2022-07-28 05:37:08 
Ograniczona dowolność w budowie ogrodzenia
Przepisy ogólne zamieszczone w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju „W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie” (tekst jedn. Dz. Ust. 1065 z 2019 r z późniejszymi zmianami) wymagają spełnienia dla ogrodzeń następujących warunków:
- ogrodzenie nie może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i zwierząt;
- umieszczanie na ogrodzeniu, na wysokości mniejszej niż 1,8 m, ostro zakończonych elementów m.in. drutu kolczastego, tłuczonego szkła oraz innych podobnych materiałów jest zabronione;
- bramy i furtki w ogrodzeniu nie mogą otwierać się na zewnątrz działki;
- szerokość bramy powinna wynosić w świetle co najmniej 2,4 m, a w przypadku furtki jej szerokość powinna być nie mniejsza niż 0,9 m.
Ponadto Prawo Budowlane zezwala na postawienie ogrodzeń do wysokości 2,2 m bez pozwolenia i zgłaszania, ale dopuszczalną formę ogrodzeń od strony drogi mogą określać przepisy lokalne, które zabraniają, np. stawiania pełnych ogrodzeń frontowych z prefabrykowanych elementów betonowych czy blachy. Dlatego zanim zaplanujemy sposób ogrodzenia frontowego, dowiedzmy się w gminie lub urzędzie miasta, jakie musi ono spełniać warunki, a także, jakie są wymagania odnośnie, np. lokalizacji bramy.
Sprawdźmy też, gdzie przebiega linia rozgraniczenia z drogą - często biegnie ona przez teren naszej działki i po przyjęciu przez gminę uchwały o jej lokalizacji (np. w związku z planowanym poszerzeniem drogi), postawienie tam ogrodzenia - mimo że to nasz teren - może skończyć się nakazem jego przeniesienia. Od strony sąsiednich działek ogrodzenie powinno znaleźć się na naszym terenie, choć najczęściej stawiane jest w granicy po uzyskaniu zgody ich właścicieli, a wygrodzenie z reguły przeprowadza się z użyciem siatki i metalowych słupków.
Dekoracyjne ogrodzenia frontowe
Decydując o formie ogrodzenia frontowego, możemy wybrać gotowe elementy prefabrykowane lub pozostać przy tradycyjnych rozwiązaniach z wykonaniem na indywidualne zamówienie.
Niezależnie od tego - do jego budowy jako główny materiał - wykorzystywane są różne formy elementów metalowych, drewnianych, kamiennych bądź betonowych. Z reguły ogrodzenie tworzy podmurówka na fundamencie i osadzone w niej słupki, a wypełnienie w postaci przęseł tworzone jest z innych materiałów. Natomiast jako ochronne ogrodzenia podstawowe, np. na czas budowy czy wydzielenia dużej powierzchni, z powodzeniem wystarczy użycie tzw. siatki leśnej, chroniącej również przed dostępem dzikich zwierząt.
Podmurówka, która pełni też funkcję wytrzymałej bariery, np. przed naporem wody spływającej drogą czy możliwości łatwego podkopania się pod ogrodzeniem przez zwierzęta. W tradycyjny sposób tworzona jest jako betonowa ścianka wylewana w deskowaniu lub murowana, np. z cegły klinkierowej na betonowym fundamencie.
Rozwiązania te przy lekkich konstrukcjach ogrodzeniowych zastępowane są przez prefabrykowane podmurówki systemowe. Są one przystosowane wymiarowo do określonego rozstawienia słupków ogrodzeniowych dopasowanych, do np. metalowych paneli wypełniających. Montaż takiej podmurówki rozpoczyna wstawieniem łącznika przy słupku, a następnie na betonowym podkładzie umieszcza się panel, odpowiednio go poziomując.
Ostateczną stabilizację podmurówki uzyskuje się poprzez wypełnienie zaprawą cementową zamków łączników słupkowych i pośrednich oraz ewentualnym obsypaniu ziemią u dołu jej dolnej części. Jako wypełnienie przestrzeni między słupkami wykorzystywane są ozdobne panele metalowe z dekoracyjnie ukształtowanych prętów stalowych z powłoką ochronną. W przypadku instalacji ciężkich paneli kutych osadzane są one w słupkach murowanych, np. z cegły klinkierowej, które ze względu na wymaganą stabilizację powinny otulać rdzeń żelbetowy z wyprowadzonymi uchwytami do zamocowania przęseł.
W przypadku podmurówek z cegły klinkierowej czy z okładziną ceramiczną konieczne będzie zapewnienie ochrony przed podsiąkaniem kapilarnym wilgoci z ziemi, co realizowane jest przez utworzenie izolacji przeciwwilgociowej ponad poziomem gruntu w postaci powłoki z tzw. płynnej folii lub z zaprawy wodoszczelnej.
Ogrodzenia ze sztachet i paneli drewnianych, kompozytowych i stalowych
Ogrodzenia drewniane to najstarszy sposób na zaznaczenie granic posesji. Obecnie budowane są głównie jako ogrodzenia wewnętrzne oddzielające powierzchnie o rożnym przeznaczeniu lub jako elementy dekoracyjne. W formie pełnych bądź ażurowych paneli służą również jako dodatkowa osłona mocowana do istniejącego już ogrodzenia, np. z siatki.
W ogrodzeniach zewnętrznych dominują natomiast konstrukcje ze sztachetami mocowanymi do stalowych wsporników osadzonych w metalowych bądź murowanych słupkach. Drewniane elementy ogrodzeniowe powinny być bardzo dobrze zabezpieczone przed oddziaływaniem warunków atmosferycznych. Długotrwałą ochronę zapewnia przeprowadzenie impregnacji ciśnieniowej, a następnie pokrycie powierzchni impregnatami barwiącymi. Istotny jest też dobór odpowiedniego gatunku drewna (np. dąb, wiąz, grochodrzew, drewno egzotyczne) charakteryzującego się wysoką trwałością.
Do ewentualnego malowania należy używać farb „oddychających”, co uchroni przed łuszczeniem się powłoki. Istotne jest również takie ukształtowanie elementów, aby nie zalegała tam woda, a także odizolowanie od bezpośredniego styku z betonem czy innymi nasiąkliwymi materiałami.
Zastąpienie naturalnego drewna panelami z PVC czy kompozytu przy zbliżonej estetyce sprawi, że odpadną problemy z konserwacją ogrodzenia, ale jego faktyczną trwałość trudno określić. Natomiast blaszane profile z powłoką dekoracyjną uzyskują trwałość podobną do dachowych pokryć z blachodachówki, o ile pokrycie lakiernicze nie zostanie mechanicznie uszkodzone.
Ogrodzenia murowane
Ta forma ogrodzeń umożliwia niemal dowolne kształtowanie przegrody, a elementy murowe stanowią najczęściej jej fragment uzupełniony elementami metalowymi lub drewnianymi. Do ich budowy używa się głównie cegły klinkierowej lub specjalnych betonowych pustaków ogrodzeniowych.
Do murowania klinkieru należy używać specjalnych zapraw zawierających trias i barwionych na pożądany kolor, unikając w ten sposób kłopotliwego spoinowania i pojawienia się na powierzchni białych osadów. Budowa ogrodzeń czy też słupków z ozdobnych pustaków betonowych niekiedy nie wymaga murowania - poszczególne elementy ustawia się „na sucho”, a następnie ukształtowane w nich otwory zalewa się betonem. Kanały te służą też do umieszczenia zbrojenia, niezbędnego przy wykonywaniu obciążonych słupków ogrodzeniowych. Znacznie bardziej pracochłonne jest postawienie ogrodzenia z kamieni naturalnych - np. w postaci „dzikiego” płotu z kamienia polnego lub łupanych płytek z piaskowca.
Szerokie elementy ogrodzeniowe wymagają przykrycia w formie daszków wystających poza obrys podstawy, które nie tylko chronią przed wnikaniem wody opadowej, ale stanowią eleganckie zwieńczenie słupków czy podmurówki. W ogrodzeniach klinkierowych do tego celu wykorzystuje się odpowiednio dobrane kształtki z tego materiału, a betonowe konstrukcje przykrywa się dopasowanymi, gotowymi czapami.
Gabiony ogrodzeniowe
Stawiane ogrodzeń w formie ażurowych koszy wypełnionych kamieniami, drewnem, a nawet szkłem. Dobór wielkości kruszywa, jego kształtu czy barwy pozwala na komponowanie przegrody stosownie do charakteru otoczenia. Kosze gabionowe wytwarzane są z prętów stalowych, ocynkowanych, łączonych metodą zgrzewania, o różnej wielkości oczek i kształcie paneli.
Stabilizację takiego ogrodzenia zapewniają słupki wstawione wewnątrz kosza, który może spoczywać na betonowej podmurówce czy nawet na piaskowym, utwardzonym podłożu. Poszczególne elementy koszy łączy się złączami śrubowymi i wypełnia, np. kamieniem polnym czy łupaną skałą. Takie ogrodzenie nie wymaga żadnej konserwacji i ulega samooczyszczeniu w czasie opadów, choć niekiedy - w sprzyjających warunkach otoczenia - puste przestrzenie mogą zarastać trawą.
Autor: Redakcja BudownicwaB2B
Opracowanie: Martyna Nowak-Ciupa
fot. otwierająca: Konsport
Komentarze