Rodzaje i rozmieszczenie nawiewników

Nawiewnik to urządzenie montowane w oknie lub w ścianie, które umożliwia doprowadzenie powietrza do pomieszczeń nawet przy szczelnie zamkniętych oknach. Powinno się to odbywać w sposób ciągły, kontrolowany oraz w wymiarze zgodnym z obowiązującymi przepisami. Dostępne na rynku produkty różnią się wydajnością (ilością dostarczanego powietrza) oraz izolacyjnością akustyczną, czyli ochroną przed hałasem zewnętrznym. Wyróżniamy trzy grupy nawiewników:

• higrosterowane - działające automatycznie, w których czujnik (taśma poliamidowa), reagując na zmiany poziomu wilgotności względnej w pomieszczeniu, zmienia ich otwarcie. Nawiewniki higrosterowane nie wymagają od użytkownika obsługi, jednak mają możliwość ustawienia blokady w pozycji przepływu minimalnego;
• ciśnieniowe - samoregulujące, w których wielkość przepływu zależy od różnicy ciśnienia na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia. Wraz z jej wzrostem zwiększa się napływ powietrza. Nawiewnik musi mieć ograniczenie - blokadę w okapie lub nawiewniku, która przy określonej wydajności nie pozwoli na zwiększenie przepływu, np. w przypadku silnego podmuchu wiatru;
• sterowane ręcznie - w którym użytkownik ręcznie reguluje stopień otwarcia, a więc decyduje o ilości dostarczanego powietrza. Nawiewniki sterowane ręcznie nie chronią jednak przed nadmiernym jego napływem i nie uwzględniają zmian parametrów powietrza wewnętrznego.

Fot. 1. Nawiewniki higrosterowane reagują automatycznie na zmiany wilgotności w pomieszczeniu. Wilgotność jest zaś zwykle dobrym wskaźnikiem stopnia zanieczyszczenia powietrza (rys. Aereco).

Dobór i rozmieszczenie nawiewników

Zgodnie z polskimi przepisami określonymi w normie PN-83/B-03430 Az3 2000 „Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. Wymagania”, powietrze powinno być doprowadzone do wszystkich pokojów i kuchni z oknem zewnętrznym. Kanały wentylacyjne odprowadzające powietrze umieszczone są w kuchni, łazience, oddzielnym WC oraz pomieszczeniach bez okna, pokojach oddzielonych więcej niż dwojgiem drzwi oraz położonych na wyższych kondygnacjach niż pomieszczenia, z których powietrze jest usuwane. Bardzo ważne jest zapewnienie przepływu powietrza od elementów nawiewnych do kanałów wyciągowych. W tym celu należy pamiętać o podcięciu w pokojach drzwi w sposób zapewniający otwór min. 80 cm2 oraz wykonaniu w drzwiach kuchni, łazienki i toalety otworów o powierzchni łącznej 220 cm2.

Fot. 2.

W Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DzU nr 75, poz. 690), w paragrafie 149. punkt 1. określono, że minimalny strumień powietrza zewnętrznego doprowadzanego do pomieszczeń, niebędących pomieszczeniami pracy, to 20 m3/h na osobę przewidzianą w projekcie budowlanym na pobyt stały. Ponadto - według wspomnianej Polskiej Normy PN-83/B-03430 Az3 2000 - ilość powietrza, jaką musimy usunąć (a więc i dostarczyć) z (do) mieszkania/domu dla poszczególnych pomieszczeń wynosi odpowiednio:

Doboru odpowiedniej liczby nawiewników dokonuje się, sumując ilość powietrza, którą należy dostarczyć, oraz dzieląc przez wydajność jednego nawiewnika przy 10 Pa. Na przykładzie mieszkania (przeznaczonego dla więcej niż trzech osób), składającego się z dwóch pokojów, oddzielnej kuchni z kuchenką elektryczną i łazienki. Suma powietrza do usunięcia to 50 + 50 = 100 m3/h. Otrzymaną wartość dzielimy przez wydajność nawiewnika, np. 30 m3/h, i otrzymujemy informację, że w takim mieszkaniu należy zamontować trzy nawiewniki.

Nawiewniki powietrza powinny być zamontowane w pokojach i ewentualnie w kuchni. Montując je, w pierwszej kolejności umieszczamy po jednym w każdym pokoju. Jeżeli uzyskana liczba nawiewników jest niewystarczająca, dodatkowe można zamontować w kuchni lub w pokoju o powierzchni większej niż 25 m2. Nie montujemy nawiewników w łazience.

Podsumowując: aby spełnić wymagania przepisów, dostarczając okna, należy ze szczególną uwagą uwzględniać zalecenia projektów wentylacji grawitacyjnej, grawitacyjnej wspomaganej lub mechanicznej wywiewnej, określające, które okno spełnia w danym przypadku funkcję wentylacyjną i musi być wyposażone w nawiewnik powietrza. Okno jest najlepszym sposobem na dostarczenie świeżego powietrza, ale bez zastosowania dodatkowych elementów - nawiewników okiennych - napływa go do pomieszczenia zbyt mało, by zapewnić skuteczną wentylację. Warto jednak pamiętać, że nawiewniki stanowią tylko część całego systemu wentylacji - dostarczają powietrze. Równie ważne jest sprawne usuwanie zużytego powietrza przez kanały wentylacyjne.

autor: Monika Łastowska
oprac.: Agnieszka Zygmunt
zdjęcie: MS więcej niż OKNA, Aereco