- Jakie elewacje są najmodniejsze?
- Jak układać elewacje wykonane z drewna i jego imitacji?
- Czym charakteryzują się elewacje z nowoczesnego betonu?
- Jakie zalety ma elewacja z tworzywa sztucznego?
Elewacje na czasie
Architektura obecnie budowanych domów to najczęściej proste, geometryczne formy, bez wykuszy, lukarn, ganków, balkonów. Zwarta bryła i umiejętne połączenie nowoczesnych materiałów to przepis na efektowną elewację.
Wybór materiałów jest ogromny. Oczywiście, ponadczasowe są, stosowane od lat, tynki w najmodniejszych odcieniach szarości oraz fasady z klinkieru i oblicówki drewnianej, ale również popularne okazują się nowoczesne materiały imitujące drewno, kamień, beton.
Okładziny z tworzyw sztucznych bardzo dobrze je naśladują, są trwałe, lekkie i łatwe do zamontowania. Najpowszechniejszym od lat materiałem elewacyjnym jest tynk. Oprócz domów stawianych w technologii drewnianej, prawie każdy budynek ma choć fragmenty ścian nim pokryte. Do wyboru są dwa rodzaje tynków – grubowarstwowe i cienkowarstwowe.
Do pierwszej kategorii należą tradycyjne wyroby cementowo-wapienne o grubości 15–20 mm. Najwygodniej użyć gotowych zapraw, które po zagruntowaniu podłoża aplikuje się jednowarstwowo. Na ogół pokrywa się nimi przegrody trójwarstwowe z warstwą elewacyjną z cegieł oraz jednowarstwowe.
Tynki cienkowarstwowe przeznaczone są przede wszystkim do wykańczania ścian ocieplonych w technologii BSO (ETICS). W zależności od rodzaju spoiwa użytego do ich produkcji, wyróżnia się kilka typów takich zapraw.
Mineralne (cementowe, cementowo-polimerowe) przeważnie wykonuje się w białym kolorze i maluje farbami elewacyjnymi. Są paroprzepuszczalne i zalecane do przykrywania ścian ocieplonych wełną mineralną. Są też najtańsze. Akrylowe charakteryzują się dużą elastycznością i słabą przepuszczalnością pary wodnej.
Można je trwale barwić nawet na nasycone kolory. Ściany nimi pokryte nadają się do czyszczenia wodą pod ciśnieniem z dodatkiem detergentów, a także odnawiania farbami fasadowymi. Silikonowe nie przyciągają cząsteczek wody, utrudniają osadzanie się brudu, zaś opady deszczu powodują samooczyszczenie się takich powierzchni. Zalecane są na elewacje narażone na intensywne zabrudzenie, w rejonach przemysłowych, w pobliżu dróg o dużym natężeniu ruchu.
Niestety, są najdroższe. Najbardziej odporne na grzyby i porosty oraz paroprzepuszczalne są tynki silikatowe. Niestety, są ale nieco trudniejsze do nakładania. Obecnie za najpopularniejsze uważa się tynki silikonowo-silikatowe. Są trwałe i odporne na zabrudzenia, a przy tym sporo tańsze od silikonowych. Aby uzyskana powierzchnia była trwała przez lata, ściana powinna być przedtem zagruntowana (preparatem w kolorze zbliżonym do tynku).
Proces ten stabilizuje chłonność podłoża i zapobiega powstawaniu plan na wykończonej elewacji. Najlepiej jeśli nanoszeniem tynku na ścianę zajmuje się jedna osoba i robi to bez przerw. Jeżeli nie mamy pewności, że ułoży tynk równo, należy zdecydować się na urozmaiconą fakturę np. baranka. Najmodniejsze kolory tynków to różne odcienie szarości, od prawie białych po antracytowe. Pasują one do grafitowego dachu i takiej stolarki.
Drewno i jego imitacje
Na oblicówkę drewnianą nadaje się krajowe drewno świerku, sosny, modrzewia i dębu lub egzotyczne – bangkirai, garapa, cedr kanadyjski, okume, meranti. Na ogół elementy są fabrycznie wyprofilowane, dzięki czemu można je łączyć na pióro i wpust. Mocuje się je (pionowo bądź poziomo) wkrętami do drewna do rusztu nośnego z łat drewnianych.
Zabezpiecza się je impregnatem dekoracyjnym, lakierobejcą, lakierem bądź farbą. Co 4–5 lat takie fasady trzeba odnawiać. Drewnopodobnych paneli nie trzeba impregnować i konserwować. Możne je stosować na każdym podłożu. Sprzedawane są w kilku kolorach i wymiarach na zamówienia. Mocuje się je na klipsy do łat systemowych, przykręcanych do ściany.
Nowoczesny beton
To przeważnie płyty o strukturze betonu architektonicznego lub imitujące różne rodzaje kamienia. Mogą mieć rozmaite kolory, faktury i kształty. Najpowszechniej oferowane jako kompletne systemy z narożnikami, klejem i impregnatem. Mogą być przyklejanie do elewacji w poziomie i w pionie.
Lekkie tworzywo sztuczne
„Deski” z tworzywa z rysunkiem usłojenia drewna barwione są na kilkadziesiąt kolorów. Ruszt takiej oblicówki to kratownica z drewnianych lub metalowych profili, pomiędzy którymi umieszcza się ocieplenie. Panele łączy się na pióro i wpust. W przypadku uszkodzenia wymienia się tylko jeden element – bez demontowania całej elewacji.
przypominają sidingu stosowanego w latach 90. Dostępne są w ponad 20 kolorach. Fot. CEDRAL
Autor: Joanna Dąbrowska
Zdjęcie otwierające: Lilianna Jampolska
Komentarze