Wybieramy pokrycia dachowe

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (MPZP) mogą być ograniczenia dopuszczające tylko niektóre rodzaje pokryć jak też trzeba dostosować je do wymagań technicznych - kąta nachylenia połaci i obciążenia konstrukcji dachowej. Przy porównywaniu kosztów trzeba brać pod uwagę wydatki na wszystkie elementy składowe niezbędne do ułożenia pokrycia, a nie tylko cenę wierzchniej warstwy bez uwzględnienia koniecznego wykończenia.

Pokrycia dachowe z blachy

Lekkie pokrycia z blach tłoczonych bądź gładkich doskonale nadają się na nowe dachy jak i remontowane. Najczęściej układane są blachodachówki lub mniej dekoracyjne blachy trapezowe, a na eleganckie, o skomplikowanym kształcie dachy, doskonale nadają się blachy płaskie.

ęłęóBlachodachówki są popularnym i trwałym pokryciem dachowym o wadze ok. 5 kg/m2 nadającym się na dachy strome o nachyleniu powyżej 15 st. Produkowane są z blach stalowych lub aluminiowych pokrywanych wielowarstwowymi powłokami ochronnymi. Istotny wpływ na wygląd i trwałość blachodachówki ma rodzaj zewnętrznej powłoki dekoracyjno-ochronnej.

Powłoka ęłęópoliester standard jest powłoką cienkowarstwową o grubości warstwy 25 mikronów, a błyszcząca powierzchnia jest stosunkowo mało odporna na płowienie, uszkodzenia mechaniczne i niekorzystne warunki otoczenia. Większą trwałością charakteryzuje się powłoka poliester mat o grubości 35 mikronów.

W warunkach silnego zanieczyszczenia środowiska i w rejonach nadmorskich zalecane jest układanie blachodachówek pokrytych powłoką pural lub PVDF. Dużą trwałością i wyciszeniem padającego deszczu charakteryzują się pokrycia z posypka ceramiczną.

Blachy trapezowe produkowane są z tych samych blach co blachodachówki, ale o większej sztywności dzięki - w razie potrzeby - wyższym przetłoczeniom. Można je układać przy nachyleniu połaci powyżej 10 st. Najczęściej używane są do krycia obiektów przemysłowych, hal w postaci tzw. płyty warstwowej zintegrowanej z izolacją ociepleniową.

Blachy płaskie wykorzystywane głównie jako materiał renowacyjny na obiektach zabytkowych lub w przypadku krycia skomplikowanych połaci. Do krycia dachów stosowane są blachy stalowe ocynkowane, powlekane, miedziane bądź cynkowo-tytanowe. Mogą być kładzione zarówno na dachach płaskich jak i spadzistych.

Łączenie poszczególnych arkuszy blach wykonuje się na rąbek podwójny (połączenia poprzeczne) i na rąbek stojący (połączenia wzdłużne). Podkładem pod pokrycia blaszane jest pełne deskowanie z ułożona warstwą separacyjno-wentylacyjną ze specjalnej maty, która umożliwia przewiew pod pokryciem i chroni przed bezpośrednim kontaktem blachy z impregnowanym drewnem co zabezpiecza przed korozją.

Blachodachówka panelowa z posypką kwarcową

Pokrycia dachowe z gliny lub cementu

Tradycyjne pokrycia z dachówek ceramicznych konkurują z dachówkami cementowymi o niemal identycznym wyglądzie i podobnych cechach użytkowych. Oba materiały wymagają solidnej konstrukcji dachowej są bowiem ciężkie, a rekomendowane nachylenie połaci wynosi 30 - 60 st.

ęłę

Zależnie od rodzaju i sposobu układania dachówek ceramicznych, ciężar takiego pokrycia wyniesie 40 - 90 kg/m2. Przy mniejszych niż zalecane kątach nachylenia, krycie wykonuje się w systemie "podwójnego dachu" (spód pokryty papą na pełnym deskowaniu), a dachówka pełni jedynie funkcję ochronną i dekoracyjną.

Przy dużych nachyleniach wymagane jest mocowanie każdej dachówki do łat montażowych. Najczęściej układane są dachówki zakładkowe, których szczelność i stabilne ułożenie zapewniają specjalne wyprofilowane zamki ułatwiające też ich układanie. Do poszczególnych odmian dachówek dostosowane są różne materiały uzupełniające np. dachówki brzegowe, kalenicowe, wentylacyjne.

W celu uzyskania specjalnej powłoki ochronnej powierzchnia dachówki może być powlekana płynną warstwą glinki szlachetnej (angobowana) lub szkliwiona (glazurowana), co zmniejsza podatność na zabrudzenie, porastanie mchem.

Wymagania dotyczące możliwości układania dachówek cementowych są identyczne jak dla ceramicznych, a przy tym nieco tańsze. Nie różnią się też wymaganym podłożem, technologią układania jak i asortymentem elementów uzupełniających.

Produkowane są z ęłęóbarwionego w masie betonu o wysokiej wytrzymałości pokrywanego drobnoziarnistą warstwą, która nadaje dachówce gładką powierzchnię oraz znacznie zwiększa jej odporność na zabrudzenia. Drobnoziarnista warstwa nie przepuszcza wody i jest nienasiąkliwa, dzięki czemu dachówki posiadają zwiększoną mrozoodporność.

Na powierzchnię nakładana jest powłoka akrylowa intensyfikująca barwę i zapewniająca dodatkowa ochronę przed czynnikami atmosferycznymi.

Materiały bitumiczne

Materiały bitumiczne dzięki elastyczności nadają się do układania na krzywoliniowych powierzchniach, a szczelne połączenia pozwalają na pokrycie niemal płaskich powierzchni.

Ciężar powierzchniowy gontów bitumicznych wynosi 9 - 12 kg/m2 zależnie od odmiany i mogą być one układane na dachach o nachyleniu połaci od 12st do 90st. Gonty wymagają pełnego i stabilnego pokładu z desek, płyt OSB lub sklejki wodoodpornej, co znacząco wpływa na koszty ich ułożenia.

Przy małych nachyleniach konieczne jest też ułożenie podkładu z papy. Materiał w postaci kształtowych pasów z włókna szklanego, pokrytego masą bitumiczną i posypką mineralną lub ceramiczną w różnych kolorach, przybijany jest za zakładkę, a strona spodnia z samoprzylepną powłoką zapewnia szczelne, trwale i elastyczne połączenie.

Szorstka powierzchnia utrudnia spłukiwanie zanieczyszczeń, gont nie jest więc odpowiedni w miejscach zadrzewionych, ale wykazuje wysoką odporność nawet na huraganowe wiatry.

Bitumiczne płyty faliste nadają się do pokrywania nie tylko prostych dachów jedno- lub dwuspadowych, o nachyleniu połaci od 5 stopni do 90 stopni, ale również można je wykorzystać do montowania na dachach łukowych o promieniu krzywizny od 5 do 9 m.

Płyty są bardzo lekkie - ważą do 4 kg/m2 - można je więc układać przy remoncie pokrycia jako warstwę wierzchnią na starym podłożu np. z papy. Produkowane są z włókien organicznych nasycanych bitumem, a w procesie pigmentacji płyty barwi się w masie i utwardza żywicą, dzięki czemu stają się odporne na działanie promieni UV.

Do samodzielnych pokryć dachowych wykorzystywane są głównie papy termozgrzewalne powlekane asfaltem modyfikowanym SBS. Główny obszar ich stosowania to dachy płaskie, ale mogą być też kładzione na dachach stromych. Papy termozgrzewalne są zbrojone osnowami z włókien szklanych lub włókniny poliestrowej.

Wykorzystuje się je również jako warstwy podkładowe pod inne pokrycia, uzyskując ochronę przed przeciekami w przypadku uszkodzenia wierzchniej warstwy.

Tradycyjne pokrycia dachowe

Atrakcyjne, choć o znaczeniu marginalnym są tradycyjne pokrycia dachowe.

Łupek uważany jest za bardzo ekskluzywny materiał pokryciowy. Powstaje w wyniku cięcie bloków skał o strukturze warstwowej i rozwarstwieniu na płytki o grubości 5 milimetrów. Łupek mocuje się gwoździami do pełnego poszycia z desek z ewentualnym wstępnym pokryciem papą.

Strzecha, udoskonalona, pokryta specjalnymi powłokami przeciwogniowymi jest chętniej wykorzystywana w nietypowym budownictwie. Zapewnia dobrą termoizolację jak i "oddychanie" pokrycia ale mocno obciąża konstrukcję dachową - może ważyć nawet 75 kg/m2. Wymaga unikalnej techniki układania.

Gont wytwarzany głównie z drewna iglastego, podobnie jak strzecha, ma dobre właściwości termoizolacyjne oraz wyciszające. Jak każdy materiał naturalny, gont wymaga impregnacji przed owadami, grzybami, porostami, a przede wszystkim ogniem. Należy do lżejszych pokryć - waży 15 - 25 kg/m2 - i układany przy nachyleniu połaci powyżej 25 st. Do układania wymaga pełnego deskowania, a mocowanie wykonuje się przy pomocy ocynkowanych gwoździ.

autor: Redakcja BudownicwaB2B
oprac.: Maja Wychowaniec
zdjęcia: Creaton, Blachy Pruszyński