2023-10-05 13:01:23 
Przygotowania przed zamontowaniem obudowy wanny
W miejscu ustawienia wanny podłoga i ściany do wysokości przynajmniej ok. 1,5 m powinny zostać izolowane przed wnikaniem wilgoci poprzez nałożenie powłoki z tzw. płynnej folii i opłytkowanie powierzchni. Wanna najczęściej przylega przynajmniej dwoma bokami do ścian, które powinny tworzyć dokładnie kąt prosty. Jeśli wymaga to skorygowania lub chcemy utworzyć półkę wzdłuż krawędzi wanny, odsuwamy ją od ściany i rozbudowujemy konstrukcję obudowy o dodatkową powierzchnię poziomą.
Zależnie od sposobu podłączenia do instalacji wodno-kanalizacyjnej do wanny montujemy tylko syfon odpływowy lub również przyłącza do baterii nawannowej. Do otworu w wannie podłączamy do syfonu z przelewem dostosowanym do konkretnego modelu wanny, a przy jego instalowaniu musimy zapewniać odpowiedni spadek dla rur odprowadzenia kanalizacyjnego poprzez ewentualną zmianę wysokości nóżek, a niekiedy nawet może być konieczne ustawienie ich na podwyższeniu.
Warto zwrócić uwagę na takie umiejscowienie połączenia syfonu, które łatwo będzie rozebrać przez otwór rewizyjny, co umożliwi ewentualne wyjęcie wanny.
Również w przypadku instalowania armatury nawannowej podłączenie do instalacji wodociągowej powinno znajdować się w zasięgu dostępności narzędziami z otworu rewizyjnego, a podłączenia wykonujemy elastycznymi wężykami o dostatecznie długości umożliwiającej wygodny montaż.
Po wstępnym zamontowaniu elementów hydraulicznych należy wannę przygotować do ustawienia w docelowym miejscu. Zależnie od planowanego sposobu obudowania wannę wyposażamy w dopasowane nóżki lub ustawiamy nośnik styropianowy, wyznaczając miejsca do podłączenia odpływu do kanalizacji i doprowadzenia wody oraz korygując w razie potrzeby poziome jego ustawienie
Wybór sposobu obudowania wanny
W praktyce stosowane są różne sposoby obudowy wanny zależnie od jej kształtu czy planowanych wydatków, ale najczęściej z przeznaczeniem do pokrycia płytami ceramicznymi czy mozaiką wykorzystuje się prefabrykowane nośniki dostosowane do konkretnych rodzajów wanien lub wykonuje je z użyciem płyt gipsowo-kartonowych mocowanych do zamontowanego stelaża bądź w formie obmurówki, najczęściej z łatwych do obróbki bloczków z betonu komórkowego.
Na obudowę z płyt g-k decydujemy się raczej przy wannach prostych, do których łatwo dostosować stelaż, a obmurowanie robimy przy wannach narożnych czy innych o niestandardowych kształtach.
Prefabrykowane obudowy do wanien
Szybkim sposobem na utworzenie obudowy wanny zarówno prostokątnej jak i narożnej będzie wykorzystanie prefabrykowanych elementów styropianowych, które w razie potrzeby łatwo dostosować do konkretnego kształtu.
Wygodny montaż wanny prostokątnej zapewniają uniwersalne nośniki na których może opierać się bez konieczności montowania nóżek, przy czym spoczywa ona zarównano na swoim spodzie (na wkładce styropianowej), jak i na obwodowym rancie. W takiej obudowie wystarczy wannę wstawić do środka, wyciąć otwór rewizyjny i można przystąpić do opłytowania.
W przypadku wanien o zarysie krzywoliniowym wykorzystuje się styropianowe, składane elementy do obudowy, które pokryte są siatką wzmacniającą i z nacięciami umożliwiającymi kształtowanie krzywizn.
Po uformowaniu zarysu nacięcia wypełnia się pianką klejącą i osadza w zarysie ustawionej na nóżkach wanny. Po uszczelnieniu połączenia obudowy z podłoga i rantem wanny oraz wklejeniu siatki na połączeniach można przystąpić do układania płytek okładzinowych, nie zapominając o wycięciu otwory rewizyjnego w optymalnym miejscu.
Stelaż z płytami g-k lub obmurówka
Ustawienie stelaża pod płyty g-k jak i wykonanie obmurówki z płytek gazobetonowych wymaga wyznaczenia obrysy krawędzi wanny na podłodze łazienki. W przypadku wanny prostej nie będzie z tym większego problemu - wystarczy w czterech punktach (na końcach brzegu wanny przyłożyć długą poziomnicę (z libellą do sprawdzania pionu) i zaznaczyć np. flamastrem punkty odpowiadające w pionie zarysowi wanny.
Od zaznaczonych punktów należy odmierzyć 2,0-2,5 cm (zależnie od grubości płytek) w głąb obudowy i połączyć zaznaczone punkty linią kontrolną, do której będzie dochodzić zewnętrzna krawędź rusztu nośnego dla płyt. W przypadku planowanego pokrycia dwuwarstwowego, stelaż trzeba cofnąć o ok. 3,5 cm, czyli grubość płyt 2x12,5 mm i ok. 1 cm na grubość płytki z klejem.
Przy obudowie wanny o zaokrąglonym obrysie z użyciem bloczków przeniesienie linii brzegu wanny na podłogę zrobimy w ten sam sposób jak opisano poprzednio z tym, że na łuku poziomnicę przykładamy co kilka centymetrów utrzymując ja w pionie nie tylko względem przekroju wanny, ale i długości krawędzi. Połączenie naniesionych punktów utworzy nam wielokąt który trzeba będzie przesunąć „pod wannę” na grubość płytki z klejem tj, 1-1,5 cm 1 cm.
Ponieważ podczas murowania zaznaczona linia łatwo ulegnie zatarciu lepszym rozwiązaniem będzie utrwalenie zarysu poprzez wymurowanie „pod poziomnicę” pierwszej warstwy podmurówki, bądź murujemy w ten sposób całą obudowę „na gotowo” podkładając pod poziomnicę np. listewkę dystansową.
Wykonanie rusztu pod obudowę z płyt g-k na wannie prostej, przy założeniu, że tworzone będą dwa boki obudowy stawiamy konstrukcję rusztu składającą się z dwóch części przy czym każdą z jednej strony zamocujemy do ściany.
Przy określeniu wysokości stelaża ustalmy nie tylko wysokość ustawienia wanny mierzonej po zamontowaniu na nóżkach i wypoziomowaniu, ale również szerokość wysunięcia brzegu względem jej nachylonej niecki (szerokość rantu).
Typowy rant ma szerokość ok. 3 cm, czyli stelaż musi być niższy, aby zmieściła się pod nim okładzina. Stelaż utworzymy w formie zamkniętej ramki z profilu UD usztywnionych profilami CD.
Ramkę można zrobić z jednego odcinka profilu UD po nacięciu w miejscach zagięcia i skręceniu blachowkrętami. Tak utworzona ramkę przykręca się za pomocą kołków rozporowych do podłogi i do ściany, oraz łączy z drugą ramką na szerokości wanny i mocowaną w ten sam sposób. W profile UD wstawiamy następnie odpowiednio przycięte profile CD w rozstawieniu co 40 - 50 cm, które następnie przykręcamy blachowkrętami typu „pchełka”.
Do obudowania wanny wykorzystujemy wyłącznie płyty tzw. wodoodporne (zielone), które można dodatkowo zabezpieczyć przed zawilgoceniem po stronie wewnętrznej, pokrywając je preparatem gruntującym, farbą bądź tzw. płynną folią.
Wskazane jest też pokrycie dwuwarstwowe, które zapewnia większą sztywność podłoża zwłaszcza wtedy gdy będą układane płytki ceramiczne o niewielkich wymiarach np. mozaika. Alternatywnie zamiast płyt gipsowo-kartonowych można użyć sztywniejszych i odporniejszych na zawilgocenie płyt gipsowo-włóknowych.
Płyty docinamy na taką wysokość, aby pod krawędzią wanny pozostał ok. 0,5 cm luz - brzeg wanny nie może leżeć na obudowie, a dół płyty nie powinien spoczywać bezpośrednio na podłodze - cienkie kliny plastikowe utworzą dystans i ułatwią równe ustawienie płyty.
Do murowania obudowy wanny użyjemy bloczków (płytek) z betonu komórkowego o grubości 5-6 cm. Przy wannach narożnych musimy utworzyć zaokrąglenie - a w praktyce wielokąt o bokach ok. 12 cm i na taką szerokość przycinamy bloczki.
Typowe wymiary bloczków to 24x 59 cm, można je więc ustawić jednorzędowo, na sztorc docinają do wysokości rantu czyli najczęściej na 50-55 cm. Górną krawędź należy też ściąć pod kątem, gdyż o skośne ścianki wanny
W obudowach wanny trzeba utworzyć otwory umożliwiające dostęp do syfonu i innych podłączeń, a także kontrolę przestrzeni podwannowej. Otwór rewizyjny powinien mieć wymiary nie mniejsze niż 20x20 cm, a jego umiejscowienie musi zapewniać wygodne podejście również z narzędziami (np. kluczem hydraulicznym).
Sposób osadzenia drzwiczek rewizyjnych zależy od konkretnego modelu - z reguły ramkę wklejamy w boki otworu i licujemy z powierzchnia płytek. W wersji z maskownicą z glazury ramkę z magnesami osadzamy w otworze, a płytkę naklejamy na blachę, która przylgnie do magnesów. Fugi można pozostawić niewypełnione lub wprowadzić łatwą do przecięcia masę silikonową lub akrylową.
Autor: Cezary Jankowski
Opracowanie: Aleksander Rembisz
Zdjęcie główne: RAVAK
Komentarze