Wymagania stawiane ścianom zewnętrznym budynku

Przepisy budowlane określają warunki, jakie powinny spełniać budynki, aby uzyskiwały odpowiednią ciepłochronność, umożliwiającą ograniczenie zużycia energii do ich ogrzewania. Ciepłochronność budynków można wyznaczyć przy pomocy współczynnika przenikania ciepła U i wyznacznika sezonowego zapotrzebowania na ciepło E.

Wymagania stawiane ścianom zewnętrznym budynku
  • wyznaczenie współczynników przenikania ciepła U [W/(m2 K)] dla wszystkich przegród zewnętrznych (ścian, stropów, podłóg, okien), które nie mogą być wyższe niż określone w przepisach,
  • wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło E, który określa jednostkowe zużycie energii na ogrzewanie w ciągu sezonu z uwzględnieniem strat i zysków ciepła.
    Dla domów jednorodzinnych ciepłochronność praktycznie określa się wyłącznie na podstawie współczynników przenikania ciepła, gdyż wyznaczenie wskaźnika sezonowego zapotrzebowania na ciepło wymaga posłużenia się specjalistycznym programem komputerowym, a teoretyczne wyliczenia często znacznie odbiegają od rzeczywistości. Można jednak przyjąć, że sezonowe zużycie energii na poziomie 100 kWh/m2 powierzchni ogrzewanej świadczy o zadowalającej ciepłochronności domu, (przy założeniu, że stale utrzymywana jest temperatura pomieszczeń ok. 20oC).
  • straty ciepła - wynikające z przenikania ciepła przez przegrody zewnętrzne (powierzchnia ścian zewnętrznych, powierzchnia i jakość okien) oraz z podgrzewania napływającego z zewnątrz powietrza wentylacyjnego,
  • zyski ciepła:
    • słoneczne są wynikiem efektu szklarniowego w każdym pomieszczeniu (promieniowanie - słoneczne przenikające przez szyby zamienia się wewnątrz na ciepło),
    • bytowe wynikające z istnienia dodatkowych źródeł ciepła związanych z użytkowaniem budynku (ilość zamieszkałych osób, moc i rodzaj oświetlenia, ilość i rodzaj urządzeń elektrycznych i gazowych).

Odnosząc te proporcje do sezonowego zużycia energii na poziomie 100 kWh/m2 można stosunkowo łatwo określić opłacalność inwestycji mających na celu zmniejszenie zużycia energii na ogrzewanie takiego domu. Zupełnie inaczej przedstawia się ten problem w starych domach, gdzie zużycie energii sięga 200-300 kWh/m2. Domy takie z pewnością opłaca się poddać termorenowacji, co pozwoli na znaczące zmniejszenie kosztów ich ogrzewania.

Wartość współczynnika U dla ścian zewnętrznych domu nie powinna przekroczyć 0,3 W/(m2K). Zaleca się jednak by parametr ten nie był większy niż 0,25 W/(m2K).

 

Ocieplenie - użycie przy budowie ścian i stropów materiałów termoizolacyjnych.

Docieplenie - ułożenie w istniejących budynkach warstwy ciepłochronnej z materiałów termoizolacyjnych.

Materiały termoizolacyjne to materiały, których współczynnik przewodności cieplnej nie przekracza 0,05 W/(m K).

Pożądaną ciepłochronność przegród można uzyskać w następujący sposób:

  • użycie do budowy materiałów o wysokiej ciepłochronności,
  • zastosowanie podczas budowy materiałów termoizolacyjnych,
  • docieplenie istniejących domów materiałem termoizolacyjnym.

Niektóre technologie mają zastosowanie tak przy ocieplaniu jak i docieplaniu i praktycznie nie różnią się sposobem prowadzenia robót. Dlatego oba określenia często używane są przemiennie.

Materiały do izolacji termicznej i akustycznej.

Na rynku dostępne są materiały konstrukcyjne (beton komórkowy, ceramika poryzowana, keramzytobeton), które zapewniają odpowiednią wytrzymałość i izolacyjność termiczną.

Ocieplenie ściany jednowarstwowej na zewnątrz styropianem lub wełną mineralną i odpowiednie zabezpieczenie izolacji tynkiem lub okładziną stworzyło ścianę dwuwarstwową i prostą w wykonaniu metodę renowacji budynku. Systemy te chronią elewacje przed działaniem wiatru, wilgoci, likwidują zjawiska przemarzania (zmniejszają zapotrzebowanie na energię), a jednocześnie pozwalają dowolnie kształtować zniszczone elewacje za pomocą wielokolorowych tynków o różnych fakturach, jak również za pomocą blach i okładzin z lekkich tworzyw sztucznych.

opr.: Redakcja

Komentarze

FILMY OSTATNIO DODANE
Copyright © AVT 2020 Sklep AVT