Ogrodowe feng shui

Podstawą feng shui jest harmonia i porządek, dlatego też w ogrodzie należy regularnie usuwać wszelkie zbędne elementy: opadłe liście, gałęzie, uschnięte rośliny czy spadające z drzew owoce. Wszystko to w większym bądź mniejszym stopniu może blokować przepływ energii.  Spokojnemu krążeniu energii sprzyjają natomiast kręte ścieżki oraz delikatne wzniesienia. Ale uwaga, trzeba zachować tu umiar, gdyż według chińskiej filozofii im większy spadek terenu, tym energia szybciej spływa w dół, co z kolei mocno zmniejsza jej przepływ. Lepiej unikać ostrych linii i zbyt wielu trójkątów.

Fot. 1.

Pomocne będzie też umieszczenie przed wejściem dwóch donic lub posążków, które będą pełniły funkcję "strażników" domu (w chińskiej tradycji były to rzeźby przedstawiające lwy bądź żaby). Bardzo duże znaczenie ma również właściwe ogrodzenie, które zagwarantuje nam spokój i poczucie bezpieczeństwa, a poza tym pozwoli na zharmonizowany przepływ energii.

W feng shui bardzo ważne są kierunki świata, które odpowiadają poszczególnym sferom naszego życia. I tak np. północ odpowiada za życie zawodowe. Warto ustawić tami fontannę. Woda, która stale w niej krąży, przyniesie nam sukces w karierze. Wschód odpowiada za szczęście w zdrowiu i rodzinie – w tej części ogrodu należy zasadzić silne i duże drzewa, które powinny być wyższe od tych po stronie zachodniej. Południowy wschód to kierunek odpowiadający za bogactwo. W tej części najlepiej posadzić rośliny o czerwonych liściach. Natomiast południowy zachód to strefa związana ze związkami i małżeństwem. W niej wszystkie rośliny należy dobierać parami, dzięki czemu wzmocni się trwałość naszych relacji.

Fot. 2.

Ważne jest też to, co znajdzie się w ogrodzie. Wspomniane już kręte ścieżki i lekkie wzniesienia ułatwią spokojny przepływ energii, ale istotna jest też roślinność: kwiaty, drzewa, które nie powinny być sadzone pojedynczo. Dobry wpływ będą miały również lampy o delikatnym świetle, dzwonki wietrzne, skarpy, palisady i dobrze dobranego do całości ogrodzenia.

oprac.: Agnieszka Zygmunt
tekst i zdjęcia: Joniec