Tajemnicze przecieki przez okna i elewację

Nieszczelność dachu, zalanie piwnicy czy awarie instalacji wodno-kanalizacyjnej to oczywiste przyczyny przenikania wody do pomieszczeń czy przegród. Jednak zdarzają się przypadki, że woda przedostaje się do wnętrza domu niespodziewaną drogą poprzez teoretycznie szczelne okna i ich osadzenie, a także w miejscach wystawania elementów domu z elewacji w postaci balkonów, tarasów, daszków czy nawet cokołu.

Tajemnicze przecieki przez okna i elewację

Takie przecieki ujawniają się często dopiero po długim czasie, gdy nasączone wodą przegrody i wyposażenie spowoduje wystąpienie widocznych zacieków, a nawet pleśni. Wczesne wykrycie takich zagrożeń nie jest łatwe i często wymaga przeprowadzenia stosownych badań, a przyda się też detektywistyczna dociekliwość, gdyż objawy mogą być znacznie oddalone od miejsca występowania przyczyny problemu.

Niepokojące objawy przecieków

Nieznaczne przecieki mogą przez długi czas nie dawać żadnych dostrzegalnych sygnałów, zwłaszcza gdy woda wnika w niewidoczne strefy. Niemniej z czasem zależnie od umiejscowienia i intensywności nagromadzenia się wilgoci, można zaobserwować niepokojące sygnały. Charakterystyczna cecha zawilgocenia muru będzie dostrzegalna, nawet niewielka zmiana odcienia barwy pokrywającej ścianę farby, a przy dłuższym zawilgoceniu zmiana jej struktury przypominającą tynk nakrapiany. Dalsze stadium to odspajanie się farby i tynku.

Efekt długotrwałego zawilgocenia ściany. fot. fotolia
Efekt długotrwałego zawilgocenia ściany. fot. fotolia

Objawy takie występują zwłaszcza pod oknami, u dołu ścian lub w narożnikach, jeśli zlokalizowane (na zewnątrz) są tam rury spustowe z orynnowania. Kolejny niepokojący sygnał to zmiany w pokryciu podłogowym, zwłaszcza gdy jest to parkiet lub panele drewnopochodne.

Takie elementy pokryciowe w warunkach zawilgocenia ulegają deformacji, podłoga wybrzusza się, odstaje od podłoża, a na połączeniach pojawiają się szpary. Objawy te najczęściej występują na styku podłogi ze ścianą zwłaszcza, gdy znajduje się w niej wyjście na taras lub balkon.

Niepokój może tez budzić wyczuwalny, charakterystyczny zapach stęchlizny mimo prawidłowo funkcjonującej wentylacji, a w pomieszczeniu stale utrzymuje się dość wysoka wilgotność powietrza. Występowanie takich objawów powinno skłonić nas do poszukiwania przyczyny zawilgocenia, eliminując oczywiście inne czynniki wynikające z niedostatecznej wentylacji czy przemarzania przegród zewnętrznych.

Przy podejrzeniu przecieków i analizie możliwych miejsc ich wystąpienia, w wybranych obszarach można sprawdzić wilgotność przegród, pobierając próbki do przeprowadzenia badań materiału, posługując się, np. wiertłem koronowym.

Czy okna są całkowicie szczelne?

Jedną z najczęstszych przyczyn pojawienia się wilgoci w otoczeniu otworów okiennych jest nieszczelne osadzenia okna bądź niedostateczna jego wodoszczelność spowodowana niską jakością wykonania lub naturalnym starzeniem się uszczelek czy rozregulowaniem okuć, a taki problem najczęściej pojawia się w oknach użytkowanych od wielu lat. Przecieki te dość łatwo wykryć, gdyż po intensywnych opadach połączonych z silnym wiatrem wiejącym niemal prostopadle do tej ściany, na obramowaniu okna pojawiają się strugi wody i potencjalne miejsce występowania nieszczelności można zlokalizować.

Obecnie produkowane okna powinny mieć gwarantowana klasę wodoszczelności, co zapewnia odporność na przecieki przy określonych prędkościach wiatru. Przykładowo okno w klasie szczelności 4A powinny uchronić przed przeciekami przy zacinającym deszczu z prędkością ok. 50 km/h (co odpowiada naporowi o ciśnieniu 150 Pa) przez przynajmniej 30 minut.

Jednak przy zakupie okien często nie zwracamy uwagi na ten parametr, a producenci okien nie zawsze przeprowadzają stosowne badania. Jednak okno nawet w najwyższe kasy wodoszczelności nie uchroni przed przeciekami, jeśli zostanie niewłaściwie zamontowane.

Newralgicznym miejscem jest najczęściej dolna część ościeżnicy, gdzie woda spływa z całej powierzchni okna i może wnikać pod jego osadzenie. Dlatego w tym miejscu konieczne jest szczególnie staranne uszczelnienie, a wszystkie okna fasadowe powinny być wyposażone w parapety wystające przynajmniej 5 cm poza płaszczyznę ściany, a jego nachylenie na zewnątrz nie powinno być mniejsze niż 5%, co zapewni szybki odpływ wody opadowej.

Parapet zewnętrzny blaszany. fot. Rheinzink
Parapet zewnętrzny blaszany. fot. Rheinzink

Parapet pełni funkcję uszczelnienia i ochrony dla ramy okiennej, zapobiegając wnikaniu wody w miejsce jej połączeniu ze ścianą, a w przypadku ścian warstwowych również przed przedostawaniem się wilgoci pod warstwę ociepleniową, co może skutkować, np. pojawieniem się zacieków wewnątrz domu.

Dlatego istotne jest dobre uszczelnienie miejsca styku parapetu z rama okienną, a także utworzenie bocznych krawędzi na parapecie chroniących przed podciekaniem wody w tych miejscach. W ten sposób ochronimy też elewację przed zaciekami, gdy zacinający deszcz spłukiwać będzie zanieczyszczenia z okien i ościeży.

Przecieki z tarasu lub balkonu

Wnikanie wody opadowej w miejscach połączenia tarasu czy balkonu ze ścianą zewnętrzną to częste zjawisko spowodowane błędami przy tworzeniu samej płyty wspornikowej i wymaganych uszczelnień. Przecieki w tym miejscu pojawiające się głównie okresach topnienia śniegu w wyniku braku utworzenia dostatecznej różnicy poziomów między wysokością osadzenia drzwi tarasowych w pomieszczeniu. a powierzchnią tarasu czy balkonu. Po uwzględnieniu grubości wszystkich warstw pokryciowych (wewnątrz i na zewnątrz) różnica ta nie powinna być mniejsza niż 5 cm, z obniżeniem na zewnątrz.

Kolejną przyczyną będzie brak dostatecznego nachylenia podłogi w stronę krawędzi zewnętrznych, które powinno wynosić 1,5-2% umożliwiające szybki spływ wody. Warstwa spadkowa powinna być utworzona pod wszystkimi powłokami hydroizolacyjnymi, co zmniejsza ryzyko podciekania wody nie tylko na powierzchni, ale i w warstwach wewnętrznych.

Następny problem, jaki wiąże się z uszczelnieniem styku płyta-ściana wynika często z kolejności prowadzonych prac podczas wykańczania budynku. Najczęściej najpierw wykonuje się ocieplenie domu, a ostateczne pokrycie balkonu czy tarasu pozostawia się na później. W efekcie hydroizolacja płyty tarasu kończy się na linii ocieplenia ściany, co umożliwia wnikanie wody pod tą termoizolację.

Rozwiązanie systemowe do skutecznej hydroizolacji płyty balkonu i newralgicznych miejsc - na styku płyty ze ścianą. fot. Knauf
Rozwiązanie systemowe do skutecznej hydroizolacji płyty balkonu i newralgicznych miejsc - na styku płyty ze ścianą. fot. Knauf

Prawidłowo wykonane zabezpieczenie przed przeciekami powinno utworzyć szczelną i ciągłą powłokę na płycie i wyprowadzoną ok. 20 cm na surową, ale wyrównaną ścianę. Takie zabezpieczenie zapewni m.in. pokrycie z dwuskładnikowej zaprawy wodoszczelnej na powierzchni z taśmą wzmacniającą ułożoną w narożu płyty i ściany po uprzednim jego wyprofilowaniu poprzez wyoblenie styku ściana-podłoga.

Ze względu na ochronę przed zabrudzeniem i dodatkowe zabezpieczenie przede wnikaniem wody, pas ściany przy podłodze tarasu powinien być pokryty płytkami ceramicznymi. Nie mogą one stykać się bezpośrednio z nawierzchnią tarasu - pozostawia się przerwę wypełnioną sznurem dylatacyjnym osłoniętym warstwą silikonu. Górną krawędź płytek cokołowych również zabezpieczamy silikonem lub masą akrylową.

Osadzenie drzwi balkonowych musi zapewniać absolutna szczelność na dole i w żadnym razie nie można zrobić tego wyłącznie na piankę montażową i klocki dystansowe. Dobrym rozwiązaniem będzie osłonięcie ramy pasem z blachy tworzącym szczelną gródź sięgającą do poziomu surowej płyty tarasowej.

Przecieki pod warstwą ocieplenia elewacji

Powszechne ocieplanie domów metodą BSO z użyciem styropianu, sprawia, że tak wykonana elewacja tworzy na styku ściana konstrukcyjna - termoizolacja sieć kanałów, którymi może przemieszczać się przenikająca pod to pokrycie woda. Zależnie od umiejscowienia i intensywności przecieku jego część wsiąknie w podłoże lub spłynie do poziomu przegrody zamykającej ocieplenie od dołu w postaci elementu konstrukcyjnego, np. płyty balkonowej lub elementu systemu BSO, np. listwy startowej.

Wilgoć na ścianie wewnętrznej na styku ściany i podłogi. fot. FFiL Śnieżka
Wilgoć na ścianie wewnętrznej na styku ściany i podłogi. fot. FFiL Śnieżka

Wyraźne zawilgocenia dostrzegalne będą na ścianie od wewnątrz i pojawią się po dłuższym okresie akumulowania się przenikającej wody, którą nasiąka dół muru spoczywającego na wodoszczelnej przegrodzie. W przypadku wystąpienia takich objawów w pomieszczeniach na poziomie gruntu, trzeba brać pod uwagę również podobne skutki wywołane podsiąkaniem kapilarnym, ale problem ten dotyczy głównie starych domów z niedostateczną hydroizolacją ścian fundamentowych.

Ustalenie miejsca przecieku pod ocieplenie może być trudne i opiera się głównie na przypuszczeniach z uwzględnieniem rodzaju znajdujących się powyżej elementów budynku - balkonów, tarasów, daszków, okien czy elementów odwodnienia dachu. Woda pod ociepleniem może pojawić się również w wyniku długotrwałych zacinających opadów deszczu powodujących wnikanie wody przez szpary i uszkodzenia w warstwie ociepleniowej.

Przeciekom elewacji w wyniku katastrofalnych warunków atmosferycznych praktycznie nie uda się zapobiec i trzeba skoncentrować się na osuszeniu ścian, poprawiając jednocześnie wentylację pomieszczeń.

Autor: Redakcja BudownicwaB2B

Opracowanie: Aleksander Rembisz

zdjęcia: buduejemydom.pl, FFiL Śnieżka, Knauf, fotolia, Rheinzink

Komentarze

FILMY OSTATNIO DODANE
Copyright © AVT 2020 Sklep AVT