2024-09-03 11:25:14 
Pierwszym krokiem jest ocena stopnia uszkodzeń parkietu spowodowanych wilgocią. Jeśli parkiet jedynie lekko spęczniał lub wyłódkował na skutek opadów deszczu, można go pozostawić na miejscu i przystąpić do naprawy.
Po ustaleniu poziomu wilgotności i temperatury powietrza, należy umieścić w pomieszczeniu osuszacz powietrza, w celu przyspieszenia osuszania drewna.
Niezbędne jest również regularne monitorowanie wilgotności drewna przy użyciu higrometru.
Gdy wilgotność drewna osiągnie poziom 9%, można przystąpić do szlifowania parkietu.
Ważne jest, aby pamiętać, że maksymalna grubość do zeszlifowania zależy od rodzaju parkietu. Na przykład w przypadku tradycyjnego parkietu o grubości 22 mm można zeszlifować do 11 mm, natomiast w przypadku parkietu gotowego maksymalna grubość to warstwa użytkowa.
Powstałe szczeliny należy wypełnić kitem, a następnie nałożyć lakier podkładowy i dwukrotnie polakierować.
W przypadku poważniejszych uszkodzeń parkietu spowodowanych przez wodę zalegającą na powierzchni lub działającą pod naciskiem na konstrukcję podłogi, należy spodziewać się intensywnego zawilgocenia, wyłódkowania, a nawet odklejania się poszczególnych elementów parkietu.
W takiej sytuacji często jedynym rozwiązaniem jest całkowite zerwanie przyklejonego parkietu. Po jego usunięciu konieczna jest ocena podłoża pod kątem jego przydatności do ponownego wykorzystania.
Jeśli podłoże jest spękane, a jego powierzchnia zwietrzała, miękka lub podatna na zarysowania, należy ją również usunąć za pomocą odpowiednich narzędzi pneumatycznych.
Przy dłuższym oddziaływaniu wody może dojść do silnego zawilgocenia materiału izolacyjnego znajdującego się pod podłożem. Odparowanie wody z takiego materiału jest bardzo trudne, a często wręcz niemożliwe.
Zawilgocony materiał traci swoje właściwości izolacyjne i tłumiące, co może prowadzić do obniżenia efektywności termicznej i akustycznej. Wilgoć w jastrychu może również wpłynąć na stabilność konstrukcji.
Ze względu na fizykę budowli, naturalne wyschnięcie zawilgoconej izolacji jest praktycznie niemożliwe, dlatego w takich przypadkach konieczne jest użycie specjalistycznych urządzeń do osuszania warstw izolacyjnych.
Jeżeli po oględzinach zewnętrznych konstrukcja jastrychu nadaje się do dalszych prac, należy przeprowadzić pomiar wilgotności za pomocą urządzenia CM.
Jeśli wilgotność przekracza 2% w przypadku jastrychów cementowych lub 0,5% w przypadku jastrychów anhydrytowych, konieczne jest dalsze osuszanie jastrychu za pomocą dedykowanych urządzeń.
Aby zwiększyć bezpieczeństwo, na jastrychach cementowych zaleca się dodatkowe zastosowanie gruntu odcinającego UZIN PE 460.
Niestety, rozwiązanie to nie jest odpowiednie dla materiałów na bazie gipsu. Ze względu na skłonność jastrychów anhydrytowych do magazynowania wilgoci, zaleca się usunięcie starego jastrychu i wylanie nowego podłoża.
Po zabezpieczeniu istniejącego podłoża przed wilgocią lub po wylaniu nowego jastrychu, można przystąpić do układania nowego parkietu.
Rekomenduje się najpierw nałożyć na podłoże masę szpachlową UZIN NC 175, a następnie przykleić drewno za pomocą dwuskładnikowego kleju UZIN MK 92 S. Obróbkę powierzchniową parkietu należy przeprowadzić przy użyciu lakierów, olejów lub wosków.
W przypadku zalania parkietu ułożonego w konstrukcji pływającej, najczęściej najprostszym i najtańszym rozwiązaniem jest jego całkowita wymiana.
Jeśli jednak zdecydujesz się na szlifowanie, najpierw stabilizuj parkiet przy ścianach za pomocą klinów.
Mimo to szlifowanie tak ułożonego parkietu może nie przynieść oczekiwanych rezultatów, a szczeliny powstałe po zalaniu wodą mogą być trudne do trwałego wypełnienia.
Źródło i zdjęcia: Uzin Utz Polska Sp. z o.o.
Fot. otwierająca: Adobe Stock
Komentarze