2023-02-16 09:32:11 
Proces spalania peletu w nowoczesnych kotłach podajnikowych jest dość skomplikowany i zależny od wielu czynników. Należy pamiętać, że jakość spalanego peletu ma decydujący wpływ na jego zużycie, a więc możliwy do osiągnięcia efekt energetyczny.
Paliwo o słabych parametrach jakościowych może powodować wiele problemów podczas eksploatacji kotła: podwyższone zużycie paliwa, duża ilość popiołu i szlaki jako pozostałość po spalaniu, czy zapychanie się podajnika, a w efekcie wygaszanie paleniska.
Pelet wytwarzany jest z naturalnych odnawialnych surowców, dzięki sprasowaniu pod wysokim ciśnieniem odpadów (trociny, wióry, zrębki) bez dodatków lepiszcza tylko przy wykorzystaniu naturalnego środka wiążącego – ligniny zawartej w drewnie.
W zależności od technologii produkcji oraz zastosowania rozróżnia się pelet z przeznaczeniem do urządzeń domowych oraz przemysłowych.
Najczęściej występująca na rynku forma tego paliwa to produkt powstały ze sprasowanych trocin z drzew iglastych i domieszką liściastych bez dodatku kory, gdzie surowcem jest biomasa zgodnie z normą PN-EN 17225-1.
Na rynku dostępne są również pelety z biomasy niedrzewnej (np. słoma) jednak ze względu na gorsze parametry jakościowe paliwo to posiada niską efektywność energetyczną, a podczas jego spalania emitowane jest do atmosfery więcej zanieczyszczeń.
W tabeli 1 przedstawiamy wyniki badań laboratoryjnych przeprowadzonych przy spalaniu peletu z biomasy niedrzewnej (słomy) i peletu z drewna o parametrach określonych w normie PN-EN 303-5:2012.
Zużycie peletu na poziomie deklarowanym przez producenta kotła możliwe jest dla paliwa dedykowanego – o wartości opałowej, gęstości nasypowej, wilgotności oraz zawartości popiołu określonych w dokumentacji technicznej urządzenia.
Podstawowe parametry peletu przeznaczonego do spalania w kotłach automatycznych podajemy w tabeli 2. Przy wyborze paliwa szczególną uwagę należy zwrócić na jego granulację. Nie należy stosować paliwa o grubości większej niż podana przez producenta urządzenia, gdyż tego rodzaju paliwo może utrudniać pracę podajnika i prowadzić do jego uszkodzenia.
Gęstość z kolei decyduje o trwałości paliwa, ścieralności i powstawaniu miazgi, a zbyt niska w efekcie może być przyczyną blokowania mechanizmu podajnika, powodować nadmierną spiekalność i problemy z właściwym spalaniem. Niewłaściwym jest też stosowanie paliwa o wilgotności wyższej niż podana w tabeli 2.
Paliwo o dużej wilgotności może utrudniać prawidłowy proces spalania oraz doprowadzić do uszkodzenia ślimaka, rury podajnika, zasobnika opału i powodować przedwczesną korozję wymiennika ciepła.
Podwyższona wilgotność ujemnie wpływa również na efekt energetyczny uzyskany podczas spalania paliwa. Norma PN-EN 17225-2:2014-07 definiuje następujące klasy peletu do użytku domowego: A1, A2, B.
Najwyższej jakości paliwo klasy A1 (C1) posiada niską zawartość popiołu (≤ 0,5) i azotu (≤ 0,3) co wymaga odpowiedniej jakości surowców do produkcji (odpady drzewne niepoddane obróbce chemicznej) oraz starannego procesu wytwarzania.
Również związki chloru (w dużej ilości zawarte w słomie) i siarki wpływają niekorzystnie na kocioł powodując szybką korozję wymiennika. Na rynku istnieją rozwiązania, które pozwalają na spalanie peletów gorszej jakości (w tym biomasy z tendencją do tworzenia szlaki).
Nowoczesne palniki peletowe – takie jak palnik SAS MULTIFLAME wyposażone są w automatyczny ruszt ruchomy, który cyklicznie oczyszczający palenisko wpływa na poprawę procesu spalania i zmniejsza emisję zanieczyszczeń, a użyte do produkcji materiały (stal nierdzewna) wpływają na przedłużenie żywotności urządzenia.
Mimo to warto świadomie wybierać pelet i zwracać uwagę na to aby jego jakość była jak najwyższa.Wybierając pozornie tańszy pelet może okazać się, że spalimy go tak dużo, że spokojnie mogliśmy zainwestować w pelet certyfikowany, o dużej kaloryczności, który zapewniłby zadowalający efekt energetyczny.
źródło i zdjęcia: ZMK SAS Sp. z o.o.
Komentarze