Wady i zalety lukarny

Lukarna jest rodzajem nadbudówki w dachu domu, z umieszczonym w ścianie frontowej oknem doświetlającym poddasze. Ten element architektoniczny może przybierać różnorodne formy. Lukarny różnią się rozmiarem, ilością i kształtem zamontowanych okien oraz konstrukcją osadzonego nad nią dachu (np. dach płaski, dwu- oraz trzyspadowy).

Specyficznym i bardzo dekoracyjnym typem lukarny jest wole oko. Poprawne wykonanie tego elementu jest jednak stosunkowo trudne i wymaga od wykonawcy większego doświadczenia i precyzji, co wiąże się także z wyższymi kosztami. W odróżnieniu od tradycyjnej lukarny zadaszenie wolego oka płynnie przechodzi w pokrycie całego budynku. Dzięki temu jego konstrukcja przybiera charakterystyczny łukowaty kształt, stanowiąc efektowną ozdobę połaci dachu. W ściance frontowej wolego oka najczęściej umieszcza się okna okrągłe, owalne lub zwieńczone łukiem.

Lukarna stanowi efektowne urozmaicenie połaci dachu, jednocześnie pozwalając na szersze możliwości aranżacji poddasza. W porównaniu do okien połaciowych jest jednak wybierana rzadziej - głównie ze względu na dość wysoką cenę montażu oraz mniejszą uniwersalność zastosowania.

Z reguły wstawia się je w budynkach o stromych dachach (kąt nachylenia powyżej 45°), w których wysokość ścianek kolankowych wynosi co najmniej 1 m, wyjaśnia Szymon Spoczyński, partner firmy MS więcej niż OKNA. W porównaniu do okien połaciowych przepuszczają one niemal dwukrotnie mniej światła, jednak inwestorzy kierują się w ich przypadku innym kryterium tj. ich estetycznym wyglądem. Dzięki lukarnom można urozmaicić fasadę obiektu, nadając jej unikalny charakter. Zapewnia to m.in. dużą dowolność w zakresie doboru gabarytów czy kształtu stolarki okiennej, na co nie pozwalają inne rozwiązania na poddaszach. Zastosowanie lukarny pozwala także na bardziej efektywne wykorzystanie powierzchni użytkowej poddasza w stosunku do okien połaciowych. Sama w sobie stanowi też bardzo urokliwy element architektoniczny, który warto świadomie zastosować w aranżacji wnętrza.

Decyzję o wyborze lukarny powinniśmy podejmować już na etapie projektu, ponieważ ewentualne późniejsze jej wstawienie będzie wymagało nowego pozwolenia na budowę, a w niektórych przypadkach również podwyższenia dachu. Istotną kwestią jest tutaj funkcja pomieszczenia. Jeżeli nie będzie ono wykorzystywane na co dzień i bardziej niż na dobrym oświetleniu zależy nam na wyglądzie budynku, to jest to słuszne rozwiązanie.

Chcąc uzyskać jak najlepsze warunki oświetleniowe, należy maksymalnie zmniejszyć liczbę lukarn, jednocześnie zwiększając ich powierzchnię przeszklenia, mówi Spoczyński. To znacznie tańsze rozwiązanie, a przy tym pozwala nam zagospodarować dodatkową przestrzeń. Wielkość szyb w świetle ościeżnicy powinna być równa min. 1/8 metrażu podłogi. Warto jednak wiedzieć, że w przypadku poddaszy stosuje się nieco inny sposób mierzenia, bo uwzględniamy tylko te części pomieszczenia, gdzie wysokość sufitu wynosi co najmniej 190 cm, dodaje ekspert.

źródło i zdjęcie: MS więcej niż OKNA