Wymiana podłogi i posadzki - uwaga na błędy

Niedostatecznie wysuszone podłoże

Układanie paneli, parkietu, mozaiki czy desek na takim podłożu będzie skutkować wypaczeniem się posadzki (odspoi się, uniesie). Z czasem może też pojawić się na niej grzyb.

Nieodpowiednia wilgotność drewna

Nie należy układać zbyt wilgotnych legarów, desek ani klepek, ponieważ wypaczą się (wysychając), a na ich łączeniach pojawią się szpary. Parkiet albo deski podczas układania nie powinny być też zbyt wysuszone, bo rozszerzą się pod wpływem wilgoci pochodzącej z pomieszczenia i także się wypaczą. Drewno i panele kilka dni przed montażem trzeba umieścić we wnętrzu, w którym będą układane.

Niewłaściwy montaż paneli

Posadzki z paneli (szczególnie laminowanych) głucho dźwięczą podczas chodzenia. Konieczne jest więc umieszczenie ich na warstwie podkładu wygłuszającego, który zniweluje odgłos kroków. Podkład taki jest niezbędny nawet na stropie o dobrej izolacyjności akustycznej.

Posadzka z paneli na podkładzie wygłuszającym w postaci pianki (fot. Pfleiderer)

Przytwierdzenie listew przypodłogowych do posadzki

Przykleja się je (bądź przykręca) jedynie do ścian - w ten sposób nie blokują ruchów pokrycia podłogowego.

Nieszczelne ułożenie płyt termoizolacji

Szczeliny pomiędzy płytami powodują ucieczkę ciepła. Ocieplenie najlepiej układać w dwóch warstwach, tak by łączenia między płytami w poszczególnych warstwach się nie pokrywały. Alternatywą jest użycie płyt z frezowanymi (ukształtowanymi schodkowo) krawędziami.

Brak izolacji przeciwwilgociowej w mokrych pomieszczeniach

Okładzina z płytek ceramicznych nie tworzy wodoszczelnej warstwy. Przed ułożeniem kafelków, konieczne jest utworzenie izolacji z tzw. płynnej folii. Bezpośrednio na wyschniętej powłoce można przyklejać płytki.

Nieodpowiednie przygotowanie gruntu pod podłogę

Błędem jest pozostawienie ziemi urodzajnej pod podłogą na gruncie - rozkładające się w podłożu substancje organiczne mają niszczący wpływ na konstrukcję. Usunięty humus najlepiej wykorzystać w ogrodzie. Oprócz tego podsypka z piasku lub pospółki powinna być bardzo starannie zagęszczona, w przeciwnym razie kolejne warstwy podłogi będą osiadać i pękać. Piasek ubija się warstwami, zwykle na mokro, używając zagęszczarki mechanicznej. Nie należy jednak przesadzać, bo zbyt mocne ubicie może spowodować pękanie fundamentu w narożach.

Nakładanie izolacji z płynnej folii przed ułożeniem okładziny z płytek (fot. Ceresit)

Zagęszczanie podłoża za pomocą wibratora powierzchniowego (fot. Saint Gobain)

Niewłaściwie ułożona folia izolacyjna

Izolację przeciwwilgociową układa się z co najmniej 15 cm zakładem. Liczbę połączeń można zmniejszyć, stosując folię w postaci dużych płacht, a nie standardowych rolek o szerokości 1,5-2 m. Niestaranne ułożona folia nie stanowi dobrej ochrony przed wilgocią.

Użycie styropianu o zbyt małej wytrzymałości

Płyty styropianu ułożone w podłodze muszą być odporne na ściskanie, bo obciąża je podkład podłogowy, posadzka, ustawione na niej sprzęty czy ścianki działowe. Najczęściej stosuje się styropian odmiany dach/podłoga. Jego tańsze odmiany, np. tzw. fasadowy, nie nadają się do tego celu. Polistyren ekstrudowany jest bardzo wytrzymały, ale droższy od styropianu.

Układanie folii izolacyjnej (fot. Pfleiderer)

Ocieplanie podłogi płytami styropianu (fot. Austrotherm)

Brak warstwy spadkowej

W pomieszczeniach, w których znajdują się wpusty kanalizacyjne - w pralniach, garażach, kotłowniach - konieczne jest ukształtowanie spadku podłogi w kierunku wpustu.

Brak dylatacji obwodowych

Wykonywanie dylatacji obwodowej (fot. Cz. Dąbrowski)

Podkład podłogowy narażony jest na wahania temperatury i wilgotności, może się więc na przemian rozszerzać i kurczyć. Jeśli nie będzie odgrodzony od ścian za pomocą dylatacji obwodowej, będzie nadmiernie napierał na ściany i zacznie pękać. Dylatacja obwodowa konieczna jest również w warstwie posadzki. Przy ścianach, słupach wykonuje się zatem szczeliny szerokości 1,5-2 cm i wypełnia je specjalną taśmą, paskami styropianu lub innym elastycznym materiałem.

Wykonanie zbyt ciężkiej podłogi

Nowe warstwy nie mogą nadmiernie obciążać stropu. Zastosowanie cięższych materiałów (np. grubej wylewki cementowej lub suchego jastrychu wraz z grubą warstwą podsypki) może skutkować ugięciem się stropu (szczególnie drewnianego). W razie wątpliwości, należy skonsultować się z projektantem budowlanym.

Nadmierne podniesienie poziomu posadzki

Ważne jest zachowanie jednakowego poziomu posadzki we wszystkich pomieszczeniach danej kondygnacji (ewentualne progi nie powinny być wyższe niż 2 cm). Ocieplenie lub wyciszenie - które często układa się przy okazji gruntownego remontu podłogi - wymaga przestrzeni wynoszącej co najmniej 7-8 cm (w przypadku podłogi na gruncie - minimum 20 cm). Grubość pokryć podłogowych, łącznie z warstwą mocującą, wynosi 0,3-2,5 cm.

Małgorzata Kolmus