Na co zwrócić uwagę przy budowie kanalizacji?

2020-10-14 06:17:55

Sposób odprowadzenia ścieków przy budowie nowego domu określony jest w pozwoleniu na budowę, zatem musimy dostosować się do zawartych w nim wymagań np. obowiązek podłączenia się do sieci kanalizacyjnej. Przy braku dostępu do takiej sieci możemy niekiedy wybrać budowę szczelnego zbiornika bezodpływowego, nazywanego popularnie szambem, bądź zdecydować się na budowę przydomowej oczyszczalni ścieków. Niezależnie od miejsca odprowadzenia ścieków, musimy je najpierw zebrać poprzez wewnętrzną instalację kanalizacyjną do jednego przewodu odpływowego.

Na co zwrócić uwagę przy budowie kanalizacji?

Z artykułu dowiesz się:

Prosto do sieci

Przyłączenie do sieci kanalizacyjnej w postaci tzw. przykanalika wykonuje się na podstawie projektu uzgodnionego z zarządcą sieci kanalizacyjnym, który określa m. in. miejsce i sposób połączenia z siecią oraz lokalizację studzienki rewizyjnej. Koszty odprowadzenia ścieków określane są na podstawie ilości zużywanej wody, pobieranej z instalacji wodociągowej. W przypadku zużywania wody, która nie wraca do kanalizacji (np. używanej do podlewania ogrodu) można wystąpić o założenie drugiego wodomierza, zliczającego wodę „niekanalizacyjną".

Skazani na szambo

Jeśli nie mamy innych możliwości pozbycia się ścieków pozostaje nam zamontowanie szczelnego zbiornika na nieczystości, który będzie okresowo opróżniany. Dobór wielkości zbiornika dostosowujemy do pojemności wozów asenizacyjnych działających w naszym rejonie – najczęściej 8-10 m³. Głębokość jego posadowienia musi wynikać z zapewnienia wymaganego spadku dla rury odprowadzającej ścieki, a jego lokalizację określa plan zagospodarowania działki, dołączony do projektu domu. Zbiornik musi posiadać certyfikat szczelności, nie można więc kupować dowolnego zbiornika – ze względu na duże wymiary najczęściej są to zbiorniki żelbetowe.

Atutem szamb z tworzywa jest łatwość transportu i całkowita odporność na agresywne działanie ścieków. Za to żelbetowe są odporniejsze na parcie gruntu i tańsze. Fot. Szamba EKO

Przydomowa oczyszczalnia – kiedy można zbudować?

O możliwości budowy przydomowej oczyszczalni ścieków decydują przede wszystkim uregulowania formalno-prawne, dotyczące konkretnej nieruchomości. Lokalne władze samorządowe ustalają, w jaki sposób mają być gromadzone i odprowadzane ścieki z gospodarstw domowych, na określonym terenie. Nie są to jednak jedyne ograniczenia. Przepisy wymagają zachowania określonych odległości np. od ujęć wody minimum 30 m, a na gruntach o znikomej przepuszczalności pojawia się problem, co zrobić z dużą ilością oczyszczonej wody.

Zbiorniki wykorzystywane w oczyszczalniach biologicznych produkowane są np. z laminatu poliestrowo-szklanego. Są więc lekkie i łatwe w transporcie i montażu. fot. www.micinski.com

Jak wykonać niezawodną kanalizację wewnętrzną?

Zapewnienie odprowadzenia ścieków od poszczególnych urządzeń wymaga zamontowania systemu rur tworzących piony oraz tzw. podejścia – prawie poziome odcinki podłączeniowe. Mimo prostej budowy, instalacje kanalizacyjne dość często przysparzają problemów na skutek zapchań, bądź rozchodzenia się nieprzyjemnych zapachów. Możemy ich uniknąć jeśli prawidłowo rozplanowny będzie przebieg instalacji i starannie przeprowadzony montaż.

Rozplanowanie instalacji

Przy planowaniu montażu wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej musimy uwzględnić szereg wymagań zarówno technicznych jak i estetycznych, często trudnych do jednoczesnego spełnienia. W instalacji tej wykorzystywane są rury o dużej średnicy kłopotliwe do ukrycia np. w ścianach, a ich układ musi zapewniać grawitacyjny przepływ ścieków. Niekiedy, ze względu na niekorzystne rozmieszczenie przyborów sanitarnych konieczne może być zamontowanie zestawu pompowego, jeśli nie ma możliwości odprowadzenia ścieków na zasadzie samospływu.

W tym pomieszczeniu z usunięciem wody z zalanej podłogi poradzi sobie wpust podłogowy. Rys. Kessel

Dlatego planując rozmieszczenie urządzeń sanitarnych musimy brać pod uwagę trasę doprowadzenia do nich rur kanalizacyjnych i możliwą lokalizację pionów.

O wstępnym wykonaniu instalacji kanalizacyjnej powinniśmy pomyśleć już na etapie prac konstrukcyjnych, gdy budujemy dom niepodpiwniczony. Rury umieszczamy bowiem pod podłogą parteru i po wylaniu podkładu podłogowego trudno będzie przesunąć je w razie potrzeby. Przy rozległej instalacji lepiej zrezygnować z łączenia odległych punktów odprowadzenia ścieków pod podłogą domu i wyprowadzić je poza obrys budynku, łącząc je w pewnej odległości w jeden odpływ. Natomiast w domach podpiwniczonych instalacją kanalizacyjną możemy zając się dopiero po wybudowaniu stanu surowego, a wyprowadzenia z pionów umieścimy pod sufitem piwnicy.

Konieczne zasyfonowania

Wszystkie urządzenia podłączane do instalacji kanalizacyjnej muszą posiadać tzw. zamknięcie wodne w postaci syfonu. Dzięki wypełnieniu syfonu wodą, tworzy się „korek" uniemożliwiający przenikanie nieprzyjemnych zapachów do wnętrza domu. W sedesach syfon jest integralną częścią tego urządzenia (odpowiednio ukształtowany wewnętrzny kanał odpływowy), ale inne przybory sanitarne wymagają zamontowania syfonu zewnętrznego. Oczywiście rodzaj i wymiar syfonu musi być dostosowany do miejsca odpływu (np. z umywalki czy z wanny), co również trzeba uwzględnić przy rozplanowaniu instalacji kanalizacyjnej, szczególnie gdy rura odpływowa będzie prowadzona w ścianie pod tynkiem.

Przy podłączeniu wanny jak i brodzika, warto zamontować syfony umożliwiające czyszczenie od góry, dzięki czemu unikniemy kłopotliwego demontażu obudowy w razie wystąpienia zapchania.

Na co zwrócić uwagę przy budowie odprowadzenia ścieków?

Wygodne i bezawaryjne funkcjonowanie kanalizacji wymaga spełnienia następujących warunków:

W instalacji kanalizacyjnej przynajmniej jeden pion powinien posiadać naturalne napowietrzenie wyprowadzone ponad dach. Na pozostałych można montować napowietrzacze samoczynne zamontowane w pobliżu przyborów sanitarnych. Brak napowietrzania prowadzi do wysysania wody z syfonów i rozchodzenia się nieprzyjemnych zapachów po całym domu,
Rury instalacji kanalizacyjnej powinny być stabilnie zamocowane do ściany zwłaszcza w pobliżu podłączenia do przyborów oraz w miejscach zmiany kierunku przepływu ścieków. Przy intensywnym przepływie może dojść do rozłączenia się połączeń wykonywanych na wcisk.
Należy unikać połączeń przy użyciu rur elastycznych tzw. harmonijkowych w miejscach o utrudnionym dostępie. W takich rurach często gromadzą się zanieczyszczenia, co może doprowadzić do niedrożności instalacji kanalizacyjnej.
Nie można podłączać innych odpływów do poziomych odcinków rur odprowadzających ścieki z sedesu. Intensywny ich przepływ może powodować wysysanie wody z innych syfonów podłączonych do tej samej rury.
Odprowadzenie ścieków z przyborów znajdujących się poniżej poziomu gruntu (w piwnicy) grozi cofnięciem się ścieków w razie zatkania odpływu lub gwałtownego wzrostu ich poziomu w sieci kanalizacyjnej na skutek intensywnych opadów. Dlatego na odpływie z tych urządzeń należy zamontować zasuwy zwrotne uniemożliwiające przepływ ścieków w odwrotnym kierunku lub – co jest rozwiązaniem pewniejszym – podłączenie urządzeń do pompy ściekowej przetłaczającej je wyżej.
Zbiornik bezodpływowy (szamba) warto zlokalizować go w takim miejscu, aby odbiór ścieków nie wymagał wjazdu beczkowozu na teren posesji. Dobrym rozwiązaniem będzie zamontowanie w ogrodzeniu przyłącza do rury ssawnej wozu asenizacyjnego, co umożliwi też opróżnianie szamba podczas naszej nieobecności. Rura powinna być ułożone ze spadkiem w kierunku szamba umożliwiając samoczynne ściekanie resztek z rury ssącej.
W pobliży wypustów podłogowych nie można układać ogrzewania podłogowego, gdyż powoduje to szybkie odparowanie wody z syfonu i w efekcie przenikanie nieprzyjemnych zapachów. Takiego ogrzewania nie należy również kłaść pod syfonami brodzików i wanien.
U dołu pionów kanalizacyjnych i w pobliżu odprowadzenia ścieków do instalacji zewnętrznej należy zamontować czyszczaki umożliwiające udrożnienie rur w razie ich zapchania. Przy długich odprowadzeniach do szamba czy oczyszczalni ścieków warto zamontować blisko domu studzienkę rewizyjną - tzw. kinetę, co ułatwi czyszczenie instalacji.