Prawidłowa izolacja dachu – na czym polega?

Aby ustrzec się kosztownej wymiany ocieplenia czy nawet fragmentów więźby dachowej, należy zadbać o odpowiedni układ warstw, solidne materiały oraz prawidłowy ich montaż. Przedstawiamy najczęściej stosowane rozwiązania.

Wstępne krycie dachu – membrany dachowe

Obecnie najczęściej jako wstępne krycie stosowana jest membrana wysokoparoprzepuszczalna. Umieszcza się ją nad warstwą ociepleniową, pod pokryciem dachowym. Membrana dachowa to swoista warstwa uszczelniająca zasadnicze pokrycie dachów stromych.

Jednocześnie jest przepuszczalna dla pary wodnej – umożliwia przedostanie się jej z domu na zewnątrz, tym samym zapobiegając zawilgoceniu warstwy termoizolacyjnej oraz więźby dachowej. Ponadto charakteryzuje się dużą wytrzymałością na rozciąganie i rozrywanie, jest lekka i łatwa w montażu.

Aby folia spełniała swoje funkcje, musi być ułożona odpowiednią stroną – warstwa odbijająca promieniowanie UV (producenci dla ułatwienia zamieszczają na niej nadruk) powinna być skierowana na zewnątrz. Membranę mocujemy do krokwi zszywkami.

Arkusze muszą zachodzić na siebie minimum 10-15 cm, miejsca zakładów zabezpieczamy taśmą do łączenia folii dachowych. Przy okapie folię przyklejamy do blaszanej obróbki pasa nadrynnowego – woda opadowa i wilgoć kondensacyjna będą spływały po folii i obróbce rynny.

W kalenicy arkusz zakładamy na drugą stronę połaci, a kalenicę wykańczamy taśmą podkalenicową. W koszach układamy podwójną warstwę folii z 25-centymetrowymi zakładami, uszczelnionymi dwustronną taśmą klejącą.

Ważne jest również zabezpieczenie elementów przechodzących przez połać dachową – kominów czy np. kominków odpowietrzających instalację sanitarną i wentylacyjną. Folię należy odpowiednio przyciąć w zależności od elementu jaki znajduje się na dachu.

Ocieplenie z wełny mineralnej

Tradycyjnie w naszym kraju do ocieplenia dachów stosuje się wełnę mineralną. Materiał ten swoją popularność zawdzięcza bardzo dobremu (niskiemu) współczynnikowi przewodzenia ciepła – λ (lambda) na poziomie nawet 0,032 W/(mK).

Dzięki temu bez problemu możemy osiągnąć wymaganą przepisami wartość współczynnika przenikania ciepła U – dla dachów od 2021 r. może on maksymalnie wynieść 0,15 W/(m2K). Na przykład jeśli zastosujmy wełnę o  λ = 0,036 W/(mK) i ułożymy ją w dwóch warstwach po 15 cm każda, to osiągniemy U na poziomie 0,12 W/(m2K).

W projekcie domu znajduje się informacja o grubości materiału i jego współczynniku przewodzenia ciepła – możemy zastosować inny materiał, ale wyłącznie o lepszych parametrach.

Pierwszą warstwę umieszczamy między krokwiami równolegle, a drugą przykrywamy poprzednią warstwą w poprzek – unikajmy zbyt mocnego przyciskania profilami stanowiącymi podkonstrukcję dla płyt gipsowo-kartonowych.

Wełnę należy przycinać z naddatkiem. Sprężyste maty z wełny mineralnej docięte o 2 cm szerzej niż rozstaw krokwi umożliwią zachowanie ciągłości izolacji i szczelne wypełnienie przestrzeni pomiędzy elementami konstrukcyjnymi dachu.

Pamiętajmy, aby ocieplenie dachu połączyć z izolacją ściany (jeśli taka istnieje) – w przeciwnym przypadku powstanie bardzo duży mostek cieplny. Wełna ma także dużą zdolność do przepuszczania pary wodnej. Ponadto jest niepalna – najwyższa klasa niepalności A1.

Ocieplenie pianką poliuretanową

Innym sposobem na ocieplenie jest termoizolacja wykonana z pianki typu PIR o strukturze zamkniętokomórkowej. Przykładem są płyty IZOPIR oferowane przez firmę Blachy Pruszyński. Pianka posiada uszlachetniające domieszki, poprawiające właściwości, które dotyczą bezpieczeństwa pożarowego.

Jest to materiał, który posiada najlepszą izolacyjność termiczną na rynku budowlanym. Oznacza to, że spełnia wymagania termoizolacyjne przy zastosowaniu mniejszej grubości płyty niż w przypadku wełny mineralnej.

IZOPIR ma dużą wytrzymałość na obciążenia mechaniczne, dzięki czemu montaż może odbywać się bezpośrednio na więźbie dachowej. Wysoka paroizolacyjność skutecznie zapobiega przedostawaniu się pary wodnej do rdzenia płyty – w ten sposób nie tworzą się skropliny, które sprzyjają ucieczce ciepła.

Ocieplenie dachu powinno być połączone z izolacją ściany. Jest to o tyle ważne, że podobnie jak w wypadku ocieplenia wełną mineralną, nieszczelności będą tworzyły mostek cieplny, który będzie powodował dużą utratę ciepła z pomieszczenia.

Główną zaletą stosowania takiego rozwiązania, obok izolacji cieplnej budynku, jest zauważalnie wyższa izolacja akustyczna. Warto zatem pomyśleć o tym rozwiązaniu, jeśli szczególnie cenimy sobie ciszę w domu.

Folia paroizolacyjna od wewnątrz

Termoizolacja od wewnątrz musi być osłonięta folią paroizolacyjną – to również folia dachowa, ale zupełnie inna niż folia dachowa wstępnego krycia. Zastosowanie takiego materiału do wstępnego krycia dachu miałoby fatalne skutki.

Zadaniem foli paroizolacyjnej jest ochrona ocieplenia przed zawilgoceniem oraz regulacja przepływu pary wodnej napływającej z wnętrza domu. Zazwyczaj wykorzystuje się folię polietylenową o grubość 0,15 lub 0,20 mm.

Przykleja się ją do profili metalowych za pomocą dwustronnej taśmy, arkusze układamy z 10-centymetrowym zakładem. Wszystkie połączenia folii muszą być szczelne, nawet te ze ścianą szczytową czy murłatą – uszczelniamy je specjalną taśmą dwustronną lub dodatkowo taśmą rozprężną. Zabezpieczamy również wszystkie przecięcia folii.

źródło i zdjęcia: Blachy Pruszyński