Wyginanie się okien PVC

Każde okno, bez względu na to z jakiego materiału zostało wykonane, ulega ugięciom pod wpływem sił na nie działających, takich jak np. parcie - ssanie wiatru, obciążenia pod wpływem własnego ciężaru, eksploatacyjne czy termiczne. Sztuka polega na tym, aby nie ugięło się więcej niż powinno i aby po ustaniu siły wróciło do swojego pierwotnego kształtu.

W oknach drewnianych, aluminiowych czy stalowych już sam materiał zapewnia odpowiednią sztywność. Inaczej jest w przypadku okien wykonanych z profili PVC, w których sztywność całej konstrukcji okna opiera się przede wszystkim na usztywnieniu (wzmocnieniu), które znajduje się wewnątrz profilu. Najczęściej wzmocnienie to wykonane jest ze stali. Ze względu jednak na słabą izolacyjność termiczną tego materiału, coraz częściej stosowane są wzmocnienia wykonane z kompozytów, które przy podobnej sztywności zapewniają dodatkowo lepszą ochronę przed utratą ciepła.

Ponieważ do jednego profilu PVC można włożyć różne rodzaje wzmocnień różniące się grubością (a co za tym idzie sztywnością) producent okna powinien zapewnić właściwy dobór wzmocnienia do konkretnego okna. Niestety nieuczciwi producenci stosują w całym zakresie produkcyjnym jeden, najtańszy, najmniej sztywny rodzaj wzmocnienia, który nie jest w stanie zapewnić właściwej sztywności konstrukcji i najczęściej wtedy okno ulega ugięciom bardziej niż powinno.{logo}

Nie bez znaczenia jest też jakość montażu okna w murze. Właściwe rozmieszczenie i odpowiednia liczba mocowań (zazwyczaj nie rzadziej niż co 70 cm) powoduje, że w ten sposób zamocowana rama okienna praktycznie przyjmuje sztywność muru. Za mała liczba mocowań lub też ich całkowity brak (tzw. montaż "na pianę") powoduje, że siły działające na okno nie są przekazywane do muru, ale powodują odkształcenie profili okiennych.