Panele podłogowe - efektowny sposób na nową posadzkę

Wybór paneli podłogowych

Pokrycia podłogowe w formie paneli występują w trzech zasadniczych wariantach - jako panele laminowane, deski warstwowe bądź panele winylowe. Przy ich doborze trzeba brać pod uwagę nie tylko walory dekoracyjne, ale również warunki w jakich będą użytkowane.

Podłogowe panele laminowane można kłaść w pomieszczeniach, które nie będą narażone na zawilgocenia. Zależnie od przeznaczenia i intensywności użytkowania pomieszczenia dobierane są pod kątem trwałości dostosowanej do klasy użyteczności odpowiednio - od 21(np. sypialnie) do 33 (np. korytarze hotelowe) i ścieralności od AC3 do AC5.

Warstwa nośna panelu wykonana z HDF pokryta jest drukowaną powłoka dekoracyjną i zabezpieczana twardym lakierem. Charakteryzują się małą grubością pokrycia - łącznie z warstwą podkładową może wynosić poniżej 10 mm.

Panele laminowane przeznaczone są do układania w formie tzw. podłogi pływającej, czyli bez mocowania do podłoża. Paneli laminowanych nie można odnawiać - starcie i uszkodzenie powierzchni wymaga wymiany całego pokrycia.

Deski warstwowe zwane też panelami drewnianymi są pokryciem z naturalnego drewna klejonego, a wierzchnią warstwę dekoracyjną tworzy fornir ze szlachetnych gatunków drzew europejskich lub egzotycznych.

Powierzchnia może być pokryta warstwą ochronną w postaci olejowania lub lakierowania i nadaje się do renowacji. Grubość pokrycia (bez warstwy podkładowej) wynosi 12 - 15 mm, a panele można układać w suchych pomieszczeniach jako posadzkę pływającą bądź kleić do podłoża.

Panele winylowe są przeznaczone do układania głównie w pomieszczeniach narażonych na wilgoć (łazienki, kuchnie, przedpokoje). Właściwy panel ma budowę warstwową (rdzeń z HDF pokryty winylem ) o grubości 8 - 10 mm i jest układany w postaci podłogi pływającej. Panelami winylowymi nazywane są też płytki o grubości ok. 3 mm przeznaczone do klejenia na podłożu.

Panele laminowane (fot. Baltic Wood)

Deski warstwowe (fot. Złoty Sęk)

Panele winylowe (fot. Wincanders)

Przygotowanie podłoża pod panele podłogowe

Ułożenie paneli podłogowych, niezależnie od ich rodzaju, wymaga zapewnienia równego i stabilnego podłoża. Prześwit pod 2-metrową łatą przykładaną w różnych miejscach nie powinien przekraczać 2 mm, a podkład nie może uginać się podczas chodzenia.

W przypadku układania paneli drewnianych i drewnopochodnych bardo ważne będzie zapewnienie izolacji przeciwwilgociowej. Jest ona niezbędna w przypadku układania paneli na stropie piwnicy lub podłogi na gruncie.

Paroszczelna powłoka ułożona z folii zapobiega bowiem przenikaniu wilgoci z podłoża, ale przy braku dostatecznego ocieplenia może stać się barierą dla pary wodnej, powodując jej kondensację na chłodnym podkładzie.

Gdy panele układane będą na starej posadzce, zależnie od rodzaju i stanu pokrycia prace przygotowawcze wymagać będą:

• na podłodze z desek, parkietu z deszczułek, mozaiki - wyrównania powierzchni, którą uzyskuje się przez cyklinowanie, a większe zagłębienia wypełnia szpachlówką do drewna. Pojedyncze wybrzuszenia powstałe w wyniku odstawania klepek można zlikwidować przez nacięcie powierzchni pilarką tarczową i zamocowanie ich kołkami rozporowymi do podłoża wzdłuż linii cięcia.

• na podłodze z płytek ceramicznych - do jej wyrównania (przy znacznym pofalowaniu powierzchni) - używa się cienkowarstwowych zapraw samorozlewnych, a w przypadku pojedynczych zagłębień czy wybrzuszeń szpachluje się zaprawą wyrównującą lub szlifuje. Odstające pojedyncze płytki można odkuć, a zagłębienie wypełnić zaprawą. W podobny sposób przygotowuje się surowe podłoże betonowe, jeśli nierówności przekraczają dopuszczalne wartości.

• podłogi z PCW, wykładzin dywanowych - przyklejone płytki lub wykładzina rulonowa nie stanowią przeszkody do bezpośredniego ułożenia paneli podłogowych. Nie należy jednak kłaść paneli na popularnym niegdyś lenteksie - organiczny materiał podkładu tego pokrycia może mieć już ogniska zagrzybienia i lepiej go całkowicie usunąć. Wykładzina dywanowa o krótkim włosiu może zastąpić warstwę podkładową pod układanymi panelami.

Jaki podkład pod panele podłogowe?

Do wyrównanie podłoża jak i poprawy izolacji akustycznej pokrycia podłogowego wykorzystuje się różne rodzaje mat dostosowanych do stanu i warunków użytkowania podłogi. Grube podkłady w formie płyt skutecznie likwidują nierówności podłoża i chronią przed rozchodzeniem się dźwięków uderzeniowych.

Do standardowych warunków wykorzystuje się głównie pianki rolowane o pofalowanej powierzchni. W przypadku układania paneli na ogrzewaniu podłogowym stosuje się cienkie płyty komorowe bądź rozkłada się podkład z tektury falistej.

Dobrą izolację akustyczną zapewniają nawet cienkie maty z korka naturalnego. Niezależnie od rodzaju podkładu układany jest on zawsze z łączeniem na styk (bez zakładki), natomiast lekkie podkłady warto skleić punktowo taśmą samoprzylepną, co zapobiegnie ich wzajemnemu przesuwaniu podczas montowaniu pokrycia.

Podkłady w formie grubych płyt lepiej układać w rzędach skośnych do przebiegu paneli, co zabezpiecza przed możliwością pokrywania się styku płyt podkładowych z linią łączenia paneli.

Technika układania paneli podłogowych

Panele powinny być układane prostopadle do ściany okiennej, dzięki czemu mniej widoczne będą połączenia kolejnych pasów pokrycia. Nie jest to jednak wymóg bezwzględny i można kłaść je w innym kierunku jak też i skośnie w stosunku do ścian pomieszczenia.

Panele zawsze układamy jako podłogę pływającą, swobodnie leżącą na warstwie z elastycznej pianki bądź maty. Sposób łączenia paneli zależy od konkretnych konstrukcji zamków, a jego opis powinien być zamieszczony w instrukcji montażowej opracowanej przez producenta.

Po zatrzaśnięciu zamka złącze powinno utworzyć równą i gładką powierzchnię bez widocznej i wyczuwalnej szczeliny. Panele montuje się niemal bezodpadowo, gdyż po docięciu ich na długość, pozostały odcinek wykorzystuje się jako początek kolejnego rzędu jeśli ma on długość przynajmniej 40 cm.

Wzdłuż wszystkich stałych elementów pomieszczenia (ścian, słupów) należy zostawić 8 - 10 milimetrową szczelinę na całym obwodzie posadzki. Pozwoli to na swobodne kurczenie się i rozszerzanie posadzki przy zmianach temperatury i wilgotności.

Po ułożeniu posadzki z paneli konieczne też będzie zamocowanie nowych listew przypodłogowych. Przyklejane lub przykręcane są tylko do ściany - nie wolno mocować ich do podłogi. W drzwiach montowana jest maskująca listwa progowa, a skrzydło drzwiowe podcina się od dołu, jeśli ociera o nową posadzkę.

autor: Redakcja BudownicwaB2B
oprac.: Maja Wychowaniec
zdjęcia: Haro, Baltic Wood, Złoty Sęk, Wincanders