Można wykonać docieplenie poddasza we własnym zakresie. W jaki sposób oraz czym najlepiej izolować tę przestrzeń przedstawia firma ROCKWOOL.
Dobór izolacji termicznej i jej parametrów
Jest bardzo wiele rozwiązań różniących się parametrami. Podstawą są właściwości termoizolacyjne produktu. Przewodność cieplną oznacza się za pomocą symbolu lambda - λ. Im niższa wartość tego parametru, tym cieńsza warstwa materiału spełni swoją funkcję.
Należy zwrócić uwagę na odporność izolacji na wilgoć. Poddasze jest szczególnie narażone na kontakt z wodą. Można przyjąć, że w nowym domu pokrycie dachowe jest szczelne. W budynku już stojącym istnieje możliwość wystąpienia objawów ewentualnych błędów wykonawczych lub uszkodzeń eksploatacyjnych. Izolacja przylega bezpośrednio do konstrukcji dachowej, musi więc cechować się niską absorpcją wody. W innym przypadku narażamy się na powstawanie pleśni i grzybów.
Bardzo ważnym parametrem jest odporność na ogień. Należy stosować produkty niepalne. Klasa reakcji na ogień wyrażana jest w postaci Euroklasy od A1 do F. Klasa A1 oznacza materiał niepalny, klasa F odpowiada materiałom niesklasyfikowanym.
Kolejnym parametrem jest sprężystość izolacji, której wysoka wartość zapewni zakleszczanie się ocieplenia między krokwiami. Przeciwdziała to powstawaniu mostków termicznych i podnosi szczelność izolacji.
Z uwagi na bardzo dobre parametry, do docieplania poddaszy najczęściej stosowana jest wełna mineralna. Pracę można wykonać samodzielnie.
Docieplanie poddasza we własnym zakresie - kolejne etapy
- Przeprowadzamy dokładny pomiar odległości między krokwiami.
- Jako ocieplenie pomiędzy krokwiami wykorzystujemy wełnę w rolce, na przykład TOPROCK. Rozwijając zrolowaną płytę izolacji należy odmierzać odcinki dłuższe o około 2 cm od rozstawu w świetle miedzy krokwiami. Ich docięcie z odpowiednim naddatkiem powoduje, że nie ma konieczności dodatkowego mocowania materiału przy pomocy sznurków. Utrzymuje się on dobrze pomiędzy krokwiami. Zmniejsza się też dzięki temu ilość odpadów materiałowych.
- Odcinki pierwszej warstwy ocieplenia należy starannie ułożyć pomiędzy krokwiami, zwracając szczególną uwagę na szczelne przyleganie płyt ocieplenia do siebie i do elementów konstrukcji poddasza (krokwie, jętki, kleszcze). Jeżeli w konstrukcji dachowej występuje połać dachowa typu szczelnego dla pary wodnej, (np. pełne deskowanie z papą), należy zastosować szczelinę wentylowaną grubości od 3 do 6 cm oraz zapewnić otwory wlotowe pod okapem i wylotowe w kalenicy dachu lub ścianach szczytowych.
- Następny etap to montaż stalowego rusztu pod okładziny połaci i stropu pod poddaszem. Ruszt składa się z wieszaków dystansowych (np. typu U) i profili nośnych okładzin (np. typu C). Standardowy rozstaw wieszaków wzdłuż krokwi wynosi 40 cm. Według zaleceń producentów okładzin, np. gipsowo-kartonowych, w zależności od rodzaju, grubości i ilości okładzin, stosuje się też inne rozstawy wieszaków. Wysuniecie wieszaków ponad płaszczyznę czołową krokwi umożliwia zamontowanie pod krokwiami (jętkami lub kleszczami) drugiej warstwy ocieplenia o dobranej wcześniej grubości. Do wieszaków przykręca się lub wkłada na wcisk profile nośne. Montuje się je prostopadle do krokwi. Profile nośne warto przed montażem wypełniać od wewnątrz paskami z wełny, co polepsza izolacyjność termiczną poddasza.
- Kolejnym krokiem jest ułożenie drugiej warstwy ocieplenia pod krokwiami, jętkami czy kleszczami oraz między profilami nośnymi okładzin. Odpowiednim produktem będzie w tym przypadku płyta ROCKWOOL SUPERROCK. W drugiej warstwie można rozprowadzić zabezpieczone przewody instalacji elektrycznej.
- W pomieszczeniach wilgotnych o ciśnieniu pary wodnej powyżej 13 hPa (łazienka, kuchnia, WC), do profili nośnych okładzin należy dodatkowo zamontować paroizolację. Układa się ją na zakład i skleja ze sobą taśmą dwustronnie klejącą. Montaż prowadzi się od strony wewnętrznej poddasza - pod ociepleniem lub stalową konstrukcją okładzin. Mocowanie wykonuje się taśmą dwustronnie klejącą do spodu stalowych profili nośnych.
- Ostatnim etapem docieplania poddasza we własnym zakresie jest przykręcenie okładzin połaci i stropu nad poddaszem. Okładziny poddasza przykręca się wkrętami do profili nośnych. Rozstaw wkrętów podają producenci okładzin. Najczęściej nie powinien być on większy niż 25-35 cm. Okładziny montuje się tak, by ich dłuższe krawędzie były prostopadłe do rusztu. Połączenia okładzin wzdłuż krótszych boków należy w sąsiednich rzędach okładzin przesunąć o minimum jedną odległość miedzy profilami pionowymi. Połączenia poprzeczne wykonuje się zawsze na profilach typu C. Takie rozplanowanie ułożenia płyt eliminuje powstawanie łączeń krzyżowych (miejsce styku 4 okładzin) i zapewnia zwiększenie sztywności zabudowy poddasza.
Zapraszamy do zapoznania się z zakładką firmy ROCKWOOL, która znajduje się tutaj.
źródło i zdjęcia: ROCKWOOL
Komentarze