- wyznaczenie współczynników przenikania ciepła U [W/(m2 K)] dla wszystkich przegród zewnętrznych (ścian, stropów, podłóg, okien), które nie mogą być wyższe niż określone w przepisach,
- wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło E, który określa jednostkowe zużycie energii na ogrzewanie w ciągu sezonu z uwzględnieniem strat i zysków ciepła.
Dla domów jednorodzinnych ciepłochronność praktycznie określa się wyłącznie na podstawie współczynników przenikania ciepła, gdyż wyznaczenie wskaźnika sezonowego zapotrzebowania na ciepło wymaga posłużenia się specjalistycznym programem komputerowym, a teoretyczne wyliczenia często znacznie odbiegają od rzeczywistości. Można jednak przyjąć, że sezonowe zużycie energii na poziomie 100 kWh/m2 powierzchni ogrzewanej świadczy o zadowalającej ciepłochronności domu, (przy założeniu, że stale utrzymywana jest temperatura pomieszczeń ok. 20oC). - straty ciepła - wynikające z przenikania ciepła przez przegrody zewnętrzne (powierzchnia ścian zewnętrznych, powierzchnia i jakość okien) oraz z podgrzewania napływającego z zewnątrz powietrza wentylacyjnego,
- zyski ciepła:
- słoneczne są wynikiem efektu szklarniowego w każdym pomieszczeniu (promieniowanie - słoneczne przenikające przez szyby zamienia się wewnątrz na ciepło),
- bytowe wynikające z istnienia dodatkowych źródeł ciepła związanych z użytkowaniem budynku (ilość zamieszkałych osób, moc i rodzaj oświetlenia, ilość i rodzaj urządzeń elektrycznych i gazowych).
Odnosząc te proporcje do sezonowego zużycia energii na poziomie 100 kWh/m2 można stosunkowo łatwo określić opłacalność inwestycji mających na celu zmniejszenie zużycia energii na ogrzewanie takiego domu. Zupełnie inaczej przedstawia się ten problem w starych domach, gdzie zużycie energii sięga 200-300 kWh/m2. Domy takie z pewnością opłaca się poddać termorenowacji, co pozwoli na znaczące zmniejszenie kosztów ich ogrzewania.
Wartość współczynnika U dla ścian zewnętrznych domu nie powinna przekroczyć 0,3 W/(m2K). Zaleca się jednak by parametr ten nie był większy niż 0,25 W/(m2K). |
Ocieplenie - użycie przy budowie ścian i stropów materiałów termoizolacyjnych. Docieplenie - ułożenie w istniejących budynkach warstwy ciepłochronnej z materiałów termoizolacyjnych. Materiały termoizolacyjne to materiały, których współczynnik przewodności cieplnej nie przekracza 0,05 W/(m K). |
Pożądaną ciepłochronność przegród można uzyskać w następujący sposób:
- użycie do budowy materiałów o wysokiej ciepłochronności,
- zastosowanie podczas budowy materiałów termoizolacyjnych,
- docieplenie istniejących domów materiałem termoizolacyjnym.
Niektóre technologie mają zastosowanie tak przy ocieplaniu jak i docieplaniu i praktycznie nie różnią się sposobem prowadzenia robót. Dlatego oba określenia często używane są przemiennie.
Na rynku dostępne są materiały konstrukcyjne (beton komórkowy, ceramika poryzowana, keramzytobeton), które zapewniają odpowiednią wytrzymałość i izolacyjność termiczną.
Ocieplenie ściany jednowarstwowej na zewnątrz styropianem lub wełną mineralną i odpowiednie zabezpieczenie izolacji tynkiem lub okładziną stworzyło ścianę dwuwarstwową i prostą w wykonaniu metodę renowacji budynku. Systemy te chronią elewacje przed działaniem wiatru, wilgoci, likwidują zjawiska przemarzania (zmniejszają zapotrzebowanie na energię), a jednocześnie pozwalają dowolnie kształtować zniszczone elewacje za pomocą wielokolorowych tynków o różnych fakturach, jak również za pomocą blach i okładzin z lekkich tworzyw sztucznych.
opr.: Redakcja
Komentarze