Czym najlepiej docieplić budynek?

Potrzeba docieplenia budynku może pojawić się wraz z zaobserwowaniem przez mieszkańców co najmniej jednej z następujących sytuacji: ściany i podłogi w mieszkaniu są zimne w dotyku, w budynku występuje nierówny poziom ogrzewania, ściany pokryte są pleśnią mimo regularnego otrzymywania wysokich rachunków za energię.

Aby odpowiednio przygotować obiekt do przeprowadzenia termomodernizacji, która w efekcie sprawi, że w budynku będzie cieplej a mieszkańcy odczują podwyższony komfort mieszkalny, należy podjąć odpowiednie decyzje w zakresie dopasowania izolatora pod kątem metody docieplenia. O jakości i efektywności materiałów izolacyjnych decyduje przede wszystkim współczynnik przewodzenia ciepła, czyli lambda, która oznacza stosunek ustalonego strumienia ciepła przewodzonego przez warstwę materiału do spadku temperatury na grubość warstwy.

Styropian, czyli polistyren spieniony

Polistyren spieniony ma postać lekkich białych granulek o porowatej strukturze, powstających poprzez spienienie granulek polistyrenu w procesie podgrzania pary wodnej. Najczęściej występuje jako uformowana płyta lub mata laminowana papą. Można spotkać go również w formie sypkiego granulatu, który powszechnie stosowany jest jako dodatek do tynków czy zapraw. Styropian, gdyż tak potocznie nazywany jest w Polsce polistyren spieniony jest jednym z najczęściej stosowanych izolatorów w procesie termomodernizacji.

Lambda (λ), która stanowi jeden z najistotniejszych parametrów charakterystyki i wyboru materiału dociepleniowego dla tego izolatora występuje w przedziale pomiędzy 0.031 a 0.044 W/(mK). Kierując się przy wyborze tym współczynnikiem trzeba wiedzieć, że im wartość lambdy jest mniejsza, tym styropian trudniej przewodzi ciepło, czyli w konsekwencji lepiej chroni budynek przed wychłodzeniem.

Należy również pamiętać, iż grubość styropianu nie zawsze ma przełożenie na wartość tego istotnego współczynnika. Oznacza to, że podczas wyboru styropianu, którym będziemy ocieplać budynek szczególną uwagę należy zwracać na wartość parametru przypisaną dla danego typu izolatora. Może bowiem okazać się, że styropian pomimo, że jest grubszy, co na pierwszy rzut oka może wydawać się korzystniejsze posiada wyższą lambdę, oznaczającą, że jest  zimniejszy od cieńszego styropianu o niższej wartości lambdy.

Styropian jest materiałem samogasnącym klasy E i w przypadku wystąpienia kontaktu z ogniem nie pali się, a topi i zwęgla wydzielając przy tym sporą ilość dymu. Należy zaznaczyć, że po odjęciu źródła ognia od izolatora, materiał przestaje się palić, a co najważniejsze nie zapala się ponownie.

Polistyren ekstrudowany - styrodur, styropian XPS

Styrodur, czy inaczej styropian XPS jest materiałem podobnym do styropianu, jednak otrzymywanym w procesie spieniania, a następnie ekstrudowania polistyrenu z dodatkiem środka pianotwórczego, który poddaje się na działanie wysokiej temperatury oraz ciśnienia. W porównaniu do styropianu cechuje go większa wytrzymałość mechaniczna oraz wyższe parametry izolacyjności termicznej. Parametr przewodzenia ciepła w przypadku styropianu XPS wynosi od 0,027 do 0,040 W/(m K). Izolator ten, podobnie jak styropian jest materiałem samogasnącym klasy E.

Polistyren ekstrudowany występuje najczęściej w postaci płyt o różnych strukturach - gładkich, wafla, wykończonych geowłókniną lub fizeliną filtracyjną, z frezowanymi rowkami drenażowymi.

Ze względu na swoje parametry fizyczne, polistyren ekstrudowany jest doskonałym izolatorem do ocieplania pomieszczeń o dużej wilgotności, takich jak ściany fundamentowe czy piwnice.

Wełna mineralna - izolator termiczny i akustyczny

Wełna mineralna jest obecnie definiowana jako synonim uniwersalnego materiału izolacyjnego, który powstał na bazie włókien skalnych i szklanych. W praktyce możemy spotkać zarówno wełnę kamienną (skalną) oraz szklaną, posiadające zbliżone parametry techniczne.

Współczynnik przewodzenia ciepła przez wełnę mineralną mieści się w przedziale od 0,031 W/mK do 0,045. Poza gwarancją stabilności cieplnej, wełna mineralna ma dobre właściwości akustyczne. W przypadku zastosowania tego izolatora, modernizowane budynki charakteryzują się niskim poziomem hałasu wewnątrz pomieszczeń, którego źródło może stanowić pobliska droga.

Opisywany materiał  jest izolatorem niepalnym, o najwyższej klasie A1 - nie rozprzestrzenia płomienia, a co najważniejsze może działać jako zapora ogniowa przez około dwie godziny.

Wełna mineralna występuje najczęściej w postaci płyt i mat. Te pierwsze różnią się pod względem gęstości i twardości, a wybór odpowiednich uzależniony jest od rodzaju ocieplanych elementów budynku. Płyty twarde używa się do izolacji podłóg poddaszy użytkowych, stropodachów i ścian zewnętrznych, natomiast miękkie do ocieplenia podłóg poddaszy nieużytkowych, drewnianych stropów i sufitów podwieszanych. Jeżeli chodzi o maty z wełny mineralnej, to produkowane one są z kamienia lub szkła i sprzedawane w postaci rulonów. Wykorzystuje się je między innymi do izolacji poddaszy zarówno użytkowych, jak i nieużytkowych czy podłóg na legarach. Wełnę mineralną można także wykorzystywać "luzem", do ocieplania miejsc trudno dostępnych.

Celuloza - izolator z recyclingu

Celuloza, której cząsteczki uzyskuje się w drodze przetwarzania papieru gazetowego, zabezpieczonego retardantami i impregnatami stanowi najbardziej ekologiczny sposób docieplenia ram drewnianych. Ocieplenia cząsteczkami celulozy można wykonać dwoma metodami - pierwsza z nich polega na pneumatycznym wdmuchiwaniu włókien celulozy w przestrzenie, które występują w elementach konstrukcji budynku - jest to metoda tak zwana "na sucho". Istnieje także sposób wykonania "na mokro", w którym wykorzystuje się pompę wodną i dyszę natryskową. Tak zwilżony materiał nanosi się na powierzchnię ściany, po czym przykrywa suchym tynkiem lub płytami elewacyjnymi.

Współczynnik przewodzenia ciepła celulozy wynosi od 0,037 do 0,042 W/mK, co oznacza, że materiał ten jest równie dobrym izolatorem, jak styropian czy wełna mineralna. Warto zaznaczyć, że czynnikiem wyróżniającym celulozę spośród innych izolatorów jest możliwość eliminacji mostków cieplnych, a wynika to z technologii jej nanoszenia. Celulozę stosuje się do ociepleń ścian zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, stropów, poddaszy, dachów i sufitów.

Jak podkreśla Jarosław Konior, ekspert w dziedzinie termomodernizacji w firmie budowlanej Profil, przed podjęciem decyzji o wyborze odpowiedniego materiału warto skonsultować się ze specjalistą. Wybór optymalnej metody wiąże się z koniecznością uwzględnienia wielu parametrów. Nie bez znaczenia pozostaje również ocena stanu technicznego budynku, technologii, w jakiej został on wybudowany czy też jego położenia. Ponadto wybór technologii dociepleniowej wiąże się z koniecznością późniejszego wykończenia budynku, co w konsekwencji ma przełożenie na ogólny koszt całej inwestycji. Umiejętne wykorzystanie dostępnych technologii warunkuje więc zapewnienie odpowiedniej izolacji cieplnej, a w konsekwencji pożądanych oszczędności finansowych.

źródło: Profil
zdjęcie: Ursa