Sposoby na spaliny w kotłach kondensacyjnych

2020-02-11 11:16:33

Współczesne kotły gazowe to przede wszystkim urządzenia kondensacyjne z zamkniętą komorą spalania. Wymagają w związku z tym innych systemów kominowych niż urządzenia tradycyjne. Najpopularniejsze są tzw. koncentryczne systemy powietrzno-spalinowe.

Spaliny w kotłach kondensacyjnych

Nowoczesne, koncentryczne systemy powietrzno-spalinowe (rura w rurze), dostarczane na rynek razem z kotłami od tego samego producenta, składają się z rury spalinowej z tworzywa sztucznego o odpowiednich właściwościach eksploatacyjnych i rury powietrznej z aluminium. Na rynku występują też systemy powietrzno-spalinowe, pochodzące od producentów urządzeń i systemów kominowych, którzy nie produkują kotłów kondensacyjnych i – jak dotąd – systemów powietrzno-spalinowych z tworzywa sztucznego.

Nietrudno więc dopatrzyć się istniejącego problemu. Producenci systemów spalinowych są zainteresowani sprzedażą własnych wyrobów i szukają wszelkich możliwych sposobów, by wyeliminować z rynku wyroby kominowe producentów kotłów. Ten stan powoduje chaos. Osoby zajmujące się bezpośrednio techniką kominiarską z jednej strony nie znają wystarczająco dokładnie obowiązujących przepisów prawnych, z drugiej – nie orientują się we właściwościach technicznych kondensacyjnych urządzeń grzewczych, przez co niejednokrotnie błędnie wykonują swoje zadania, narażając użytkowników na problemy i niepotrzebne wydatki.

Systemy kominowe z kanałami wewnętrznymi z tworzyw sztucznych zostały dopuszczone w Unii Europejskiej na podstawie normy EN 14471, przyjętej przez CEN (Comite Europeen de Normalisation), czyli przez Europejski Komitet Normalizacyjny 1 lipca 2005 roku. Zgodnie z przepisami wewnętrznymi CEN/CENELEC członkowie CEN są zobowiązani do nadania Normie Europejskiej statusu normy krajowej bez wprowadzania jakichkolwiek zmian. Członkami CEN są krajowe jednostki normalizacyjne następujących państw: Austrii, Belgii, Cypru, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Islandii, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Malty, Niemiec, Norwegii, Polski, Portugalii, Republiki Czeskiej, Słowacji, Szwajcarii, Węgier, Włoch i Zjednoczonego Królestwa.

Rodzaje systemów powietrzno-spalinowych

Różne warianty odprowadzenia spalin z kotłów gazowych. Kotły z zamkniętą komorą spalania są urządzeniami typu C, z komorą otwartą - typu B (rys. Wolf).

Stosowanych systemów powietrzno-spalinowych jest wiele (rys. 1). Oto najpopularniejsze:

kocioł na poddaszu: dwie koncentryczne rury przeprowadzono przez skośny dach za pośrednictwem specjalnego, wodoszczelnego przepustu (C33x). Wewnętrzna rura odprowadza spaliny na zewnątrz. Wylot spalin znajduje się na szczycie systemu. Powietrze jest doprowadzane do kotła kanałem między rurą wewnętrzną i zewnętrzną. Czerpnia powietrza znajduje się pod widocznym na zewnątrz stożkiem systemu. Rura spalinowa (wewnętrzna) powstaje z tworzywa sztucznego i jest zawsze „opancerzona” metalową rurą zewnętrzną (rys. 2);

Koncentryczne rury powietrzno-spalinowe to najczęściej rura wewnętrzna z odpowiedniego tworzywa sztucznego (spalinowa) oraz zewnętrzna metalowa (powietrzna) (rys. Wolf).
z rurą spalinową sztywną, nazywany często systemem szachtowym: wykorzystuje pionowy murowany kanał, w którym przeprowadza się rurę spalinową na zewnątrz (C43x). Sam szacht traktowany jest jak otwarta przestrzeń, z której pobierane jest powietrze do spalania gazu w kotle. Drugi jego wariant, charakteryzujący się łamanym kanałem, wyposażony jest w giętką rurę spalinową (C93x). Ten system wykorzystuje się najczęściej w starym kanale spalinowym lub dymowym. Jeśli powietrze do spalania ma być czerpane z kanału, musi on być pozbawiony wszelkich nieczystości z poprzedniego okresu użytkowania;
z systemem wyprowadzonym przez ścianę zewnętrzną (C13x). Dla tego systemu powietrzno-spalinowego istnieją jednak pewne ograniczenia. Można go stosować w budynku jednorodzinnym, wolno stojącym. Moc kotła nie może być większa niż 21 kW. Należy też zachować odpowiednie odstępy od otworów okiennych i drzwiowych.

Jako materiałów na rury spalinowe używa się polipropylenu (PP), polifluorku winylidenu (PVDF), odpowiednio zmodyfikowanych do potrzeb kominowych, Xenopren® E/P TD 21-V0 (kopolimer propylenowoetylenowy) i innych. Materiały te charakteryzują się odpowiednimi właściwościami fizycznymi i chemicznymi: doskonałą odpornością chemiczną, wysoką odpornością mechaniczną i dużą odpornością termiczną (PP do 120°C, PVDF do150°C).