Profile z drewna, PVC czy z aluminium?
Drewniane. Drewno stosowane w stolarce otworowej jest materiałem o dużej wytrzymałości konstrukcyjnej, co pozwala na wykonanie okien o dowolnych rozmiarach bez konieczności wprowadzania dodatkowych wzmocnień. O termoizolacyjności takich okien, oprócz szyb, decyduje grubość ramy - im grubsza, tym cieplejsza. W oknach energooszczędnych wykorzystuje się ramy o grubości nawet 102 mm. Ważny jest też gatunek drewna - im gęstość właściwa jest niższa, tym drewno jest cieplejsze. Najwyższą efektywność cieplną mają okna z meranti o gęstości poniżej 500 kg/m³.
Za okna drewniane zapłacimy więcej niż za PVC, ale mniej niż za aluminiowe.
Z PVC. Ramy wykonane z tego materiału mają konstrukcję komorową. Ich liczba, grubość, budowa i położenie ścianek komór ma wpływ na właściwości cieplne ramy. Można przyjąć założenie, że aby komory poprawiały właściwości izolacyjne profilu, muszą mieć grubość przynajmniej 5 mm. Profile z PVC nie są tak sztywne, jak drewniane i w przypadku pakietu szybowego o pokaźnym ciężarze, ich zastosowanie może okazać się nierealne, nawet przy użyciu stalowych wzmocnień. Zbyt duży ciężar mógłby doprowadzić do paczenia się profili.
Dlatego zanim zaprojektujemy szerokie przeszklenia upewnijmy się, że będą one realne do wykonania z wybranego materiału. Sposobem na ograniczenia wymiarowe jest zaplanowanie dodatkowych podziałów - pionowych i poziomych elementów konstrukcyjnych. Okna z PVC są najtańsze.
Aluminiowe. Do ich produkcji wykorzystuje się tzw. ciepłe profile, utworzone z dwóch kształtowników aluminiowych i wkładki termicznej, które pozwalają uzyskać termoizolacyjność podobną do pozostałych typów okien. Profile aluminiowe, tak jak z PVC, mają budowę komorową, lecz nie stosuje się w nich wzmocnień - dlatego mogą być one wąskie, dając większą powierzchnię przeszklenia. Niestety, takie wyroby są najdroższe.
Szyby hartowane czy klejone?
Przy dużych przeszkleniach, warto rozważyć zamontowanie tzw. szyb bezpiecznych, które po ewentualnym rozbiciu - nie stanowią zagrożenia dla osób przebywających w pobliżu. Do wyboru mamy dwa rodzaje oszklenia, niestety są one o ok. 30% droższe od standardowego.
Szkło klejone po rozbiciu nadal stanowi jeden element, nie rozsypuje się na kawałki. Składa się z dwóch tafli szkła i jednej lub dwóch warstw folii PVB.
Szkło hartowane rozpada się na drobne elementy o tępych krawędziach. Wykazuje lepszą (w porównaniu ze zwykłym) odporność na szok termiczny i nierównomierne nagrzewanie, np. wtedy, gdy część połaci znajduje się w cieniu drzew, a część narażona jest na silne promieniowanie (w przypadku zwykłych wyrobów, taka różnica temperatury może prowadzić do pęknięć).
Joanna Dąbrowska
fot. otwierająca: Oknoplus
Komentarze