Centralne ogrzewanie z kotłem węglowym a zbiornik buforowy

Kotły węglowe bez wyposażenia w urządzenia dostarczające paliwo w sposób ciągły, nie zapewniają utrzymania stałej i komfortowej temperatury pomieszczeń. Okresowe uzupełnianie paliwa a także dłuższe przerwy na skutek np. wygaśnięcia sprawiają, że grzejniki zasilane są wodą o temperaturze zmieniającej się w szerokich granicach.

Problem ten staje się szczególnie odczuwalny, gdy na zewnątrz panują siarczyste mrozy, a budynek ma konstrukcję o niewielkiej akumulacji ciepła (szkieletowy, drewniany) bądź jest ocieplony od wewnątrz.

W instalacjach starego typu zmiany temperatury wody w obiegu grzewczym były mniej odczuwalne ze względu na dużą bezwładność cieplną całego układu. Masywne grzejniki żeliwne długo utrzymywały ciepło, a pojemność wodna instalacji była znacznie większa niż w nowych systemach, zatem wolniej ulegała ona schłodzeniu.

W nowych, dobrze ocieplonych domach pojawia się problem z prawidłowym funkcjonowaniem kotłów węglowych, gdy na zewnątrz jest dość ciepło. Przez znaczną część sezonu grzewczego wymagana temperatura wody w instalacji c.o. może być dość niska nawet w granicach 30-40°C.

Kotły na paliwo stałe mają jednak ograniczoną zdolność do regulacji, a przy niskich temperaturach czynnika grzewczego spada ich sprawność, a wewnątrz kotła osadza się sadza. Optymalnie pracują one bowiem gdy w instalacji krąży woda o temperaturze powyżej 70°C . Wszystkie te niedogodności można wyeliminować poprzez wstawienie w obieg grzewczy zbiornika buforowego lub akumulacyjnego.

Dzięki zbiornikowi buforowemu możemy zapewnić bardziej komfortową regulację temperatury w pomieszczeniach i możliwość niskotemperaturowego zasilania grzejników. Jeszcze większą wygodę użytkowania zapewni zbiornik akumulacyjny, który eliminuje między innymi konieczność częstej obsługi kotła. Różnica między zbiornikiem buforowym a akumulacyjnym sprowadza się w zasadzie do ich pojemności - buforowe mają objętość do ok. 300 l, natomiast akumulacyjne - powyżej 1000 l.

Wybór urządzenia zależy więc w największym stopniu od możliwości wstawienia go do kotłowni oraz jego ceny. W obu rozwiązaniach woda grzewcza z kotła przepływa przez zbiornik i wraca do kotła, natomiast grzejniki zasilane są przez termostatyczny zawór mieszający, który zależnie od potrzeby dopuszcza mniej lub więcej gorącej wody ze zbiornika.

Dzięki tym zbiornikom utrzymywana jest stabilna temperatura zasilania instalacji grzewczej, a duża pojemność zbiornika akumulacyjnego umożliwia korzystanie z ciepła przez dłuższy czas przy wygaszonym kotle. Oczywiście zbiorniki muszą być dobrze izolowane cieplnie, aby nie traciły nagromadzonej energii.

Zdjęcie: tukaj (forum.budujemydom.pl)