Taras z balustradą żelbetową - aby nie doświadczyć negatywnych skutków mostka cieplnego

Sytuacja zaczyna się komplikować, kiedy taras mamy na piętrze, a poniżej tarasu pomieszczenie mieszkalne. To miejsce wymaga szczególnej troski z uwagi na hydroizolację oraz izolację termiczną.

Zagadnienie izolacji termicznej staje się wyjątkowo ważne, kiedy taras zostanie zaprojektowany z pełną balustradą żelbetową (rys. 1).

Rys. 1 Żelbetowa balustrada tarasu z mostkiem cieplnym.

Powstaje pytanie, dlaczego to miejsce jest tak wrażliwe na temperaturę? Odpowiedź brzmi: w tym miejscu jest bardzo duże ryzyko powstania mostka cieplnego ze wszystkimi jego negatywnymi konsekwencjami (wystąpienie zagrzybienia). Mostek cieplny w tym miejscu jest spowodowany przez dwa czynniki:

• geometrię, czyli narożnik zewnętrzny,
• pionową balustradę tworząca mostek materiałowy.

W efekcie nałożenia się tych dwóch czynników w miejscu połączenia ściany i sufitu temperatura na wewnętrznej powierzchni przegrody ulega bardzo dużemu obniżeniu (rys. 2) prowadzącemu do kondensacji pary wodnej zawartej w powietrzu. Utrzymywanie się takiej sytuacji przez dłuższy czas prowadzi do powstania zagrzybienia.

Rys. 2 Żelbetowa balustrada tarasu z mostkiem cieplnym - rozkład temperatur.

Rozwiązaniem jest odcięcie termiczne pionowej balustrady i wyeliminowanie materiałowego mostka cieplnego (jednego z czynników zagrażającego zagrzybieniu). Osiągnąć to można dzięki zastosowaniu termoizolacyjnego łącznika Schöck Isokorb®. Podobnie jak w przypadku balkonów łącznik taki pełni dwie funkcje: izoluje termicznie i przenosi obciążenia z balustrady na strop. Możliwe jest zamocowanie pionowej balustrady do konstrukcji stropu:

• w poziomie z wykorzystaniem łącznika XT typu A (fot. 2, rys. 3)
  
  

  Fot. 2 Łącznik termoizolacyjny Schöck Isokorb® XT typu A.
• w pionie z wykorzystaniem łącznika XT typu F (fot. 3, rys. 4).
  
  

  Fot. 3 Łącznik termoizolacyjny Schöck Isokorb® XT typu F.

Rys. 3 Żelbetowa balustrada tarasu z łącznikiem termoizolacyjnym XT typu A.

Rys. 4 Żelbetowa balustrada tarasu z łącznikiem termoizolacyjnym XT typu F.

Efektem zastosowania łączników termoizolacyjnych jest ciągłość izolacji ściany zewnętrznej z izolacją stropodachu. Balustrada tarasu jest zimna - nie stanowi swoistego radiatora wyprowadzającego ciepło z pomieszczeń ogrzewanych. Skuteczne wyeliminowanie mostka cieplnego w tym miejscu powoduje, że temperatura w narożniku na wewnętrznej powierzchni ściany i sufitu jest o ponad 5°C wyższa (rys. 5, 6) od rozwiązania z niezabezpieczoną termicznie balustradą (rys. 2), co skutecznie zabezpiecza to miejsce przed powstaniem zagrzybienia.

Rys. 5 Żelbetowa balustrada tarasu z łącznikiem termoizolacyjnym XT typu A - rozkład temperatur.

Rys. 6 Żelbetowa balustrada tarasu z łącznikiem termoizolacyjnym XT typu F - rozkład temperatur.

Drugim niezwykle istotnym argumentem na zastosowanie łączników termoizolacyjnych w tych miejscach jest oszczędność energii. Niezabezpieczony termicznie 1 mb balustrady potrafi wyprowadzić dodatkowo trzykrotnie więcej ciepła (ye=0,60 [W/m·K] wg PN EN ISO 14683) niż projektowane obecnie ściany zewnętrzne (Uc(max) < 0,2 [W/m2·K]. Termoizolacyjny łącznik ogranicza te straty praktycznie do zera (ye=-0,02 [W/m·K]).

Autor: Ireneusz Stachura, Produkt Inżynier w firmie Schöck

Zdjęcia i rysunki: Schöck