2020-05-19 11:14:09 
Stabilne zadaszenie tarasu na każdą pogodę
Mistrze ciesielski i trener techniczny firmy fischer - Stefan Huber, podzielił się doświadczeniami jakie zdobył podczas samodzielnej budowy drewnianego zadaszenia tarasu.
Chciałem, aby zadaszenie było możliwie jak największe, po to by chronić ścianę na niższej kondygnacji, przed deszczem i śniegiem - Stefan Huber, mistrz ciesielski i trener techniczny fischer.
Wysokość i głębokość oraz powierzchnia zabudowy konstrukcji mają znaczący wpływ na potencjalne pozwolenia na budowę itd. Dach, który został zamontowany przez Stefana ma mniej niż 30 m², co sprawie, że według przepisów budowlanych regionu Badenia-Wirtembergia (skąd pochodzi), nie musiał mieć pozwolenia na budowę. Warto pamiętać o tym, aby sprawdzić przepisy dla danego regionu.
Ekspert fischer rozpoczął prace od wylania fundamentu, który równomiernie rozkłada obciążenie konstrukcji na podłoże. W tym przypadku warto wziąć pod uwagę warunki wiatrowe i pogodowe, które wpłyną na ustalenia obciążeń i prawidłowych wymiarów fundamentu.
Jeśli na przykład dom znajduje się w Schwarzwaldzie lub innym górzystym terenie, obciążenie śniegiem będzie wynosić około 260 kilogramów na metr kwadratowy, czyli więcej niż na przykład nad Morzem Bałtyckim - wyjaśnia Stefan Huber - Ale tereny nadmorskie, są z kolei narażone na większe obciążenia wiatrem niż górskie doliny. Tego rodzaju czynniki będą miały wpływ na fundament.
Do zadaszenia tarasu najlepiej nada się drewno użytkowe kategorii 2. Stefan Huber wybrał drewno warstwowo klejone (GL24h). Charakteryzuje się ono niską podatnością na zarysowania, a do tego świetnie nadaje się do wykonania konstrukcji.
Belki i spoiwo o wielowarstwowej strukturze jest odporne na warunki atmosferyczne, świadczy to o właściwej jakości materiału. Przy wykonywaniu zadaszenia stosuje się materiały nieprzeźroczyste lub przeźroczyste. Belki główne i drugorzędne łączymy przy pomocy wkrętów z gwintem częściowym lub pełnym.
Oto krótka instrukcja:
- Gdy krokwie opierają się czołowo na belce okapowej, to potrzebne będą wkręty z pełnym gwintem pod kątem 45 stopni, aby połączenie było odporne na wyrywanie i ściskanie.
- Słupki podporowe łączymy specjalnymi łącznikami stalowymi, zamocowanymi wkrętami fischer, aby zapobiec rozszczepieniu drewna przy krawędziach. Wstępne nawiercanie nie będzie konieczne.
Kolejnym ważnym punktem łączenia jest mocowanie belki przyściennej i krokwi głównej, najlepiej wkrętami z łbem talerzykowym. W przeciwieństwie do zwykłych gwoździ, wkręty te dobrze dociskają krokwie, stwarzają więc skuteczny opór na siły ssania wiatru.
Praktyczna wskazówka Stefana: Do połączenia belki ściennej należy zastosować wkręty z pełnym gwintem i łbem talerzykowym. Odpowiednie odstępy można odczytać z oceny technicznej ETA. Następnie odstępy te zaznacza się na belce i wkręca wkręty pod kątem 45 stopni. Jest to bardzo dobre połączenie na siły wyrywające.
Źródło i zdjęcia: fischer Polska
Komentarze