Polichlorowane bifenyle, oznaczane "PCB" (nazywane potocznie askarelami) to związki organiczne z grupą chlorową w pierścieniach związków aromatycznych. Cząstka ta może wchodzić w skład ponad 200 różnych związków toksycznych.
PCB odznaczają się bardzo dobrymi właściwościami dialektycznymi dlatego też najpowszechniej stosowane były jako smary izolacyjne w stacjach transformatorowych (patrz tabelka), kondensatorach i innych urządzeniach elektrycznych; były również dodawane do farb, lakierów, a także wykorzystywane jako nośniki ciepła w instalacjach grzewczych.
Bifenyle nie rozkładają się w przyrodzie, po przedostaniu się do organizmu ludzkiego kumulują się, powodując trwałe uszkodzenia systemu nerwowego, wątroby, śledziony i nerek, a także mają działanie rakotwórcze.
Polichlorowane bifenyle są szczególnie niebezpieczne podczas pożaru; mimo iż są niepalne to pod wpływem wysokiej temperatury rozpadają się tworząc dioksyny (TCDD) - substancje o najwyższej znanej toksyczności.
Dlatego też Parlament Europejski w swej dyrektywie zakazał produkcji urządzeń zawierających PCB wyznaczając 1 stycznia 2011 r. za termin, od którego za magazynowanie w sposób niezgodny z wymogami grozi kara grzywny lub aresztu. Data ta była poprzedzona 9-letnim okresem przejściowym, podczas którego należało w sposób zgodny z przepisami oznaczyć, zabezpieczyć i zutylizować urządzenia zawierające bifenyle.
źródło: Ministerstwo Gospodarki
zdjęcie wprowadzające: elektroonline.pl
Komentarze