Zewnętrzne tynki cienkowarstwowe cieszą się dużą popularnością wśród budujących domy. Z roku na rok producenci oferują coraz to szerszą gamę produktów, począwszy od tynków akrylowych, przez silikatowe i silikonowe, aż po hybrydowe - silikonowo-silikatowe. Dodatkowo dostępne są one w systemach kolorowania, co pozwala stworzyć oryginalną i bardzo elegancką fasadę. Jednak sam produkt, nawet najlepszej jakości, to nie wszystko. Liczą się również umiejętności, wiedza i doświadczenie, ponieważ czasami jeden prosty błąd może kosztować wiele i sprawić, że warstwa ochronna zacznie pękać lub w ekstremalnych przypadkach odpadać lub na fasadzie będą pojawiać się przebarwienia bądź też wykwity mikrobiologiczne w postaci porostów czy grzybów - mówi Mariusz Szubert, manager marki Malfarb, oferującej m.in. szeroki wybór tynków do zastosowań na elewacjach oraz wewnątrz pomieszczeń.
Zanim ruszą prace tynkarskie na naszym placu budowy, sprawdźmy jakich błędów należy unikać:
Niewłaściwy dobór tynku
Mimo, że aplikacja wszystkich rodzajów tynków - czy to akrylowych, silikonowych, silikatowych czy silikonowo-silikatowych jest identyczna, to różnią się one właściwościami i przeznaczeniem. Tynk cienkowarstwowy powinien być dostosowany do konstrukcji budynku oraz jego otoczenia.
Jeżeli system dociepleń naszego domu został wykonany na bazie styropianu, wówczas z powodzeniem możemy stosować najróżniejsze tynki: akrylowe, silikonowe lub silikono-silikatowe. W przypadku, gdy podłoże przygotowane zostało przygotowane z wykorzystaniem wełny mineralnej, wskazane jest użycie tynku silikatowego oferującego najlepsze parametry odprowadzania ewentualnej wilgoci z warstwy ocieplenia.
Do domów w pobliżu lasów, parków, zbiorników wodnych polecany jest tynk silikatowy lub silikatowo-silikonowy. Jeśli nasz dom znajduje się na terenach o silnie zanieczyszczonym powietrzu, postawmy na rozwiązanie hybrydowe i wybierzemy tynk silikonowo-silikatowy z efektem tzw "samooczyszczenia" czyli usuwania zabrudzeń np. kurzu przez wodę deszczową. Natomiast w przypadku gdy zależy nam na ekonomicznym rozwiązaniu - polecany jest zestaw, w skład którego wchodzi tynk akrylowy. W tynkach akrylowych warto szukać tynków wzmacnianych silikonami lub woskami syntetycznymi, które ograniczają wnikanie brudu niesionego z wodą opadową.
Nieodpowiednie przygotowanie podłoża
Podstawą w przypadku nakładania tynków cienkowarstwowych jest właściwe przygotowanie podłoża. Musi być przede wszystkim suche, stabilne, wolne od uszkodzeń a także równe i pozbawione bruzd i zgrubień. Dodatkowo można je wzmocnić preparatem gruntującym ograniczającym chłonność. Konieczne jest położenie pod tynk masy podkładowej w kolorze zbliżonym do wyprawy wierzchniej. Ułatwia ona dalsze prace przy nakładaniu tynku a także gwarantuje doskonałą jego przyczepność przez co tynki nie zaczną się odspajać i odpadać od ściany.
Nieodpowiednie przygotowanie materiału zaprawy tynkarskiej
Dostarczane przez producenta zaprawy tynkarskie są produktami praktycznie gotowymi do użycia i nie wolno dodawać żadnych substancji chemicznych np. wapna czy wszelkiego rodzaju plastyfikatorów uszlachetniających, narażamy się bowiem na niemal pewne problemy z niestabilnością koloru tynku oraz automatyczne odrzucenie ewentualnej reklamacji przez producenta. Dozwolone jest jedynie regulowanie gęstości masy przez dodawanie czystej wody w ilości zalecanej przed producenta. Gotowe masy tynkarskie należy starannie wymieszać przy użyciu tynkarskich wolnoobrotowych mieszadeł koszykowych.
Prace przy niesprzyjających warunkach atmosferycznych
Zbyt niskie temperatury i podwyższona wilgotności a także upał i silne słońce nie sprzyjają aplikacji tynków. W takich warunkach atmosferycznych wiązanie spoiwa tynku ulega znacznym zaburzeniom. Przy dużej wilgotności proces ten właściwie ulega zatrzymaniu. Także przemrożony tynk w okresie wiązania odpada od ścian i jest całkowicie bezwartościowy. Poważnym błędem jest również aplikacja tynku gdy temperatura powietrza jest właściwa, lecz samo podłoże jest o temp poniżej zera, np. po wiosennej nocy z dużymi przymrozkami.
Podobnie w przypadku letnich upałów powinniśmy zrezygnować z aplikacji tynku. Wysokie temperatury powietrza oraz silne nasłonecznienie sprawi, że masa szybko zasycha utrudniając właściwe i równomiernie wyprowadzenie struktury. Dodatkowo mogą pojawić się przebarwienia i białoszare wykwity na powierzchni elewacji. Z kolei w przypadku opadów, woda może wypłukać spoiwo i pigment z masy tynkarskiej co z pewnością wpłynie na jego trwałość i estetykę.
Dlatego prace najlepiej zaplanować w okresie wiosennym lub jesiennym, kiedy temperatura powietrza wynosi między 5°C a 25°C. Alternatywą jest wykonywanie elewacji rano lub wieczorem, kiedy na powierzchnię ścian nie padają bezpośrednio promienienie słoneczne. W trudnych warunkach (opady i nasłonecznienie) pamiętajmy o stosowaniu osłonowych siatek na rusztowania.
Nakładanie tynków na wilgotne podłoże
Podobnie jak niekorzystne temperatury i opady deszczu mogą prowadzić do odspajania tynku, tak samo aplikacja masy na bardzo wilgotne podłoże może sprawić, że tynk będzie sprawiał problemy na elewacji, woda uwięziona pod zaschniętym tynkiem, zimą zacznie zamarzać, powodując odspajanie się tynku. Dlatego tak ważne jest, aby podłoże pod tynkiem było możliwie suche.
Przerywanie prac w trakcie tynkowania
Jeżeli prace budowlane zostaną przerwane w trakcie nakładania tynku, to na gotowej elewacji będą widoczne wyraźne i nieregularne granice pomiędzy poszczególnymi etapami prac. Dlatego tynk należy wykonywać nieprzerwanie łącząc metodą "mokre z mokrym" na całości danej powierzchni architektonicznej. Dodatkowo wszyscy pracownicy powinni stosować tą samą technikę pracy , narzędzia i kierunek zacierania.
Odpowiednie wykończenie elewacji nie tylko zdobi dom, ale też chroni go przed czynnikami atmosferycznymi. Dlatego oprócz doboru produktu dobrej jakości, zwróćmy również uwagę na przebieg prac budowlanych, aby wyeliminować błędy przy aplikacji tynków cienkowarstwowych i uniknąć w przyszłości dodatkowych problemów.
źródło i zdjęcie: Malfarb
Komentarze