2025-12-08 13:45:20 
Od lat obserwuje się na rynku budowlanym wzrastające zapotrzebowanie na systemy zadaszeń charakteryzujące się nie tylko wysoką odpornością na zmienne warunki atmosferyczne, ale i parametrami potwierdzonymi rygorystycznymi badaniami inżynierskimi.
Konstrukcje te muszą bezwzględnie spełniać europejskie normy, w tym EN 1090 (dotyczącą wykonawstwa konstrukcji stalowych i aluminiowych), EN 13501 (klasyfikacja ogniowa) oraz kluczową dla obciążeń klimatycznych EN 1991-1-3.
Przedstawiony poniżej proces selekcji pozwala przejść przez wszystkie etapy decyzyjne – od oceny lokalnych obciążeń, przez dobór optymalnej konstrukcji nośnej i pokrycia, aż po aspekty montażowe i eksploatacyjne, zapewniając wybór rozwiązania, które podniesie wartość techniczną całego obiektu.
Oszacowanie warunków lokalnych i technicznych
Punktem wyjścia przy projektowaniu każdego zadaszenia tarasu jest dokładna ocena warunków, w jakich ma ono funkcjonować. Ta wstępna analiza jest niezbędna, aby zapewnić adekwatną nośność i sztywność konstrukcji.
Kluczowym elementem jest strefa obciążenia śniegiem, która musi być określona zgodnie z normą PN-EN 1991-1-3. Polska jest podzielona na pięć stref śniegowych, a różnice w minimalnym obciążeniu charakterystycznym są znaczące.
Na przykład, obszary w okolicach Zakopanego wymagają konstrukcji zdolnych wytrzymać obciążenie przekraczające 1,6 kN/m², podczas gdy w rejonach zachodnich wymóg ten może spaść do około 0,7 kN/m².
Równie ważnym czynnikiem jest strefa wiatrowa, definiowana przez PN-EN 1991-1-4, która wymaga uwzględnienia ekspozycji terenu. Obiekty znajdujące się w rejonach o wysokiej ekspozycji, na przykład w pasie nadmorskim, będą potrzebowały konstrukcji o większej sztywności i dodatkowych wzmocnieniach.
Należy również rozważyć orientację tarasu względem stron świata. Taras zwrócony na południe będzie narażony na intensywniejsze działanie promieni słonecznych, co wymusza zastosowanie skuteczniejszej ochrony przeciwsłonecznej, takiej jak poliwęglan wyposażony w filtr UV lub zaawansowane systemy ruchomych lameli.
Ostatnim, lecz równie istotnym aspektem, jest rodzaj istniejącej konstrukcji i podłoża. O ile taras zlokalizowany bezpośrednio na gruncie pozwala na swobodne fundamentowanie słupów nośnych, o tyle zadaszenie tarasu umiejscowionego nad garażem wymaga uwzględnienia obciążeń dodatkowych oraz zapewnienia odpowiedniej izolacyjności przeciwwodnej stropu, aby nie naruszyć integralności budynku.
Wybór konstrukcji nośnej: aluminium a trwałość
Wśród dostępnych rozwiązań konstrukcyjnych, w roku 2026 dominują trzy główne typy, z których szczególną popularność zdobyło aluminiowe zadaszenie tarasu. Profile wykonane ze stopu aluminium, takiego jak EN AW-6060 T66, oferują szereg korzyści technicznych.
Charakteryzują się one nie tylko całkowitą odpornością na korozję, co jest kluczowe dla konstrukcji zewnętrznych, ale również niską masą własną, znacząco ułatwiającą proces montażu.
Systemowe profile aluminiowe zostały zaprojektowane w sposób umożliwiający łatwą integrację z różnymi rodzajami wypełnień: panelami poliwęglanowymi, szkłem hartowanym czy panelami kompozytowymi.
Typowe przekroje słupów, wynoszące 80×80 mm, oraz rygli, o wymiarach 120×60 mm, są w stanie zapewnić wymaganą nośność. Standardowo, przy rozstawach słupów w zakresie 3–4 m, konstrukcje te osiągają nośność od 0,8 do 1,5 kN/m².
Przegląd pokryć dachowych i ich parametry
Dobór pokrycia jest ściśle powiązany z wymaganymi parametrami termicznymi, estetycznymi i odpornościowymi. Najczęściej rekomendowane materiały w profesjonalnych systemach zadaszeń dzielą się na trzy główne grupy.
Pierwszą stanowią poliwęglan komorowy i lity, stosowany w grubościach od 10 do 16 mm. Materiał ten oferuje współczynnik przenikania ciepła na poziomie U = 2,7–3,0 W/m²K.
Kluczową cechą jest jego gwarantowana odporność na promieniowanie UV, która powinna wynosić minimum 10 lat, chroniąc przed żółknięciem i degradacją. Poliwęglan jest również wytrzymały na obciążenia; zapewnia nośność do 1,5 kN/m² przy rozstawie krokwi wynoszącym 70 cm.
Drugą opcją jest szkło hartowane i laminowane. Stosowane grubości wahają się między 8 a 12 mm, przy czym szkło musi być zgodne z normami EN 12150-1 (hartowanie) i EN 14449 (laminowanie). Szkło hartowane cechuje się bardzo wysoką wytrzymałością na zginanie, przekraczającą 120 MPa. Jest to wybór estetyczny, gwarantujący wysoką odporność na zarysowania.
Trzecią, często stosowaną w obiektach użytkowych (takich jak pensjonaty czy restauracje) grupą, są panele kompozytowe oraz płyty trapezowe.
Materiały te charakteryzują się lepszymi parametrami termoizolacyjnymi niż szkło, jednocześnie zachowując niższą masę własną. W kontekście bezpieczeństwa pożarowego, panele te muszą osiągać klasyfikację ogniową minimum B-s1, d0 zgodnie z normą EN 13501-1.
Automatyka i systemy dodatkowe
Współczesne zadaszenia tarasów, zwłaszcza w 2026 roku, są coraz częściej projektowane jako systemy zintegrowane z automatyką, co znacząco zwiększa komfort użytkowania.
Do kluczowych udogodnień należą ruchome lamele aluminiowe. Systemy te pozwalają na precyzyjną regulację kąta nachylenia w zakresie 0–120°, umożliwiając pełną kontrolę nad ilością światła i cienia. Napęd elektryczny sterujący lamelami musi być zgodny z normą EN 60335-1.
Dla pełnej ochrony przed wiatrem i nisko zachodzącym słońcem, stosuje się rolety i żaluzje boczne, często wykonane z zaawansowanych tkanin technicznych typu Screen, które powstają z włókna szklanego powlekanego PVC.
Nieodzownym elementem nowoczesnego zadaszenia są zaawansowane systemy odprowadzania wody. Profesjonalne konstrukcje integrują rynny w profilach konstrukcyjnych, a spusty są ukryte w słupach nośnych, co zachowuje czystą estetykę. System ten musi zapewniać minimalną przepustowość na poziomie 1,5 l/s.
Procedury montażowe i kontrola jakości
Wysoka jakość wykonania jest równie ważna, jak parametry techniczne materiałów. Montaż zadaszenia tarasu musi być przeprowadzony zgodnie z normą EN 1090-2, szczególnie w przypadku konstrukcji wykonanych ze stali lub aluminium, oraz w oparciu o dokładną dokumentację techniczno-ruchową (DTR) dostarczoną przez producenta.
Proces montażu wymaga niezwykłej precyzji, zaczynając od precyzyjnego wypoziomowania fundamentów lub kotew. Kotwienie konstrukcji do istniejącego podłoża musi odbywać się za pomocą atestowanych łączników stalowych klasy 8.8, zgodnie z wytycznymi normy ISO 898-1. Niezbędne jest również staranne uszczelnienie wszystkich połączeń, które powinno spełniać minimalną klasę szczelności IPX4.
Po zakończeniu prac montażowych, niezbędna jest kontrola powykonawcza. Obejmuje ona testy obciążenia statycznego konstrukcji oraz próbę szczelności zainstalowanego odwodnienia.
Warto zaznaczyć, że w systemach premium, takich jak te opracowane przez firmę Gutta, trwałość konstrukcji jest dodatkowo potwierdzana badaniami w komorach klimatycznych i symulacjami wiatrowymi wykonanymi metodą CFD (Computational Fluid Dynamics), co pozwala zweryfikować ich zachowanie w rzeczywistych, ekstremalnych warunkach.
Eksploatacja i długotrwałe utrzymanie wartości
Aby zadaszenie tarasu zachowało swoje parametry techniczne i estetyczne na przestrzeni lat, konieczne jest przestrzeganie określonych zasad eksploatacji i konserwacji.
Podstawowym elementem jest okresowa kontrola stanu połączeń. Zaleca się kontrolę połączeń śrubowych co 24 miesiące, aby zapobiec ewentualnemu luzowaniu się elementów pod wpływem wibracji i obciążeń wiatrowych.
W zakresie pielęgnacji powierzchni, czyszczenie poliwęglanu i szkła powinno odbywać się za pomocą wody demineralizowanej, z bezwzględnym unikaniem stosowania środków żrących, które mogłyby uszkodzić powłoki ochronne lub uszczelnienia.
W przypadku zadaszeń z elementami ruchomymi, takimi jak lamele czy rolety, niezbędna jest regularna konserwacja zgodnie z instrukcją producenta zastosowanych napędów.
Właściwie dobrana i utrzymana konstrukcja zadaszenia tarasu nie tylko chroni przed deszczem i słońcem, ale jest elementem, który trwale podnosi wartość techniczną całego obiektu. Decyzja o wyborze w 2026 roku powinna być w pełni oparta na analizie technicznej, uwzględniającej obciążenia klimatyczne, materiały i pełną zgodność z normami europejskimi.
Źródło i zdjęcia: Gutta
Komentarze