2023-01-25 07:41:38 
Oprócz bieżących zabiegów eksploatacyjnych czy okresowych konserwacji, w razie potrzeby samodzielnie np. wymienimy linkę rozrusznika w kosiarce, pilarce czy wykaszarce, naostrzymy lub wymienimy łańcuch w pile albo dobierzemy i założymy żyłkę do głowicy maszyny wykaszającej.
Wymiana linki rozruchowej
Silniki spalinowe w niewielkich maszynach do prac ogrodniczych uruchomiane są za pomocą linki rozruchowej tzw. szarpaka. Linka dość często ulega zerwaniu, ale łatwo możemy samodzielnie ją wymienić. Nową linkę o takiej samej długości i średnicy można kupić np. w punktach serwisowych lub w marketach budowlanych.
Dostęp do mechanizmu rozruchowego w kosiarce spalinowej uzyskuje się z reguły po odkręceniu wkrętów mocujących pokrywę. Zdjęcie pokrywy i odkręcenie zabieraka trzeba zrobić ostrożnie, gdyż po otwarciu może dynamicznie rozwinąć się sprężyna np. kalecząc twarz czy rękę.
Technika zakładania nowej linki zależy od konstrukcji tego mechanizmu i najczęściej wymaga zwinięcia i umieszczenia sprężyny spiralnej w kole rozruchowym, a jej wygięte końce umieszcza się w odpowiednich zaczepach.
Kolejny krok to osadzenie koła w pokrywie po pokryciu powierzchni zwiniętej sprężyny warstewka smaru i przykręcenie mechanizmu zapadkowego.
Następnie ustalamy liczbę obrotów koła, co zapewni odpowiedni naciąg sprężyny dla wymaganej długości linki. Można wstępnie ustalić wyliczając obwód koła zależny od jego średnicy wg. wzoru L = n π D (gdzie n to liczba obrotów).
Obracając kołem rozruchowym napinamy sprężynę do wymaganego naciągu zwracając uwagę na położenie w kole otworu do zamocowania linki – powinien on znaleźć się pobliżu miejsca wyprowadzenia linki przez obudowę – i w tej pozycji blokujemy koło np. wkrętakiem przechodzącym przez obudowę. Nowa linkę przewlekamy przez otwór w obudowie a następnie przez zaczep w kole i na końcu zawiązujemy supeł.
Rozdwajające się końce linki trzeba opalić np. zapalniczką i kształtować stożkowe zakończenie, co ułatwi przewlekanie. Linki o potrzebnej długości nie przycinany na wymagany wymiar, a jedynie zaznaczamy to miejsce i po wyjęciu blokady pozwalamy na zwinięcie się linki. Powinno być ono trochę większe niż zaznaczony punkt, co pozwoli na samoczynne jej naciągniecie się po założeniu uchwytu do uruchamiana.
Jeśli linka zwisa swobodnie na znacznej długości, to trzeba ponownie bardziej napiąć sprężynę. Po ustaleniu długości linki wiążemy supeł mocujący uchwyt, a jej nadmiar odcinamy.
Obsługa łańcucha tnącego w pilarce
Kolejną maszyną przydatną w ogrodzie jest pilarka łańcuchowa. Bezpieczna i efektywna praca pilarką wymaga zapewnienia odpowiedniego napięcia łańcucha tnącego, jego smarowania oraz naostrzenia. Prawidłowo napięty łańcuch powinien swobodnie i bez zacięć przesuwać się (ręcznie) po prowadnicy, zapewniając jednocześnie niewielkie odchylenie przy próbie odciągnięcia.
Istotne jest równie utrzymywanie jednakowego naciągu przy przesuwaniu po całym obwodzie – miejscowe opory lub zwis w określonych położeniach świadczą np. o skrzywieniu wału korbowego lub zużyciu zębatki, co może być efektem zbyt silnego jego napinania.
Z kolei luźny, zwisający łańcuch grozi spadnięciem i pokaleczeniem. Przy zdejmowaniu lub zakładaniu łańcucha konieczne jest zdjęcie części obudowy z hamulcem bezpieczeństwa, co przy okazji pozwoli na oczyszczenie i sprawdzenie drożności kanałków smarowania łańcucha, a test sprawności przeprowadza się po złożeniu pilarki uruchamiając ją i kierując w stronę np. rozłożonego papieru, co umożliwi zobaczenie śladów wypływających kropel oleju.
Zależnie od intensywności użytkowania i dostępności miejscowego serwisu ostrzenie łańcucha zlecamy firmie lub decydujemy się na działanie samodzielne. Najwygodniejszym rozwiązaniem przy częstym ostrzeniu będzie zakup elektrycznej ostrzałki, która niemal profesjonalnie naostrzymy dłuta. Maszyny te ze standardową tarcza grubości 3,2 mm pozwalają na precyzyjne ostrzenie pod nastawionym katem i na ograniczoną głębokość.
Przy dorywczym ostrzeniu możemy wykorzystać specjalny pilnik o odpowiedniej średnicy z prowadnikiem, co przy pewnej wprawie pozwoli na prawidłowe przeprowadzenie tego zabiegu. Nieco wygodniejsze będzie użycie ręcznej maszynki z frezem obrotowym, w której mocowany na prowadnicy uchwyt pozwala na utrzymanie odpowiednich kątów.
Oprócz ostrzenia dłuta trzeba również skorygować wysokość ogranicznika, który decyduje o grubości skrawanego wióra przez poszczególne ostrza. W wariancie Picco grubość ta powinna wynosić ok. 0,45 mm, zatem po każdym ostrzeniu należy ją zmierzyć, bo się zmniejsza w miarę zużycia. Polega to na spiłowaniu wierzchu ogranicznika i sprawdzenie np. szczelinomierzem prześwitu pod liniałem opartym na sąsiednich dłutach.
Jeśli zużyty łańcuch wymaga wymiany to przy zakupie nowego najlepiej zabrać go ze sobą, co ułatwi dobór odpowiedniego typu do konkretnej pilarki łańcuchowej. Łańcuchy bowiem różnią się wieloma parametrami przy czym część z nich musi spełniać wymagania dla konkretnej pilarki i zamontowanej na niej prowadnicy.
Z wielu rodzajów łańcuchów, w urządzeniach amatorskich czy do prac dorywczych najczęściej wykorzystywane są łańcuchy podziałce 3/8 cala typu picco i grubością ogniwa prowadzenia 1,3 mm, a długość łańcucha wyznacza ilość ogniw prowadzących zależną m. in. od wysięgu prowadnicy. Oprócz podstawowych parametrów łańcuchy różnią się rodzajem dłut (ostrzy) i ich geometrią określającą m. in. kąty ostrzenia czy grubość wióra, co będzie potrzebne przy samodzielnym ostrzeniu zębów.
W przypadku wymiany prowadnicy na innej długości, może się zdarzyć, że nowy łańcuch jest za długi i wymaga skrócenia, a do jego rozkucia i ponowne jego złączenia konieczne będzie skorzystanie ze specjalnej prasy oraz nowego ogniwa łączącego.
Wymiana głowicy i żyłki w podkaszarce
Kolejną maszyną ogrodową, jaka często przydaje się podczas prac w ogrodzie jest podkaszarka. Jako element roboczy w podkaszarkach i kosach spalinowych wykorzystywane są najczęściej żyłki z tworzywa, ale w kosach mogą również pracować inne urządzenia tnące – tarcze z różnym uzębieniem czy głowice łańcuchowe. Ponieważ podkaszarki to maszyny o stosunkowo niewielkiej mocy i napędzane silnikiem elektrycznym wykorzystywane w nich elementy tnące w postaci żyłki mają dość małe średnice - najczęściej 1,4 – 1,6 mm.
Inaczej niż w kosach osadzona jest tez głowica żyłkowa - z reguły na wcisk o standardowej średnicy trzpienia 6 mm. Podkaszarki często pracują jako prawo-obrotowe, co ma znaczenie przy kierunku nawijania żyłki. Zasadą jest bowiem kierunek nawijania odwrotny od kierunku obrotów głowicy, a w kosach spalinowych głowica pracuje jako lewo-obrotowa.
Dostęp do szpuli z żyłką uzyskuje się po zwolnieniu zaczepów i zdjęciu osłony, a żyłkę o odmierzonej długości - po zamocowaniu w połowie odcinka - nawija się równocześnie oba końce i przeplata przez otwory w osłonie.
W przypadku konieczności wymiany całej głowicy - po zdjęciu osłony bezpieczeństwa - będziemy mogli ją ściągnąć podważając w oparciu o obudowę np. wkrętakami wstawionymi symetrycznie z obu stron.
W razie potrzeby można posłużyć się podkładkami w końcowej fazie zdejmowania. Nowa głowicę po wyjęciu szpuli trzeba nabić na trzpień napędowy wykorzystując odpowiednio dobrana tuleję.
W kosach spalinowych nazywanych też wykaszarkami głowica żyłkowa osadzona jest na gwint lewoskrętny standardowo o wymiarze M 10 x 1,25. Ze względu na znacznie większą moc maszyny, typowe średnice żyłki to 2,4 – 2,6 mm, przy czym może być ona nawijana w tradycyjny sposób lub półautomatycznie za pomocą pokrętła.
Przy jej zakładaniu obowiązują te same zasady co przy nawijaniu żyłki w podkaszarkach, oczywiście z uwzględnieniem odmiennego kierunku obrotów głowicy.
Oprócz żyłek z tworzywa o różnych przekrojach (okrągłym, kwadratowym czy gwiazdkowym) wykorzystywane są także żyłki ze wzmocnieniem metalowym, a ich dobór i efektywność pracy zależą przede wszystkim od rodzaju koszonej roślinności.
Przy zdejmowaniu głowicy konieczne jest zablokowanie obrotów wału (trzpieniem, wbudowaną blokadą) i odkręcenie korpusu głowicy przez obrót w prawo. W miejsce głowicy żyłkowej można założyć zębata tarczę tnącą wykorzystywaną przy koszeniu np. zarośli z twardymi łodygami. Natomiast przy wycince cienkich drzewek przydatna będzie głowica z łańcuchowymi elementami tnącymi.
Autor: Redakcja BudownicwaB2B
Opracowanie: Sebastian Malinowski
Zdjęcia: Pixabay, Pixels, OREGON
Komentarze