Jak wstawić drzwi wewnętrzne w nowym miejscu?

Sprawdzamy rodzaj ściany

Ustalenie, czy ściana jest ścianą działową, czy też nośną w większości przypadków nie powinno sprawiać problemów. Jednak niekiedy konieczna będzie ekspertyza budowlana, jeśli samodzielnie nie będziemy w stanie ocenić jej funkcji.

Ściany działowe są z reguły dość cienkie i budowane z elementów o grubości 6-12 cm, co łącznie z tynkiem daje grubość ok. 10-16 cm, a ściany nośne mają konstrukcyjną grubość powyżej 24 cm.

Z pomiarem grubości muru nie będzie problemu, gdy w innym miejscu jest otwór drzwiowy, ale jeśli ściana jest pełna na całej długości, trzeba wykonać próbne wiercenie na wylot i zmierzyć, jak głęboko wchodzi wiertło. W przypadku, gdy jest to przegroda szkieletowa z pokryciem płytami g-k z pewnością pełni ona rolę ścinki działowej.

Niezależnie od rodzaju ściany warto przed wykonaniem przekucia wykonać przelotowe otwory obrysowe (w narożnikach), co pozwoli m.in. na ocenę lokalizacji drzwi po obu stronach czy ułatwi wyznaczenie wymiarów.

Otwór drzwiowy w ściance działowej

W murowanej ścianie działowej tworzenie otworu drzwiowego zaczynamy od góry po zaznaczeniu jego obrysu. Zależnie od materiału, z jakiego postawiona jest ścianka, możemy wycinać go szlifierką kątową z tarczą diamentową (zalecane), piłą widiową w przypadku betonu komórkowego i lekkich odmian bloczków ceramicznych bądź po wstępnym rozkuciu metodą rozbierania „cegła po cegle”.

Zaleca się wycinanie otworów drzwiowych w ściance działowej szlifierką kątową z tarczą diamentową. Fot. Makita.

Szerokość i wysokość otworu należy dostosować do wymiarów ościeżnicy z uwzględnieniem warstwy tynku wyrównującego i szczeliny montażowej.

Choć ścianka działowa nie przenosi obciążeń konstrukcyjnych, to u góry otworu powinniśmy utworzyć zbrojone nadproże, zapobiegające pojawieniu się ewentualnych pęknięć tynku wokół drzwi i odkształceniu ościeżnicy.

Takie nadproże o grubości ok. 5 cm utworzymy, układając 2-3 pręty zbrojeniowe średnicy 8-10 mm i zalewając betonem w deskowaniu lub wstawiając wcześniej przygotowany żelbetowy element.

Newsletter

DARMOWY PORADNIK BUDOWLANY

RAZ W TYGODNIU NA TWÓJ E-MAIL

Zapisz się

W ściankach szkieletowych lokalizację nowych drzwi dostosowujemy do rozstawu słupków konstrukcyjnych stelaża. Przy standardowym ich rozstawieniu co 60 cm wskazane jest umieszczenie drzwi symetrycznie względem pozostającej konstrukcji.

Przy typowej szerokości konstrukcyjnej ścianki (50-75-100 mm) w miejscu wyciętych płyt g-k wstawiany jest tzw. profil drzwiowy UA zamykający przestrzeń między obustronnym pokryciem na całym obwodzie otworu. W przypadku innych szerokości można wstawić obramowanie drewniane lub dostosować węższy profil UA za pomocą nakładek z drewna, pasków g-k.

Profil drzwiowy UA jest wstawiany w miejscu wyciętych płyt g-k. Fot. Siniat.

Otwór drzwiowy w ścianie nośnej

Opracowanie konstrukcji nadproża i technologii wykonania otworu w murze nośnym należy powierzyć uprawnionemu konstruktorowi budowlanemu. Choć w wielu przypadkach wystarczy wykorzystać standardowe metody, to zwłaszcza w starych domach konieczne będzie przeprowadzenie ekspertyzy wytrzymałościowej konstrukcji w miejscu planowanego przekucia.

Otwór wykonywany w ścianie nośnej - przed jego wykuciem - wymaga utworzenia konstrukcyjnego nadproża, które przeniesie obciążenia od stropu i wyżej położonych ścian. Jego wykonanie polega na obustronnym utworzeniu poziomych bruzd powyżej planowanego otworu na drzwi i osadzeniu w nich stalowych lub żelbetowych, prefabrykowanych belek o określonych przez konstruktora przekrojach. Dopiero po wykonaniu podciągu można przystąpić do wykucia otworu drzwiowego.

Wybicie otworu drzwiowego w ścianie nośnej wymaga utworzenia nadproża. Fot. J. Werner.

Przygotowanie do osadzenia drzwi

Wstępnie wykonany otwór z reguły ma nierówne boki, które przed montażem ościeżnicy należy wyrównać, dostosowując jednocześnie jego wymiary. Pracę znacząco ułatwi obustronne ustawienie prowadnic, np. z desek i złączonych przy użyciu ścisków stolarskich. Do wypełnienia nierówności używa się, np. mocnej zaprawy tynkarskiej, którą ściąga się po prowadnicach i zaciera pacą.

Osłonięte podłoże w podłodze po wyburzonym odcinku ściany można uzupełnić na różne sposoby, zależnie od rodzaju posadzki po obu stronach i poziomów podłogi. Najprostszy sposób to przykręcenie lub przyklejenie szerokiej listwy progowej, przy czym jej wysokość i profil powinny być dostosowane do grubości posadzek i różnicy poziomów.

Montaż drzwi na piankę krok po kroku

Poniższe czynności należy traktować jako ogólne zasady montażu ościeżnicy i mogą nieco się różnić od zaleceń producenta konkretnego modelu drzwi.

• Sprawdzić wymiary ościeża i ewentualnie dopasować ościeżnicę na wysokość, odpowiednio ją skracając.
• Końce ramy od strony podłogi warto pokryć silikonem, aby ochronić przed wnikaniem wilgoci w czasie zmywania posadzki.
• Zmontować ościeżnicę zgodnie z instrukcją dołączoną przez producenta i wstawić w otwór drzwiowy, licując ją z płaszczyzną ściany od strony zawiasów. Ramę należy przenosić w pozycji pionowej, zwracając uwagę na to, aby nie rozchyliły się jej dolne końce.
• Za pomocą klinów drewnianych zablokować ramę w otworze drzwiowym, ustalając jednocześnie pionowe ustawienie w płaszczyźnie ściany i otworu. Przed rozsuwaniem się dolnych końców ramy zabezpieczy deseczka o długości równej szerokości wewnętrznej ościeżnicy.
  
  

  Ramę w otworze drzwiowym blokujemy za pomocą klinów drewnianych. Fot. Porta.
• Wstawić 3 rozpórki regulowane na wysokościach ok. 180 cm, 110 cm i 30 cm, sprawdzając długą poziomnicą czy boki ramy nie są odkształcone. Jeśli nie mamy regulowanych rozpórek, możemy posłużyć się odpowiednio przyciętymi listwami rozpieranymi przy pomocy plastikowych klinów. Musimy wtedy zadbać o ochronę ościeżnicy przed zarysowaniem, podkładając np. kawałki tektury.
  
  

  Wstawienie rozpórek regulowanych w ramę. Fot. Classen.
• Zwilżyć delikatnie ścianki otworu drzwiowego i szczelinę między ramą a ścianą równomiernie wypełnić niskoprężną pianką montażową.
  
  

  Szczelinę między ramą a ścianą wypełniamy niskoprężną pianką montażową. Fot. Classen.
• Obciąć ostrym nożem nadmiar stwardniałej pianki i wstawić - wsuwając równomiernie - uprzednio zmontowaną opaskę regulowaną.
• Zamontować zawiasy w skrzydle drzwiowym, założyć na ramę i ewentualnie wyregulować ustawienie zawiasów.
• Zamocować klamkę i szyldy ozdobne.
• Szczeliny między opaską a ścianą wypełnić masą akrylową.

Jakich błędów unikać przy montażu drzwi wewnętrznych?

• Szczelina montażowa wokół ościeżnicy nie powinna być szersza niż 2 cm, a boki ościeża pokryte pyłem uniemożliwiającym dobre przyleganie pianki montażowej. Jeśli otwór drzwiowy jest za szeroki, to przed montażem należy go zwęzić. Najłatwiej uzyskamy to poprzez przyklejenie pasków z płyty gipsowo-kartonowej w jednej lub dwóch warstwach.
• Niestaranny montaż ościeżnicy lub niedokładne jej ustawienie może spowodować „przekoszenie" wymiarów - między bokami nie będzie utrzymany kąt prosty. Sprawdzenie tylko poziomnicą prawidłowości jej ustawienia nie jest zbyt dokładne i powinniśmy skontrolować dużym kątownikiem lub przez pomiar przekątnych (powinny być jednakowe z dopuszczalną różnicą 2 mm), czy zachowany jest kąt prosty pomiędzy bokami a poprzeczką.
• Ościeżnice mocowane jedynie pianką montażową muszą być w czasie piankowania rozparte w trzech miejscach. Piankowanie stosowane niekiedy po założeniu drzwi może doprowadzić do odkształcenia ościeżnicy i niemożności otwarcia drzwi. Taką technologię można stosować jedynie w przypadku osadzania ramy na dyble, które nie pozwalają na jej deformację pod wpływem rozprężającego się wypełnienia.
• Niedokładne wyrównanie tynku po obu stronach ościeża sprawi, że między ścianą a opaską maskującą powstaną szpecące szczeliny, a w przypadku przyklejania maskownicy zamocowanie nie będzie dostateczne. Dlatego przed montażem drzwi warto sprawdzić przy użyciu długiej łaty, czy ściana po obu stronach drzwi jest równa i ewentualnie wyrównać gładzią gipsową.

Autor: Cezary Jankowski
Zdjęcie otwierające: Entra