Dlaczego chłodzenie płaszczyznowe jest lepsze od chłodzenia powietrza?

Temperaturę tych elementów odbieramy jako tzw. temperaturę promieniowania, bo pomiędzy nimi oraz osobami i przedmiotami w pomieszczeniu wymiana ciepła następuje właśnie poprzez promieniowanie. A my sami ok. 50% ciepła oddajemy do otoczenia właśnie w tej postaci. Latem najlepiej czujemy się w związku z tym we wnętrzach, w których temperatura promieniowania przegród jest nieco niższa od temperatury powietrza (zimą jest odwrotnie). W takich warunkach możemy po prostu najłatwiej pozbyć się nadmiaru ciepła. Przy chłodzeniu przez klimatyzator, sytuacja jest odwrotna - powietrze jest zimne, a przegrody budynku wciąż mocno rozgrzane.

Kolejny argument przemawiający za chłodzeniem płaszczyznowym to brak przeciągów. Gdy we wnętrzach działają klimatyzatory, to ruch powietrza zawsze ulega wzmożeniu. Nawet jeśli struga zimnego powietrza nie jest na nikogo skierowana bezpośrednio (a nie powinna być), to znacznie schłodzone powietrze szybko opada spod sufitu (gdzie powinno być skierowane) ku podłodze. A powietrze musi być mocno schłodzone, bo jest złym nośnikiem ciepła i przy niewielkim obniżeniu temperatury - nie schłodzimy efektywnie pomieszczenia.

Chłodzenie płaszczyznowe jest tańsze w eksploatacji niż klimatyzatory i to nawet wtedy, gdy jest to chłodzenie aktywne. Zrozumiemy jak to możliwe, jeśli przypomnimy sobie, od czego zależą koszty eksploatacji pompy ciepła w zwyczajnym trybie ogrzewania. Zużycie prądu przez sprężarkę pompy lub klimatyzatora zależy przede wszystkim od tego, jak bardzo urządzenie musi zmienić (podnieść lub obniżyć) temperaturę czynnika roboczego ("freonu") w obiegu. Dlatego właśnie pompa pracuje zimą tym bardziej ekonomicznie, im temperatura zasilania w obiegu c.o. jest niższa.

Innymi słowy: lepiej przygotować bardzo dużo letniej wody, niż niewiele gorącej. Zależność jest podobna, gdy pompa ciepła lub klimatyzator pracują na potrzeby chłodzenia - mała różnica temperatury to małe zużycie prądu. Tyle, że w typowym klimatyzatorze różnica temperatury musi być duża, bo powietrze jest złym nośnikiem ciepła. Na wyjściu z urządzenia jego strumień ma zwykle poniżej 10°C. Z kolei w ogrzewaniu płaszczyznowym duża powierzchnia wymiany ciepła gwarantuje jego dobry odbiór, nawet gdy ta chłodząca płaszczyzna (sufit, podłoga) nie jest zbyt zimna i ma np. 20°C.

Zdjęcie: Kisan