Wełna mineralna szklana i skalna - jakie są różnice?

Podstawowe różnice pomiędzy dwoma rodzajami wełny stanowią surowce, z których są wytwarzane, a także sam proces produkcji. O tym, jak powstaje wełna skalna i szklana można się przekonać w najnowocześniejszym w Polsce zakładzie produkcyjnym w Gliwicach, gdzie wytwarzane są materiały marki ISOVER.

Fabryka jest wyposażona w trzy linie produkcyjne: dwie dla wełny szklanej i jedną dla wełny skalnej. To jedyne miejsce w Polsce, w którym produkowane są dwa rodzaje wełny. W obu przypadkach proces produkcji rozpoczyna się na składowisku surowców. W zależności od pożądanych paramentów produktów izolacyjnych surowce miesza się w różnych proporcjach.

Czym jest wełna mineralna szklana?

Wełna szklana wytwarzana jest z mieszanki stłuczki szklanej, piasku kwarcowego oraz sody, które w piecu (tzw. wannie szklarskiej) są roztapiane w temperaturze 1200°C – 1500°C.

Następnie tworzywo kierowane jest do maszyn rozwłókniających, gdzie strumień ciekłego szkła trafia na dysk rozwłókniający tworząc włókno szklane. Opada ono na bębny formujące.

Włókna przelatują przez pierścień spryskujący, z którego podawane jest lepiszcze. Bębny strefy formowania obracają się przeciwbieżnie, formując kobierzec wełny.

Tak uformowana wełna trafia do komory polimeryzacyjnej, gdzie następuje utwardzenie lepiszcza. Gęstość produktu reguluje się, dobierając prędkość przenośników linii produkcyjnej.

Obrzeża kobierca obcinane są za pomocą piły wodnej. Ścinki trafiają do młynków i kierowane są do ponownego wykorzystania. Woda z procesu produkcyjnego jest również ponownie zawracana. 

Wełna szklana po wyjściu z komory polimeryzacyjnej ma 200°C i następnie jest chłodzona na linii. Utwardzony i odpowiednio szeroki kobierzec zostaje poddany kontroli równomiernego rozkładu włókna za pomocą izotopowego miernika gramatury.

W zależności od potrzeb produkty są pokrywane papierem, folią aluminiową lub włókniną. Kolejnym etapem jest cięcie poprzeczne oraz pakowanie. Produkty elastyczne są zwijane w rolki. Lekkie płyty są sztaplowane, kompresowane i pakowane w paczki.

Dzięki technologii ThermiStar stopień kompresji niektórych produktów ISOVER przekracza nawet stosunek 1:7 ­– wyjaśnia ekspert ISOVER.

Wełna szklana wytwarzana jest z mieszanki stłuczki szklanej, piasku kwarcowego oraz sody.

Jak powstaje wełna mineralna skalna?

Proces produkcji wełny skalnej wygląda podobnie. – Surowce – bazalt, gabro, dolomit lub kruszywa wapienne – trafiają do silosów dobowych, skąd pod kontrolą komputerowego systemu trafiają do pieca szybowego.

Pod wpływem gorącego powietrza koks się zapala i następuje roztopienie tłucznia skalnego. Lawa trafia na maszyny rozwłókniające. Podobnie, jak w przypadku wełny szklanej, włókna pokrywane są lepiszczem.

Następnie wpadają do komory osadczej, gdzie zostają równomiernie rozłożone i uformowane w kobierzec. Tak przygotowana wełna skalna poddawana jest procesowi zmiany kierunku włókien – ten zabieg udoskonala właściwości mechaniczne produktu.

Następnie wełna skalna trafia do komory polimeryzacyjnej. Tutaj nadaje się odpowiednią grubość produktu i właściwości wytrzymałościowe. Kolejnym etapem jest cięcie przez zespół pił – poprzecznej, wzdłużnych i grubościowej taśmowej ­– mówi ekspert ISOVER.

Surowce potrzebne do wytworzenia wełny skalnej to bazalt, gabro, dolomit lub kruszywa wapienne.

Wełna skalna i szklana - jakie są różnice?

Agata Wołkowiecka, ekspert ISOVER: Wełny mineralne – skalna i szklana – to jedne z najpopularniejszych materiałów gwarantujących izolację termiczną, akustyczną i przeciwogniową. Różnią się one przede wszystkim składem surowcowym oraz sposobem wytwarzania.

Wełna szklana wytwarzana jest z mieszanki stłuczki szklanej, piasku kwarcowego oraz sody, które w piecu (tzw. wannie szklarskiej) są roztapiane w temperaturze 1200°C – 1500°C. Surowcami wykorzystywanymi do produkcji wełny skalnej są natomiast bazalt, gabro, dolomit lub kruszywa wapienne, które w odpowiedniej proporcji trafiają do pieca szybowego.

Wełna szklana, dzięki elastycznej strukturze włókna, jest bardzo sprężysta, dzięki czemu możliwa jest nawet kilkukrotna jej kompresja, bez obaw o zniszczenia materiału, a także idealne wypełnienie przestrzeni pomiędzy elementami konstrukcyjnymi (np. w dachach skośnych, ścianach działowych, fasadach wentylowanych).

Wełny skalne mają natomiast wyższą gęstość, co trzeba brać po uwagę, gdy konstrukcja nie może być za bardzo obciążona. W przypadku wełny skalnej łatwiej też osiągnąć bardzo dobre parametry wytrzymałościowe.

Oba rodzaje wełny odznaczają się za to podobną, bardzo dobrą paroprzepuszczalnością, a także mają bardzo zbliżone parametry, jeśli chodzi o nasiąkliwość.  Zarówno wełna szklana, jak i skalna są materiałem niepalnym.

Wełny mineralne to bardzo popularne materiały do izolacji termicznej, akustycznej i przeciwogniowej.

Gdzie stosować wełnę skalną, a gdzie szklaną?

• Wełny szklane, z uwagi na mniejszą gęstość, są zalecane do izolacji dachów skośnych, ponieważ nie obciążają nadmiernie konstrukcji.
• Na dachach płaskich częściej montuje się wełnę skalną ze względu na większą zwartość i sztywność tego materiału.
• W ścianach działowych kluczowa jest zdolność materiału do tłumienia hałasu pomiędzy pomieszczeniami - w ofercie ISOVER mamy zarówno wełnę szklaną, jak i skalną, które spełniają ten wymóg w stopniu doskonałym: szklana Aku-Płyta już przy grubości 75mm posiada maksymalny współczynnik pochłaniania dźwięku aw=1,0, osiągany także przez płyty z wełny skalnej Polterm Uni przy nieco większej grubości. Oba produkty do ścian działowych dostarczane są w wymiarach odpowiadających standardowemu rozstawowi profili aluminiowych.
• W przypadku fasad w metodzie lekkiej mokrej (BSO, ETICS) częściej stosuje się twardą wełnę skalną w płytach - rekomendowany Fasoterm 35.
• Mury warstwowe oraz fasady wentylowane - to zarówno wełna szklana, jak i skalna - pod względem trwałości, bezpieczeństwa pożarowego i walorów mechanicznych nie ma między nimi w tej aplikacji znaczących różnic, a produkty z obu rodzajów wełen występują w podobnej gamie parametrów termicznych.
• Zarówno wełna skalna, jak i szklana są niepalne, a o ich izolacyjności decyduje współczynnik lambda – im mniejszy, tym lepsze właściwości.

źródło i zdjęcia: ISOVER