2020-07-08 11:23:29 
- Co wybrać zamiast brodzika?
- Jakie odpływy mamy do wyboru?
- Dlaczego syfon jest tak ważny?
- Na co zwrócić uwagę przy kupnie odpływu?
- Jak dopasować odpływ do łazienki?
- Jak rozplanować instalację i kiedy najlepiej ją wykonać?
- Jak ważny jest fachowy montaż?
Zamiast brodzika
Jedynym widocznym w pomieszczeniu elementem odwodnienia liniowego jest specjalna listwa montowana na poziomie płytek. Pod nią znajduje się korytko (rynienka), do którego spływa woda kąpielowa. Dzięki niewielkiemu spadkowi podłogi trafia ona do odpływu, nie zalewając łazienki.
Proste rozwiązania są na ogół uniwersalne i najbardziej praktyczne. Bezprogowe natryski z odwodnieniem liniowym mają zarówno walory estetyczne, jak i użytkowe. Cieszą się popularnością z uwagi na modny wygląd oraz wygodę i bezpieczeństwo użytkowania. Rezygnacja z brodzika i zlicowanie listwy z powierzchnią posadzki pozwala stworzyć prysznic bez barier.
To istotne zwłaszcza dla osób starszych, mających kłopot z poruszaniem się, oraz dla dzieci. Aby zwiększyć ich bezpieczeństwo, warto zastosować szorstkie, antypoślizgowe płytki podłogowe.
Ponadto prysznic z odpływem liniowym łatwiej utrzymać w czystości. Mycie podłogi wykończonej kafelkami jest mniej pracochłonne, niż czyszczenie brodzika z typową kabiną. Listwy produkowane są z materiałów odpornych na wodę i trwałe zabrudzenie.
Duży wybór odpływów liniowych
Listwa (inaczej maskownica, ruszt) montowana na poziomie posadzki ma za zadanie zasłaniać korytko, ale pełni też funkcję dekoracyjną. Producenci oferują te elementy w wielu wariantach, dzięki czemu można je dopasować do stylu każdej łazienki.
Wyroby perforowane (ruszty) – coraz mniej powszechne – mają otwory w różnym kształcie. W przypadku wersji pełnych, woda odpływa szparą znajdująca się na ogół między krawędziami listwy i brzegiem korytka. Niektóre przystosowane są do wklejenia w nie odpowiednio przyciętych płytek podłogowych.
Maskownica całkowicie wtapia się wówczas w płaszczyznę posadzki. Znajdziemy również bardzo wąskie modele ze wzdłużną szczeliną pośrodku. Oryginalnie prezentują się odpływy podświetlane diodami LED, które włączają się wtedy, gdy rynienka jest wypełniona wodą.
Najpopularniejsze są listwy ze stali nierdzewnej polerowanej (błyszcząca) lub satynowanej (matowa), choć możemy też kupić aluminiowe, miedziane, ceramiczne, szklane, z drewna egzotycznego lub z tworzywa.
Syfon - kluczowy element w łazience
Maskownica ma wpływ głównie na wygląd odwodnienia. Jego sprawne działanie zależy natomiast od rodzaju zastosowanego syfonu. Montowany jest on pod korytkiem i przede wszystkim zapobiega wydostawaniu się z instalacji nieprzyjemnych zapachów. Zebrana w urządzeniu woda oddziela powietrze w łazience od tego z rury odpływowej.
Warto zwrócić uwagę, by miało specjalną zapadkę, zapobiegającą wysychaniu w nim wody (tzw. suchy syfon). Istotne też, by element ten dało się wyjmować w celu umycia i ewentualnego odetkania. Łatwy do zdemontowania ruszt ułatwi zarówno czyszczenie syfonu, jak i korytka (nieczystości warto usuwać zanim trafią głębiej).
Rynienki na ogół wyposażone są w sitko, które zatrzymuje włosy i brud, zapobiegając przedostawaniu się ich do syfonu. Żeby odpływ liniowy dobrze działał, należy zaglądać do niego co 1–2 miesiące (w praktyce robi się to wówczas, gdy przestaje on odbierać wodę).
Dobór syfonu o odpowiedniej przepustowości zapewni sprawne odprowadzanie wody, niezależnie od natężenia strumienia (w przypadku deszczownicy oraz panelu z hydromasażem, strumień zwykle jest większy). W tej kwestii mniejsze znaczenie ma wielkość korytka.
Zwróćmy więc uwagę, ile litrów wody jest w stanie przepłynąć przez syfon w ciągu minuty. Przepustowość może wynosić 20–90 l/min, ale do użytku domowego przeważnie wystarcza 65–70. Elementy te wykonywane są ze stali nierdzewnej lub tworzywa. Niektóre mocowane są do rynienki na stałe, inne dają się obrócić (syfony rotacyjne), co umożliwia podłączenie odpływu do instalacji z dowolnej strony.
Dokonaj właściwego zakupu
Niezależnie od tego, na jaki materiał i wzór się zdecydujemy, wybierajmy wyroby wysokiej jakości, renomowanych marek. Kupując droższy system, zyskamy pewność, że po kilku latach nie będzie go trzeba wymieniać.
Odpływ powinien być dobrze zaprojektowany, a jego elementy odporne na nacisk, działanie środków chemicznych, wody i zmiany wilgotności. Odwodnienia liniowe sprzedawane są w zestawach, które oprócz listwy, korytka i syfonu, powinny obejmować także uszczelnienie i niezbędne elementy instalacyjne.
Zakup kompletnego systemu zaoszczędza wiele czasu i problemów podczas montażu. Istotną kwestią jest sposób uszczelnienia rynienki w posadzce – fabrycznie wklejony kołnierz czy taśmy samowulkanizujące ułatwiają montaż i gwarantują szczelność połączenia korytka z hydroizolacją.
Wiele systemów oferowanych jest z rozmaitymi maskownicami – możemy sami wybrać wzór, który nam najbardziej odpowiada. Odwodnienie liniowe bywa znacznie tańsze niż brodzik. Trzeba za nie zapłacić 180–1000 zł (znajdziemy też systemy za 3000 zł). Tańsze mają ruszt ze stali lub aluminium, droższe szklany albo przeznaczony do wypełnienia płytkami posadzkowymi. Za montaż odpływu fachowiec policzy 200–300 zł.
Odpływ na miarę łazienki
Omawiany system jest właściwie niewidoczny we wnętrzu, dlatego montuje się go w większości nowoczesnych minimalistycznie urządzonych łazienek czy pokoi kąpielowych, wyposażonych w otwartą kabinę prysznicową (walk-in). Można go bez problemu instalować w małych pomieszczeniach, o nietypowym kształcie, zbyt ciasnych na brodzik.
Zmieści się np. w niewielkiej wnęce na planie trapezu czy trójkąta (pamiętajmy jednak, że pełną wygodę kąpieli zapewnia strefa prysznicowa 90 × 90 cm). Niemniej tego typu odwodnienie często stosowane jest również w dużych łazienkach, np. z centralnie umiejscowionym natryskiem.
Korytko na ogół montuje się wzdłuż ściany łazienki albo wzdłuż kabiny. Czasem pośrodku strefy prysznicowej, ale to mniej popularne rozwiązanie, bo wodę łatwiej kierować w jedną stronę, niż wykonywać dwustronny spadek posadzki.
Oprócz rynienek o standardowym kształcie, znajdziemy łukowe (do kabin o zaokrąglonych ściankach) i narożne (kątowe) – w formie litery L. Najwęższe mają nieco ponad centymetr szerokości, najszersze – kilkanaście. Ich długość wynosi od 15 do 150 cm, ale standardowe rozmiary to 60, 70, 80, 90, 100 cm.
Ciekawą opcją są korytka przewidziane do przycinania na odpowiednią długość oraz takie, które za pomocą specjalnych łączników można łączyć szeregowo w kształt litery L czy U.
Planowanie instalacji
Odpływ liniowy najlepiej przewidzieć już podczas projektowania domu. W podłodze na określonej głębokości należy bowiem zmieścić syfon oraz poprowadzić znacznej średnicy rurę odprowadzającą, nadając jej właściwy spadek w kierunku pionu kanalizacyjnego. W przypadku nowego domu, trzeba więc zaplanować odpowiednio grubą podłogę/strop (co najmniej 15-centymetrowy).
W użytkowanym już budynku montaż takiej instalacji nie zawsze jest możliwy. Łączna grubość warstw podłogowych bywa niewystarczająca.
Przeszkodą jest też ogrzewanie płaszczyznowe (maty lub przewody grzewcze). Rozwiązaniem w tej sytuacji może być zastosowanie specjalnego kilkucentymetrowego systemu (po zamontowaniu zajmuje 6–7 cm wysokości, a nie 10–15 – kluczową role odgrywają tu wymiary syfonu) albo mniej popularnego odwodnienia instalowanego w ścianie.
Każdą z tych opcji należy skonsultować z konstruktorem – zwłaszcza, gdy łazienka znajduje się na piętrze. Powinien on sprawdzić, czy strop jest odpowiednio mocny i gruby.
Pamiętajmy jednak, że nie zaleca się podnosić poziomu posadzki w stosunku do innych pomieszczeń. Odpływ na ogół łatwiej jest zaplanować w podłodze na gruncie, z uwagi na znaczną grubość warstwy termoizolacyjnej. Prace najlepiej przeprowadzić podczas generalnego remontu, bo ułożenie podejścia kanalizacyjnego wiąże się ze skuciem płytek posadzkowych.
Fachowy montaż armatury
Wykonanie odpływu liniowego wymaga doświadczenia, dlatego najlepiej pozostawić to zadanie fachowcom. Kluczowe jest zachowanie właściwych spadków, uzyskanie szczelności połączeń elementów oraz staranne uszczelnienie miejsca, w którym rynienka sąsiaduje z hydroizolacją posadzki (w przypadku montażu brodzika, stanowiącego szczelną nieckę z akrylu lub stali, unikamy tej trudności).
Pamiętajmy, że ewentualne usterki niełatwo naprawić po zainstalowaniu systemu i wykończeniu podłogi kafelkami. Podejście kanalizacyjne (wykonywane z rur i kształtek o średnicy 50 mm) powinno być zamontowane z co najmniej 1,5% spadkiem w kierunku pionu (1,5 cm na 1 m długości rury).
szczególną uwagę należy zwrócić na właściwe wypoziomowanie korytka i uszczelnienie miejsca, w którym sąsiaduje ono z hydroizolacją. Fot. TECE
Korytko zaś – idealnie poziomo. Wyprofilowane jest bowiem wewnątrz – tak by woda sprawnie z niego odpływała. Rynienkę montuje się na specjalnych regulowanych nóżkach, które służą do ustawienia go we właściwej pozycji. Listwa (maskownica) musi się znaleźć 1–2 mm poniżej płaszczyzny płytek posadzkowych. Podłoga powinna mieć niewielki, 2,5% spadek w kierunku korytka. Formowany jest po jego zainstalowaniu, z około 5 cm warstwy jastrychu w deskowaniu.
Nie można zapomnieć o podpłytkowej hydroizolacji z płynnej folii, która musi się znajdować na powierzchni całej podłogi w łazience, a w strefie prysznica również na ścianach. Na styku podłogi i ścian należy dodatkowo zastosować specjalne taśmy uszczelniające. Izolacja z płynnej folii jest w tych miejscach niewystarczająca – mogą pojawić się w niej pęknięcia.
Po podłączeniu wszystkich elementów, przed zabudowaniem ich, trzeba wykonać próbę szczelności i efektywności odprowadzania wody – nalewając ją intensywnym strumieniem.
Autor: Małgorzata Kolmus
Zdjęcie otwierające: WIPER
Komentarze