Zabezpieczenia antywłamaniowe w domu: ochrona obwodowa

Po pierwsze, ogrodzenie powinno być wykonane z trwałych materiałów, odpornych na uszkodzenia mechaniczne. Po drugie, ważne jest, aby jego elementy nie tworzyły "stopni", po których łatwo się wspiąć.

Zawiasy furtki powinny być zabezpieczone metalową nakładką lub specjalnymi śrubami (ich łebki usuwa się po przykręceniu), które uniemożliwią zdjęcie skrzydła. Ponadto ogrodzenie może tworzyć lepszą zaporę przeciwwłamaniową, jeśli wprowadzimy przedstawione niżej rozwiązania z zakresu kontroli dostępu oraz systemów wczesnego ostrzegania.

Domofony i wideodomofony

Na pewno nie uchronią nas przed włamywaczem, bo ten przecież nie ma zamiaru kontaktować się z nami i uprzedzać o swoich zamiarach. Z pewnością jednak mogą odstraszyć intruza lub ułatwić jego złapanie. Są to urządzenia z zakresu kontroli dostępu, a zatem dają szansę identyfikacji osoby, chcącej dostać się na teren posesji lub, w przypadku wideodomofonów, obserwacji podejrzanej osoby, krążącej przy furtce, oraz rejestracji obrazu. Obraz wyświetlany jest na ekranie wideomonitora. Niektóre z nich mają funkcję podglądu z kamery, zamontowanej na terenie posesji.

Wiele domofonów i wideodomofonów umożliwia także nagrywanie osób, które dzwoniły do furtki podczas naszej nieobecności (nagrywanie można ponadto włączyć podczas prowadzenia rozmowy z osobą, znajdującą się przy furtce).

System sejsmiczny

Do wykrywania intruza służą tu czujniki wibracyjne, które wykrywają drgania spowodowane próbą pokonania ogrodzenia. Zakładane na słupkach ogrodzeniowych lub pod ziemią wzdłuż ogrodzenia (obok kabla wibracyjnego, zwanego także detekcyjnym, którym przekazywany jest sygnał do centrali systemu alarmowego). Rozwiązanie to nie jest zalecane w przypadku posesji położonych blisko ruchliwej ulicy, sadów oraz terenów wyposażonych w fontanny i pompy. Spadające owoce czy też drgania pulsacyjne urządzeń nawadniających mogą generować fałszywe alarmy. Zaradzi temu poprowadzenie dodatkowego obwodu (przeciwfazy), wykluczającego zakłócenia.

Także na terenie o wysokim poziomie wód gruntowych system nie jest zalecany. Najlepiej sprawdzi się na podłożu żwirowym. Miejsca, w których umieszczone są czujniki trzeba regularnie odśnieżać.

System sensorowy

Ochrona sensorowa montowana na ogrodzeniu każdego typu. System może zlokalizować miejsce wtargnięcia intruza z dokładnością do 1 m (fot. Cias)

Zabezpieczenie tworzy kabel sensorowy instalowany na ogrodzeniu. Gdy intruz podejmuje próbę wspięcia się na ogrodzenie, powstają naprężenia, które z kolei wywołują dużą ilość impulsów energii. Jeśli energia impulsów przekroczy ustawioną wartość progową, alarm zostanie uruchomiony.

Podobnie stanie się w razie prób przecięcia siatki - czynność ta wyzwala impulsy energetyczne; zliczenie zaprogramowanej ilości impulsów w ciągu określonego przedziału czasowego stanowi znak próby wejścia intruza przez rozcięcie siatki.

System światłowodowy

Elementem reagującym na niepokojące impulsy jest tu kabel światłowodowy. Reaguje on na nacisk na zewnętrzną powłokę ochronną. Wówczas dochodzi do przerwy lub zmiany parametrów transmisji promieniowania elektromagnetycznego, co zostaje zasygnalizowane przez system jako alarm włamaniowy. Kable najlepiej układać w ziemi na głębokości kilku centymetrów wzdłuż ogrodzenia. Nacisk na powierzchnię gruntu wykrywany jest nawet w odległości kilkunastu centymetrów od kabla, dlatego nie trzeba planować go zbyt gęsto.

System impedancyjny

Wzdłuż ogrodzenia płytko pod ziemią prowadzi się dwa kable, z których jeden pełni rolę odbiornika, a drugi nadajnika. Naruszenie ochronnej strefy powoduje zmianę rozchodzenia się fal radiowych i uruchomienie alarmu. Kable można kłaść pod powierzchnią twardą (betonem). Miejsc nad nimi nie trzeba odśnieżać.

Emilia Rosłaniec