Ramy okienne

Przy wyborze bramy okiennej najważniejszy to styl budynku, upodobania oraz możliwości finansowe inwestora. Pozostałe parametry można zrealizować właściwie przy zastosowaniu każdego materiału.

Ramy z drewna zwłaszcza dębowego, modrzewiowego lub meranti, dla wielu osób są największą ozdobą każdego okna. Współcześnie wykonuje się je ze znormalizowanych profili (głównie DJ-68). Sklejenie trzech impregnowanych i suszonych listew powoduje, że profile o grubości tylko 68 mm nie paczą się, są wytrzymałe oraz wystarczająco sztywne. Na dodatek dzięki porowatej strukturze materiału charakteryzują się dobrą izolacyjnością akustyczną oraz termiczną (współczynnik przenikania ciepła Uf=1,5 - 1,7 [W/(m²•K)]). Poza tym łatwo je naprawić w przypadku uszkodzenia, ale trzeba je lakierować lub malować raz na 5 lat.

Ramy z PVC obecnie są najbardziej popularne, ponieważ przy umiarkowanej cenie charakteryzują się dobrymi parametrami technicznymi. Wykonuje się je z wysokoudarowego PVC z dodatkiem stabilizatorów ołowiowych, kadmowych lub wapniowo-cynkowych, które chronią je przed starzeniem i utratą koloru. Wszystkie profile (o liczbie komór od 3 do 8) muszą być wzmacniane kształtownika mi stalowymi, aluminiowymi lub z włókna szklanego. Za najkorzystniejsze uznaje się profile pięcio- i sześciokomorowe, które dorównują parametrami ramom drewnianym, ale są od nich tańsze.

W oknach pasywnych stosuje się profile siedmio- lub ośmiokomorowe (często wypełnione materiałem termoizolacyjnym) o współczynniku Uf=0,95 - 1,21 [W/(m²•K)]. Ramy z PVC najczęściej są białe lub brązowe, ale na zamówienie dostępne są w wielu kolorach. Poza tym są odporne na grzyby, pleśnie i korozję. Niestety stosunkowo ławo ulegają zabrudzeniu, gdyż są elektrostatyczne, a każde uszkodzenie jest właściwie nie do usunięcia, również w wyniku zetknięcia z wieloma substancjami chemicznymi.

Ramy z włókien szklanych charakteryzują się bardzo dużą wytrzymałością i sztywnością konstrukcji. Profile otwarte, jedno- i dwukomorowe o dużej smukłości, sprawiają, że powierzchnia szyb jest znacznie większa niż w porównywalnych oknach drewnianych czy plastikowych. Współczynnik rozszerzalności termicznej ram ma wartość zbliżoną do szkła, co powoduje, że w oknie nie ma żadnych naprężeń wewnętrznych. Na dodatek ich izolacyjność termiczna jest całkiem dobra (Uf=1,6 - 1,9 [W/(m²•K)]), a po wypełnieniu otwartych profili pianką poliuretanową spełnione są nawet kryteria pasywności. Z kolei duży ciężar właściwy laminatu (1900 kg/m³ - drewno 550 - 700 kg/m³) powoduje, że ich izolacyjność akustyczna również jest dobra. Ich podstawową wadą jest wysoka cena.

Ramy z aluminium są stosunkowo lekkie, wytrzymałe i sztywne. Świetnie nadają się do przeszklenia dużych powierzchni (fasad). Jednak w domach jednorodzinnych stosowane są rzadko z powodu wysokiej ceny oraz niezbyt dobrej izolacyjności termicznej. Nawet tzw. profile ciepłe (z wkładką poliamidową) mają niekorzystny współczynnik przenikania ciepła (U>2,3 [W/(m²•K)]). Najczęściej są lakierowane proszkowo na kolor biały, brązowy lub naturalnego aluminium.

Nowoczesne okno drewniane z klejoną ramą oraz dwukomorową szybą zespoloną.

Współczesne okno z sześciokomorowego profilu PVC z dodatkowym wypełnieniem termicznym, trzema uszczelkami obwodowymi i szybą zespoloną o współczynniku Ug=0,6 [W/(m2•K)].

Jedno z najlepszych ale najdroższych okien drewnianych z zewnętrzną nakładką aluminiową i jednokomorową szybą zespoloną.

Ramy drewnianio-aluminiowe mają wiele zalet i niestety bardzo wysoką cenę. Uszczelki - zapewniają ochronę przed wodą, wiatrem, kurzem i hałasem. Obecnie wykonywane są z syntetycznego kauczuku EPDM lub TPS - o trwałości nawet 10 lat (ewentualnie z silikonu). W oknach stosuje się uszczelki przyszybowe (pomiędzy szybami zespolonymi a ramami okiennymi) oraz 2 - 4 uszczelki wrębowe lub oporowe (pomiędzy skrzydłem a ościeżnicą). Oczywiście im jest ich więcej, tym okna mają lepsze parametry techniczne.