ich masa wymaga dodatkowego wzmocnienia stropu (rozwiązanie to powinno być przewidziane w projekcie).

Pod rozstawionymi belkami z ułożonymi skrajnymi pustakami trzeba ustawić podpory montażowe. Stemple podpierające deski podporowe rozmieszczamy w odstępach co ok. 1,5 m wzdłuż belki i 1-1,5 m w kierunku poprzecznym. Zalecane jest utworzenie tzw. ujemnej strzałki ugięcia o wartości odpowiadającej 1/300 długości stropu.

Uzyskamy to poprzez zwiększenie wysokości podparcia w środku rozpiętości np. o 2 cm, gdy strop ma 6 m długości. Po wypoziomowaniu belek kolejny etap to rozmieszczenie pozostałych pustaków wypełniających i utworzenie żeber rozdzielczych. Pustaki powinny być układane pasami prostopadłymi do przebiegu belek, co zapewnia symetryczne ich obciążenie i zapobiega rozsunięciu.

Żebra rozdzielcze w środku rozpiętości tworzy się, gdy długość belki przekracza 4 m, a jeśli jest większa niż 6 m wykonujemy dwa żebra rozdzielcze. Tworzy się je przez rozsunięcie pustaków na szerokość 7-10 cm i wstawienie dwóch prętów zbrojeniowych średnicy 12 mm, połączonych strzemionami w kształcie litery S.

Zależnie od sposobu oparcia belek na podporach na odpowiednim etapie należy ułożyć zbrojenie wieńca, który wymaga zabetonowania jednocześnie z konstrukcją stropową. Standardowe zbrojenie wieńca to 4 pręty średnicy 10-12 mm ze strzemionami co 30 cm, a jego wysokość powinna odpowiadać poziomowi górnych prętów belek.

Stropy gęstożebrowe wymagają ułożenia dodatkowego zbrojenia przypodporowego, przenoszącego siły ścinające. W stropach o rozpiętości poniżej 6 m takie zadanie spełniają prefabrykowane siatki zbrojeniowe o oznaczeniach P1 i P2. Układane są one na wierzchu zbrojenia belek i odpowiednio łączą je ze zbrojeniem wieńca obwodowego (siatki typu P2 na końcach żeber) lub nad podporami pośrednimi (siatki typu P1).

Przy większych rozpiętościach stosowane są odpowiednio siatki zaginane Z1 i Z2, przy czym zbrojenie Z2 wymaga rozgięcia „wąsów" i połączenia wzdłużnego z prętami wieńca.

Jak prowadzić betonowanie?

Po sprawdzeniu prawidłowości ułożenia oraz stabilności podpór, można przystąpić do betonowania. Strop powinien być zalewany w sposób ciągły, co praktycznie wymaga użycia pompy do betonu.

Betonowanie stropu
Betonowanie należy wykonać na całej rozpiętości, posuwając się ruchem prostopadłym do belek. Fot. Stropex

Bezpośrednio przed betonowaniem całą powierzchnię trzeba obficie zmoczyć. Beton towarowy klasy, co najmniej C16/20 musi być rozkładany równomiernie, pasami prostopadłymi do belek, a grubość warstwy nadbetonu (nad górną powierzchnią pustaków) powinna wynosić 3-4 cm.

W utrzymaniu jednakowej jego grubości pomogą listwy ułożone na pustakach lub systemowe wkładki kontrolne wstawione między wypełnienie. Do wyrównania i zagęszczenia betonu przydatna będzie listwa wibracyjna, prowadzona po powierzchni wstępnie rozprowadzonej mieszanki betonowej.

Przez okres 5-7 dni należy systematycznie zwilżać powierzchnie betonu, nie dopuszczając do widocznego przeschnięcia. Dalsze prace budowlane na stropie, bez nadmiernego jego obciążenia można rozpocząć po ok. 10 dniach, a podpory montażowe usunąć po 3 tygodniach.

Najczęściej popełniane błędy

  • Niezbędne podpory, podczas układania i betonowania stropu, muszą spoczywać na twardym i stabilnym podłożu. Konieczne więc będzie wykonanie przynajmniej podkładu stabilizującego na gruncie o dostatecznej wytrzymałości. Spotykane dość często opieranie stempli na podłożonych deskach, może skończyć się ugięciem stropu, zwłaszcza w przypadku gruntów gliniastych, które uległy nawilżeniu. 
  • Brak lub niedostateczna liczba pustaków zadeklowanych sprawia, że wykonawcy zatykają kanały różnym materiałem. Często skutkuje to wepchnięciem takiej prowizorycznej osłony do środka, co nie tylko zwiększa zużycie betonu, ale i dodatkowo niepotrzebnie obciąża strop.
  • Nie należy układać grubszej warstwy nadbetonu niż zalecana. Jej pogrubienie nie zwiększa wytrzymałości, a jedynie zbytecznie obciąża strop, co w efekcie zmniejsza dopuszczalne obciążenie użytkowe. Właściwą grubość nadbetonu można uzyskać układając 3-4 cm listwy kontrolne, po których prowadzi się łatę wyrównującą.
  • Wszelkie wzmocnienia pod ścianki, np. słupy powinny być jednoznacznie zaznaczone na powierzchni gotowego stropu, poprzez zabetonowanie tzw. świadków, czyli odcinków prętów wyprowadzonych ponad powierzchnie stropu. Rzeczywista lokalizacja wzmocnień nie zawsze pokrywa się z dokumentacją, a ustalenie ich przebiegu w gotowym stropie jest bardzo kłopotliwe.

Autor: Cezary Jankowski

Opracowanie: Klaudia Tomaszewska

Zdjęcie otwierające: stropy.pl

Komentarze

Gość Budmater

10 Wrz 2020, 15:25

Montaż konstrukcji gęstożebrowych wymaga wiedzy i odpowiedniego podejścia - tylko wtedy strop gęstożebrowy będzie w 100% spełniał swoją funkcję. Chcąc uniknąć błędów podczas układania stropów gęstożebrowych, warto wybrać doświadczonego wykonawcę, który nie będzie ...

Wiecej na Forum BudujemyDom.pl
FILMY OSTATNIO DODANE
Copyright © AVT 2020 Sklep AVT