Odpadające tynki, samosiejki drzew w rynnach, szkody wilgociowe na cokołach i rdzewiejące betonowe pokrycia konstrukcji dachowej – tak wyglądał opuszczony na dwadzieścia lat olbrzymi kompleks w Berlin- Dahlem, rozpościerający się na około 56 000 metrach kwadratowych, w ekskluzywnej lokalizacji berlińskiej metropolii. Siedem dwu- do trójkondygnacyjnych zabytkowych budynków w stylu budynków rządowych z lat 30-tych zapłaciło czasowi haracz rozpadu.
To jednak już historia, ponieważ historyczne budynki wciągnęły do swoich planów dwa wiodące niemieckie przedsiębiorstwa planistyczno-inwestycyjne w dziedzinie zabytków: Prinz von Preussen Grundbesitz AG z Bonn oraz Terraplan Grundstücksentwicklungs GmbH z Norymbergii. Ich wspólny projekt: "The Metropolitan Gardens" – ekskluzywne mieszkania w równie ekskluzywnej dzielnicy Berlina. Najpierw jednak należało zakasać rękawy i wziąć się do pracy, której cel był jasny: pełna renowacja i wierna w szczegółach rekonstrukcja, jak również odbiór techniczny przez TÜV uwieńczony oznaczeniem "Green Monument", przyznawanym za najwyższą poziom oszczędności energetycznej zabytków.
Nie dziwi zatem fakt, że reprezentacyjne mieszkania klasy Finest-Living, w których cena metra kwadratowego waha się między 4500 a 4900 Euro, natychmiast znalazły nabywców. Historyczne budynki, eksponowana lokalizacja, indywidualny charakter stylowych mieszkań i wyjątkowe osiągnięcia w rzemiośle restauratorskim podczas remontu stanowiły cechy wyróżniające ten obiekt na przeżywającym obecnie hossę berlińskim rynku nieruchomości.
Plan renowacji
Dr Rudolf Plagge – Kierownik Fizyczno-Budowlanego Laboratorium Badawczo-Rozwojowego Instytutu Klimatologii Budowli na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie, otrzymał zlecenie na przeprowadzenie analizy stanu budowli oraz na jej badanie higrotermiczne. Obok szeroko zakrojonych pomiarów i badań prowadzonych na obiekcie istotne właściwości higroskopijne i termiczne materiałów obiektu (cegły zewnętrzne i wewnętrzne oraz zaprawa, kamień naturalny i beton) zostały przebadane z naukowego punktu widzenia.
Na tej podstawie, we współpracy z działem Fachplanung firmy Remmers opracowano koncepcję renowacji, uzupełnioną o projekt hydroizolacji. Ponadto należało wyjaśnić, który z systemów termoizolacji wewnętrznej spełni stawiane wymagania. W związku z tym dostępne systemy zostały przeanalizowane metodą symulacji higrotermicznej, z zastosowaniem brzegowych parametrów realnego klimatu, a następnie ocenione. Badano materiały termoizolacyjne o różnej wydajności kapilarnej, przy różnym udziale procentowym kondensatu.
Rezultat: w uzgodnieniu między inwestorem, konserwatorem zabytków, biurem architektonicznym i naukowcami z dziedziny fizyki budowli na 6500 m² zastosowano system termoizolacji wewnętrznej iQ-Therm raz płyty krzemianowo-wapienne firmy Remmers. Do renowacji betonu oceniono kilka różnych systemów, przy czym zależnie od wymagań zastosowano różne metody naprawy. System naprawczy do betonu Remmers Betofix R4 zdał ten test przydatności we wszystkich kategoriach i w związku z tym znalazł zastosowanie.
Bez rzemiosła nie istnieje ochrona zabytków
Termoizolacja wewnętrzna:
Charakterystyczny wygląd chronionej jako zabytek elewacji z występującym miejscami kamieniem naturalnym z krensheimskiego wapienia muszlowego miał zostać utrzymany; w związku z tym w grę wchodziła tylko termoizolacja wewnętrzna. Podczas rzemieślniczej realizacji zadania ze szczególną starannością należało opracować miejsca styku elementów budowlanych, takich jak stropy, ściany wewnętrzne, słupy, dźwigary stalowe, aby w każdym wypadku uniknąć uszkodzeń. Uwzględnić należało również inne cechy charakterystyczne istniejącej elewacji, wraz z jej paroszczelnymi elementami z kamienia naturalnego.
Naprawa betonu:
Stropy z betonu specjalnego, mającego w swoim czasie chronić przed odłamkami podczas możliwych bombardowań, były w złym stanie. Tutaj należało opracować specjalną metodę rzemieślniczej renowacji. System naprawy betonów Betofix R4 firmy Remmers zdał test porównawczy różnych suchych zapraw PCC we wszystkich badanych kategoriach. Umożliwia on najprostszą i najbardziej ekonomiczną naprawę betonu, ponieważ między innymi spełnia wymagane parametry już przy zaledwie 10 mm przykryciu zbrojenia.
Hydroizolacja budowli:
W prawie wszystkich budynkach cokoły i mury stykające się z gruntem były zawilgocone i zmurszałe. Jak obszerne było postawione zadanie, unaocznia zużycie materiałów. Hydroizolacja wymagała zastosowania 500 metrów bieżących przepony poziomej z Kiesolu i Kiesolu iK, 10 ton tynku podkładowego Grundputz, 2,5 ton szlamu Sulfatexschlämme i 200 m² uszczelnienia budowli w strefie kontaktu z gruntem, z użyciem mostkujących rysy grubowarstwowych powłok bitumicznych ECO 2K.
źródło i zdjęcia: Remmers
Komentarze