2019-03-18 10:52:37 
Ocena wymaganych prac remontowych
Po wybraniu materiału na pokrycie podłogi, należy ustalić zakres prac przygotowawczych. Może obejmować on pozostawienie i renowację starej posadzki bądź jej usunięcie i zastąpienie nową. Często konieczna będzie również wymiana podkładu i wzmocnienie konstrukcji.
Wstępna ocena stanu podłogi obejmuje sprawdzenie jej stabilności (brak wyczuwalnych ugięć podczas chodzenia, deformacji w miejscach obciążenia meblami) oraz równości powierzchni, np. przy użyciu długiej łaty lub poziomnicy laserowej. Oczywiście istotny jest również stan powierzchni pod względem przyczepności pokrycia (np. odspojenia płytek ceramicznych, deszczułek czy deformacji desek) czy miejscowych uszkodzeń (pęknięć, wgłębień).
W przypadku podłoży drewnianych (np. podłóg na legarach), narażonych na zawilgocenie, należy przynajmniej wykonać miejscową odkrywkę pozwalającą na ocenę stanu drewna ze względu na możliwość wystąpienia tam zagrzybienia.
Konieczne będzie również ustalenie dopuszczalnego podniesienia poziomu podłogi względem innych pomieszczeń oraz zakres ewentualnej korekty wysokości zawieszenia drzwi, zapewniającej prześwit nad nowym pokryciem.
Renowacja posadzki
Możliwość renowacji zniszczonej powierzchniowo posadzki dotyczy w zasadzie podłóg z desek lub deszczułek drewnianych, mozaiki, a niekiedy również tzw. paneli warstwowych poprzez przeprowadzenie cyklinowania.
Możemy je przeprowadzić na wszystkich drewnianych pokryciach podłogowych, przy czym końcowy efekt zależeć będzie od ich stanu, gatunku drewna i układu poszczególnych desek czy deszczułek. Po cyklinowaniu wyrównującym i oczyszczającym podłogę do surowego drewna, możemy pokryć ją lakierem lub poddać olejowaniu.
W przypadku desek przybijanych z wierzchu do podłoża konieczne trzeba zagłębić łebki gwoździ, gdyż wystające porwą papier, a nawet mogą uszkodzić maszynę.
W podłogach wielokrotnie już cyklinowanych trzeba sprawdzić, czy deszczułki nie zostały zbytnio zeszlifowane, co przy kolejnej renowacji grozi odsłonięciem złączy pióro-wpust bądź nadmiernym zmniejszeniem grubości, np. mozaiki podłogowej.
Na niemal wszystkich posadzkach występują szpary w pokryciu, powstałe w wyniku błędów wykonawczych lub warunków użytkowania. Przy renowacji podłogi szpary możemy oczywiście wypełnić, ale trwałe utrzymywanie się masy szpachlowej dotyczy jedynie szczelin nie większych niż 1-2 mm - szersze, na skutek ruchów samego drewna i obciążeń, z czasem obluzują się i wykruszą.
Pokrycie na starą podłogę
Bez pracochłonnego i uciążliwego usuwania starach pokryć podłogowych, w niektórych warunkach możemy ograniczyć prace do ułożenia nowej warstwy użytkowej. Możliwości takie dają stabilne podłoża drewniane (parkiet, mozaika, deski) i posadzki z płytek ceramicznych, lastrika lub pokryte wykładziną z PCW.
Wyrównanie powierzchni podłogi z desek i parkietu uzyskamy przez cyklinowanie, które jednocześnie usunie warstwę farby, lakieru czy pasty do podłóg. Większe zagłębienia wyrównujemy szpachlówką do drewna. Na tak przygotowanej podłodze możemy ułożyć panele podłogowe, przykleić nowy parkiet lub mozaikę, rozłożyć wykładzinę dywanową.
Na drewnianych podłogach nie powinno się układać wykładziny z PCW, gdyż uniemożliwia ona odparowanie ewentualnego zawilgocenia, tworząc paroszczelną powłokę.
Problematyczne jest także układanie płytek ceramicznych, gdyż drewno "pracuje" przy zmianach wilgotności, co może doprowadzić do odspajania się płytek. Jednak niektórzy producenci klejów do ceramiki dopuszczają ich użycie na podkładzie z drewna, pod warunkiem zastosowania dodatkowej warstwy zbrojonej siatką z włókna szklanego.
Do wyrównania podłogi z płytek ceramicznych używa się cienkowarstwowych zapraw samorozlewnych, a w przypadku pojedynczych zagłębień czy wybrzuszeń szpachluje zaprawą wyrównującą lub szlifuje. Odstające pojedyncze płytki można odkuć, a zagłębienie wypełnić zaprawą. Na tak przygotowanym podłożu można kłaść wszystkie rodzaje materiałów podłogowych.
Podłogi z pokryciem PCW - przyklejone płytki lub wykładzina rulonowa nie stanowią przeszkody do bezpośredniego ułożenia paneli podłogowych czy wykładziny dywanowej, natomiast nowe pokrycia klejone do podłoża wymagają zerwania starej nawierzchni.
Modyfikacja warstw podkładowych
W przypadku konieczności usunięcia starego pokrycia z reguły niezbędne są też prace dostosowujące warstwę podkładową pod nową posadzkę i zależnie od jej rodzaju i stanu wymagają przygotowania, wyrównania powierzchni bądź wymiany podłoża z modyfikacją jego własności.
W praktyce spotykane są najczęściej dwa typy podkładów podłogowych - monolityczne cementowe lub anhydrytowe oraz na legarach drewnianych. W przypadku podłoży monolitycznych ich przygotowanie sprowadza się najczęściej do wyrównania powierzchni i ewentualnego zagruntowania.
Uzyskanie minimalnych grubości warstw wyrównujących zapewnia użycie specjalnych, przygotowanych fabrycznie zapraw - samorozlewnych wylewek o grubości 5-20 mm. Przy prawidłowym wykonaniu uzyskuje się idealne gładką powierzchnię, gdyż zaprawa rozpływa się samoczynnie, tworząc płaską warstwę, podobnie jak lustro wody. Bardzo istotne jest skuteczne zagruntowanie podłoża, zabezpieczające przed odciąganiem wody podczas aplikacji - w przeciwnym razie wylewka zbyt szybko zgęstnieje i straci zdolność do samorozlewu.
W przypadku znacznych nierówności podłoża podłoże należy wstępnie wypełnić zagłębienia zaprawą wyrównującą i po jej stwardnieniu przystąpić do nakładania wylewki samorozlewnej.
Podczas przygotowania podłoża po oderwanym parkiecie mocowanym lepikiem, konieczne będzie usunięcie resztek lepiku specjalną frezarką, bo obecnie używane kleje nie będą „trzymać się” tak zanieczyszczonego podłoża.
Przy wymianie podłogi układanej na legarach, najczęściej decydujemy się na utworzenie nowej, np. cementowej warstwy podkładowej, na której można układać dowolną posadzkę, a jedynie w przypadku stropów drewnianych układane są podłoża z płyt OSB lub MFP.
Legary podłogowe układane na stropach żelbetowych lub na belkach stalowych tworzyły przestrzeń pod pokryciem wypełnianą często przypadkowym materiałem, np. gruzem.
Zmiana konstrukcji podkładu podłogowego na monolityczny jastrych pozwala na poprawienie własności podłogi, poprzez np. zwiększenie izolacyjności akustycznej i termicznej. Uzyskana, dzięki likwidacji legarów, wolna przestrzeń „do zagospodarowania” o grubości nawet 10 cm, pozwala na ułożenie dodatkowych warstw z wełny mineralnej czy styropianu. Najbardziej pracochłonne będzie wykonanie nowego podkładu podłogowego na gruncie, jeśli dotychczasowa podłoga była „zawieszona” nad ziemią.
Podłogi parteru w domach bez podpiwniczenia, układane na legarach opartych na murowanych lub betonowych słupkach zafundamentowanych w gruncie, tworzą pustą przestrzeń podpodłogową. Była ona wentylowana przez otwory umieszczone w cokole domu, dzięki czemu nie gromadziła się tam wilgoć sprzyjająca niszczeniu drewnianych elementów. Remont takiej podłogi należy połączyć z jej ociepleniem, a także z utworzeniem izolacji przeciwwilgociowej.
Po usunięciu słupków i legarów utworzy się zagłębienie sięgające 30-50 cm od poziomu podłogi, gdzie z powodzeniem zmieszczą się nowe warstwy podpodłogowe. Ich łączna grubość wyniesie 20-25 cm - zależnie od grubości izolacji cieplnej, zatem może być konieczne podwyższenie poziomu gruntu podsypką z piasku lub pospółki przykrytej chudym betonem.
Na tym podkładzie układamy izolację przeciwwilgociową, która powinna sięgać aż do poziomu izolacji poziomej na ścianach fundamentowych.
Do tego celu możemy użyć grubszej folii budowlanej lub papy podkładowej. Kolejna warstwa to płyty styropianowe EPS 100 o grubości 10-15 cm, na których kładziemy folię i wylewamy jastrych cementowy o grubości co najmniej 4 cm, oddylatowany od ścian domu. Wylewkę tą warto zazbroić siatką przeciwprężną, co zwiększy stabilność podkładu.
Autor: Redakcja BudownicwaB2B
Zdjęcie otwierające: T. Rybarczyk
Zdjęcia w tekście: Piotrowice II, Knauf, Cezar, Cz. Dąbrowski
Film w tekście: Tv Budujemy Dom dla Cyklinowanie Parkietów, Knauf
Komentarze