2023-02-18 19:37:25 
Usytuowanie okna w przekroju ściany
Miejsce osadzenia okna powinno umożliwiać zamontowanie parapetów zewnętrznych jak i wewnętrznych oraz ograniczać straty ciepłą w tym miejscu. Zależnie od rodzaju ściany zewnętrznej okna montujemy w różnych odległościach od lica ściany, co zapewnia optymalne warunki użytkowania.
W ścianach jednowarstwowych - ze względu na niskie straty ciepła najkorzystniej byłoby umieścić je przy zewnętrznej krawędzi muru, jednak taki montaż utrudnia zamontowanie parapetów a i okno zlicowane z powierzchnia ściany od zewnątrz nie każdemu może odpowiadać ze względów wygląd elewacji. Dlatego w praktyce w takich ścianach montowane są one ok. 15 cm od powierzchni zewnętrznej ściany.
W ścianach dwuwarstwowych - okno montujemy w płaszczyźnie warstwy nośnej muru, a na warstwie ociepleniowej bez problemu oprzemy lekki parapet zewnętrzny, ale można również zastosować wariant przeznaczony dla ścian trójwarstwowych.
W ścianie trójwarstwowej - okno osadzane jest na wysuniętej konsoli, w przekroju warstwy izolacji cieplnej i tworzy się węgarek na murowanej elewacji.
Systemy montażu okien
Zależnie od wymagań inwestora jak i konstrukcji ścian nośnym okna mogą być montowane w sposób tradycyjny, systemowy lub na tzw. ciepły montaż. Standardowe osadzenie okien ogranicza się do ich z mechanicznego zamocowania za pomocą dybli lub kotew, obwodowego uszczelnienia pianką montażową i obróbek tynkarskich ościeża.
W przypadku systemowego montażu okien dodatkowymi elementami są folie taśmowe o własnościach paroszczelnych mocowane na obwodzie od wewnątrz oraz paroprzepuszczalne przyklejane wokół ościeżnicy od zewnątrz.
Jeśli decydujemy się na tzw. ciepły montaż, to w ten sposób mogą być montowane okna w ścianach dwuwarstwowych (z ociepleniem elewacyjny) oraz trójwarstwowych, gdzie są typową metodą ich osadzenia umożliwiając utworzenie klasycznego węgarka.
Węgarek konstrukcyjny i ozdobny
Węgarek to część warstwy elewacyjnej zachodząca na ościeżnicę i pierwotnie tworzony był w celu ułatwienia uszczelnienia i obróbki ościeża wokół okna.
Obecnie wykonywany jest głównie w ścianach trójwarstwowych z wykończeniem cegłą elewacyjną, co umożliwia utworzenie eleganckiej oprawy okna. Natomiast przypadku innych konstrukcji ściany z zewnętrzną warstwą ociepleniową, może ona również zachodzić na ościeżnicę i wtedy pełni jedynie role iluzorycznego jej ocieplenia, a w przypadku montażu systemowego niweluje korzyści wynikające z zastosowania taśm - na zewnątrz obramowanie ościeżnicy stanie się praktycznie paroszczelne.
Natomiast w przypadku ciepłego montażu ściany dwuwarstwowej pseudo-węgarek utworzony ze styropianu zapewni ciągłość jednakowej termoizolacji na całej powierzchni elewacji.
Typowy węgarek murowany w warstwie elewacyjnej tworzony jest w ścianach trójwarstwowych przewidzianych do otynkowania lub zamocowania okładzin elewacyjnych albo wykonywanych na gotowo np. z cegły klinkierowej. W każdym takim przypadku okna montowane są na konsolach wspornikowych, wyprowadzonych poza obrys ściany nośnej na odległość odpowiadającą planowanemu ociepleniu.
Przygotowanie ościeża do zamontowania okna tej technologii powinno nastąpić już na etapie budowy ścian nośnych w uwzględnieniem wymiarów ościeża pozwalającego na zamontowanie konsoli.
W zależności od rodzaju elewacji prace na tym etapie budowy można ograniczyć do postawienia samej konstrukcji lub przeprowadzić je w szerszym zakresie obejmującym równoczesne wznoszenie ścian nośnych, ocieplenia i elewacji, gdy zaplanowane jest wykończenie jej przez tynkowanie.
Jednak przy elewacji klinkierowej z reguły jest ona tworzona po wzniesieniu ścian nośnych ze względu na wymaganą jakość powierzchni jak i zabezpieczenie przed zabrudzeniem zaprawą murarską.
Ze względów estetycznych, układ cegieł przy takiej formie elewacji musi uwzględnić rozmieszczenie otworów okiennych umożliwiające zakończenie krawędzi ościeży cegłami o długości dopasowanej do rodzaju wiązań w murze (np. przemiennie wozówkowo i główkowo) i zachodzącymi ok. 2 cm z każdej strony na profil ościeżnicy okna.
Przy tego typu elewacjach może być wymagane utworzenie pustki wentylacyjnej pod warstwa zewnętrzną ściany, jeśli ociepleniem będzie wełna mineralna charakteryzująca się wysoką paroprzepuszcalnością, ale wokół okna umieszcza się pełną termoizolację.
Osadzenie okna na konsoli i z węgarkiem wymaga doboru odpowiedniego zestawu montażowego. Elementy tego systemu kompletowane są w zależności od wysięgu wspornika, wymiarów i ciężaru okna oraz materiału ściany nośnej.
Dostępne zestawy pozwalają na wysuniecie okna nawet o 25 cm poza płaszczyznę muru, a wsporniki dolne o regulowanej wysokości ułatwiają wypoziomowanie ościeżnicy, natomiast do zamocowania boków i góry wykorzystuje wsporniki dostosowane do rodzaju materiału ściennego.
Okno zamocowane na konsoli powinno sięgać do utworzonego wcześniej węgarka pozostawiając o 3 mm luzu, który uszczelnią się elastyczną masą np. silikonową bądź akrylową.
Wstawioną ościeżnicę dodatkowo stabilizuje się pianką montażową na styku ze styropianowym ociepleniem, a wewnętrzne ościeże wykańcza tynkiem lub okładziną z płyt g-k.
Dekoracyjne obramowanie okna
Tworzenie dekoracyjnego obramowania okna w wymagające utworzenia z murowanego węgarka można zastąpić gotowymi elementami ozdobnymi w postaci sztukaterii instalowanej na elewacji pokrytej tynkiem lub na elewacyjnym ociepleniu.
Najczęściej wykorzystuje się profilowane listwy ze styropianu pokryte warstwa żywicy, które przykleja się do podłoża, a elementy te można malować farbami elewacyjnymi.
Impregnowana żywicą powierzchnia z posypką kwarcową zapewnia odporność na warunki atmosferyczne, a dzięki różnorodności kształtów i form elementy te łatwo dostosować do zróżnicowanych wymagań estetycznych.
Autor: Cezary Jankowski
Opracowanie: Aleksander Rembisz
Zdjęcie: AWILUX Polska
Komentarze