2018-12-17 13:00:13 
Jak i gdzie można zamontować kominek?
Przepisy budowlane dopuszczają zainstalowanie kominka jedynie w budynkach jednorodzinnych lub zabudowie siedliskowej oraz w domach wielorodzinnych o wysokości do 4 kondygnacji.
Pomieszczenie, w którym będzie stał kominek musi mieć kubaturę nie mniejszą niż 30 m3 oraz o odpowiadającej wskaźnikowi objętości 4m3/kW mocy nominalnej kominka.
Trzeba też zapewnić dopływ powietrza zewnętrznego do spalania o wydajności nie mniejszej niż 10m3/h, przypadającej na każdy kW mocy nominalnej dla kominka zamkniętego lub o minimalnej prędkości 0,2 m/s przepływu powietrza w komorze spalania dla kominka otwartego.
W praktyce często ten wymóg realizowany jest w sposób pośredni - powietrze pobierane jest z wnętrza domu, a na jego miejsce różnymi drogami napływa powietrze z zewnątrz.
Jednak prawidłowy napływ zapewni jedynie zamontowanie oddzielnego kanału łączącego kominek z powietrzem zewnętrznym, np. w postaci rury umieszczonej w podłodze.
Kominek musi być podłączony do indywidualnego kanału dymowego, a pomieszczenie posiadać wentylację grawitacyjną. Z kominkiem mogą współpracować, zarówno kominy tradycyjne murowane z cegły, jak i prefabrykowane z wkładem ceramicznym bądź ze stali żaroodpornej.
Przy ich budowie trzeba przewidzieć sposób i miejsce podłączenia rury dymowej oraz zamontowania wyczystki.
Przekrój kanału dymowych należy dostosować do konkretnego modelu kominka z reguły nie mniejszy niż o średnicy 180 mm lub przekroju 14x27 cm w przypadku kominów murowanych.
Przed paleniskiem kominka musi być ułożona podłoga z materiałów niepalnych (np. płytek ceramicznych, kamiennych) w pasie o szerokości przynajmniej 0,5 m.
Jaki wybrać kominek?
Decydujące znaczenie przy wyborze rodzaju kominka ma stawiane przed nim zadanie - czy służyć będzie głównie jako element dekoracyjny, pełnić funkcje ogrzewania pomocniczego, czy też podstawowego źródła ciepła?
Kominki otwarte wykorzystywane są głównie jako element wystroju wnętrza i są okazjonalnie użytkowane. Efektywność grzewcza jego typu kominków jest niewielka ze względu na znaczne straty ciepła uchodzącego wraz ze spalinami przez szeroką gardziel okapu.
Istniejący kominek otwarty można jednak dość łatwo przebudować na wersję zamkniętą za pomocą kasety kominkowej, którą po dobraniu do wymiarów komory spalania, wstawia się w obudowę kominka.
Ponieważ część dymowa starego kominka pozostaje ta sama istotne jest dokładne uszczelnienie frontu kasety w otworze paleniska.
Najczęściej jednak montowane są wkłady kominkowego, który oprócz tworzenia nastroju, będą pełnić rolę efektywnego źródła ciepła.
Ich możliwości grzewcze mogą ograniczać się do pomieszczenia, gdzie są ustawione, ogrzewać strumieniem powietrza również inne pokoje lub współpracować z wodną instalacją centralnego ogrzewania domu.
Wkłady kominkowe oferowane są w bardzo bogatym wzornictwie i funkcjonalności, a wybór kominka powinien uwzględniać - oprócz względów dekoracyjnych - przewidywany sposób przekazywania ciepła i formę jego zabudowy, kierunek otwierania drzwiczek, moc i sposób jej regulacji, wygodę obsługi paleniska.
Wkład może być dostosowany do zabudowy prostej, narożnej i formie dwustronnej pozwalającej na bezpośrednie ogrzanie sąsiednich pomieszczeń.
Pod względem użytkowym istotna jest nominalna moc grzewcza, choć trzeba traktować ją jako orientacyjną, gdyż jej wartość podawana przez producentów odnosi się do tzw. mocy chwilowej, przy której zapewnione jest prawidłowe odprowadzenie spalin i nieprzekroczenie dopuszczalnych temperatur przy zapełnionym palenisku.
W praktyce długotrwałe utrzymywanie mocy nominalnej wymagałoby stałego uzupełniania paliwa, gdyż w miarę jego wypalania, spada również moc grzewcza.
Ważny jest również sposób doprowadzenia powietrza do komory spalania. Najlepiej, jeśli można je dostarczyć wlotem umieszczonym bezpośrednio pod paleniskiem i z regulowaną intensywnością napływu, a automatycznie otwierany szyber chroni przed zadymieniem podczas uzupełniania paliwa.
Decydując się na kominek z płaszczem wodnym, trzeba pamiętać, że pracuje on podobnie jak kocioł na paliwo stałe.
Układ grzewczy wymaga więc zabezpieczenia przed nadmiernym wzrostem ciśnienia wskutek przegrzania, dlatego powinien pracować w otwartym obiegu.
Taki układ jest jednak kłopotliwy do zainstalowania i warto rozważyć zakup kominka z samoczynnym systemem schładzającym, który umożliwi pracę wkładu w obiegu zamkniętym
Rozprowadzenie ciepłego powietrza
W systemie ogrzewania kominkowego ciepło przekazywane jest bezpośrednio do pomieszczenia, a funkcję nawiewników ciepłego powietrza pełnią kratki umieszczone w okapie kominka bądź rozprowadzane w nawiewnym systemie DGP (dystrybucji gorącego powietrza).
Ten sposób ogrzewania powinien zapewniać określone parametry pracy - temperaturę nawiewanego powietrza nie wyższą niż 45°C i intensywność przepływu powietrza, który nie wywołuje odczucia przeciągu i uciążliwego hałasu.
Regulację ogrzewania uzyskuje się poprzez sterowanie wydajnością wentylatora, klapami na przewodach rozprowadzających oraz regulacją anemostatów.
Trzeba też zapewnić możliwość ograniczenia temperatury powietrza wylotowego, gdy wkład kominkowy nagrzeje się nadmiernie, co umożliwia wentylator wyposażony w tzw. bypass-kanał, który domiesza chłodniejsze powietrze z pomieszczenia.
W systemie rozprowadzenia powinny być zamontowane również filtry zatrzymujące zanieczyszczenia powietrza i należy zapewnić swobodny przepływ powietrza między pomieszczeniami a wkładem kominkowym, przez np. podcięcie drzwi bądź czerpnie wewnętrzne.
Obudowa kominków
Obudowę wkładów kominkowych wykonuje się z materiałów niepalnych, przy czym najczęściej dzieli się ona na dwie części - dolną z cokołem i ściankami bocznymi oraz górną - okapem.
Część dolną można zrobić według własnego pomysłu lub wykorzystać gotowe elementy obudów dostosowane do konkretnych modeli kominków, dostępne w wielu formach stylistycznych i z różnych materiałów.
Ze względu na znaczny ciężar wkładu, cokół i podłoga, na której on stanie, musi mieć dostateczną wytrzymałość. Nie można też zapomnieć o zapewnieniu dostępu do wyczystki umieszczonej u dołu przewodu kominowego.
Górną część obudowy - okap, wykonywaną najczęściej z płyt gipsowo-kartonowych, należy zamontować z ociepleniem ze specjalnej wełny mineralnej z powłoką aluminiową, a płyty odmiany ognioodpornej ułożyć dwuwarstwowo.
Ponad kratkami nawiewnymi w okapie umieszcza się przegrodę tworzącą tzw. komorę dekompresyjną, a blisko sufitu drugą parę kratek „chłodzących” szczyt obudowy.
W instalacji z rozprowadzeniem ciepłego powietrza nad wkładem kominkowym umieszczana jest przegroda z otworami do podłączenia rur grzewczych, skrzynki rozdzielczej czy aparatu nawiewnego.
Aparat nadmuchowy w systemie DGP wytwarza dość duży poziom hałasu, zatem nie powinien być umieszczany w pobliżu, np. sypialni. Nie można go jednak szczelnie izolować, gdyż doprowadzi to do przegrzania silnika wentylatora i elektroniki sterującej
Kominki z płaszczem wodnym wymagają wykonania podłączeń rur hydraulicznych zgodnie ze schematem instalacji, przy czym warto zapewnić sobie możliwie łatwy demontaż obudowy pozwalającej na dostęp do jej wnętrza, gdy trzeba będzie, np. naprawić połączenia.
Regulacja ogrzewania
Kominki są urządzeniami przystosowanymi do spalania drewna, brykietów o wilgotności nie większej niż 20%.
Należy wykorzystywać jedynie drewno liściaste, bo sosnowe czy świerkowe zawiera dużo żywicy, przez co spala się szybko i przyczynia się do zabrudzenia szyby.
Moc grzewcza zależy od ilości palącego się równocześnie paliwa, można więc jedynie wpływać na szybkość spalania oraz ilość załadowanego opału, zatem na bieżąco regulacja ogrzewania odbywa się poprzez ręczną zmianę ilości doprowadzanego powietrza i uzupełnianie wsadu.
Dodatkowe możliwości regulacyjne zapewnia wyposażenie kominka w sterowaną elektrycznie przepustnicę dopływu powietrza do spalania połączoną z układem sterującym i termostatem.
Autor: Redakcja BudownicwaB2B
Opracowanie: Martyna Nowak-Ciupa, Aleksander Rembisz
Zdjęcie otwierające: Brunner
Zdjęcia w tekście: Systemy kominkowe Waligóra, Lilianna Jampolska, Spartherm, Unico-Kominki, Hitze
Film w tekście: Jøtul
Komentarze