Jaki materiał wybrać na elewacje?

Wykończenie elewacji powinno chronić ściany przed wilgocią i przewiewaniem, a więc samo musi być odporne na czynniki atmosferyczne. Materiały na elewacje powinny być tak dobrane, by dobrze komponowały się z otoczeniem.

Jaki materiał wybrać na elewacje?

Najpopularniejsze materiały na elewacje

Cegły klinkierowe. Mają kolor czerwony, żółtopiaskowy, a nawet biały. Mogą być gładkie lub ryflowane, pełne lub drążone. Klinkier stosuje się zazwyczaj jako warstwę licową ścian trójwarstwowych, w których osłaniają izolację ocieplającą warstwę nośną. Obmurówkę z cegieł klinkierowych stosuje się też w domach o konstrukcji szkieletowej.

Płytki elewacyjne powinny być tak dobrane, by dobrze komponowały się z otoczeniem. Na zdjęciu płytki imitujące kamień. (fot. Stegu)

Cegły licowe. Produkowane w kilku odcieniach i fakturach - z powierzchniami licowymi zdobionymi przez ryflowanie lub piaskowanie. Pod względem cech technicznych są podobne do zwykłych ceramicznych cegieł pełnych.

Cegły wapienno-piaskowe, czyli silikatowe. Mogą być białe lub barwione w masie, z powierzchnią gładką lub łupaną, które przypominają okładzinę naturalnego kamienia; mogą też być młotkowane i wtedy mają fakturę delikatniejszą od łupanych.

Płytki elewacyjne. Na elewacje można stosować m.in. płytki z klinkieru, silikatów, gresu i kamienia. To wykończenie może nadać ścianom taki wygląd, jakby były murowane z kamienia lub cegieł klinkierowych, ale płytki są łatwiejsze w układaniu, bo lżejsze i cieńsze.

Tynki tradycyjne, zwane też grubowarstwowymi, stosuje się do wykończania ścian jednowarstwowych z betonu komórkowego, ceramiki poryzowanej lub keramzytobetonu oraz ścian trójwarstwowych, w których warstwa elewacyjna nie stanowi gotowego wykończenia jak obmurówka klinkierowa czy z silikatów.

Elewacja z silikatów. Tak wykończoną elewację można w łatwy sposób - przez malowanie - odnowić i tym samym zupełnie zmienić wygląd domu. (fot. Silka)

Tynki cienkowarstwowe stosuje się głównie do tynkowania ścian domów ocieplonych metodą lekką mokrą lub do wykończania gładkich i równych ścian, np. z betonu komórkowego.

Mają bogatszą kolorystykę i znacznie większy wybór faktur niż tynki tradycyjne. Stosuje się kilka rodzajów tynków cienkowarstwowych, które różnią się głównie stopniem paroprzepuszczalności. Tynki mineralne i silikatowe dobrze przepuszczają parę wodną, żywiczne i akrylowe są mało przepuszczalne. Nie ma to znaczenia, gdy tynk stanowi wykończenie izolacji ze styropianu, ale jest ważne, gdy ma przykrywać wełnę mineralną, stary tynk - cementowo-wapienny, cementowy lub ścianę z betonu komórkowego. Warstwa zewnętrzna powinna mieć bowiem paroprzepuszczalność lepszą niż warstwy, które pokrywa - w przeciwnym razie ściana może być narażona na zawilgocenie.

Farby elewacyjne.

  • Mineralne nadają się do malowania tradycyjnych tynków cementowo-wapiennych, surowego betonu oraz kamienia. Są paroprzepuszczalne, odporne na działanie wody i niedrogie.
  • Akrylowe mogą być wodorozcieńczalne lub rozpuszczalnikowe: pierwsze są uniwersalne, można więc nimi malować różne podłoża, drugie stosuje się głównie do odnawiania elewacji. Są elastyczne, odporne na czynniki atmosferyczne i zabrudzenia. Ich paroprzepuszczalność nie jest zbyt duża.
  • Farb silikonowych używa się do malowania tradycyjnych tynków cementowowapiennych i tynków cienkowarstwowych - zarówno nowych, jak i starych. Są bardzo elastyczne i odporne na czynniki atmosferyczne, wyróżniają się też dobrą paroprzepuszczalnością. Zawierają dodatki zapobiegające pokrywaniu elewacji przez porosty. Gwarantują trwałe, kolorowe elewacje przez długie lata, ale są drogie.

Farbami silikatowymi można pokrywać stare powłoki silikonowe, silikatowe i mineralne oraz - oczywiście - świeże tynki. Nie można ich natomiast nakładać na powierzchnie uprzednio malowane farbami akrylowymi, alkidowymi czy olejnymi. Powłoka z tych farb jest trwała, odporna na agresywne środowisko, hydrofobowa, paroprzepuszczalna i odporna na mchy i porosty.

Jakie materiały na cokół?

Płyty kamienne - z wapienia, piaskowca lub granitu. Wapienie i piaskowce wymagają zabezpieczania
środkiem hydrofobizującym.

Sztuczny kamień - płytki z betonu z dodatkami uszlachetniającymi i wypełniaczami, dzięki
którym są mrozoodporne i mają wygląd kamienia naturalnego.

Płytki klinkierowe lub silikatowe - imitują mur z cegieł klinkierowych lub silikatowych. Płytek klinkierowych, w przeciwieństwie do silikatowych, nie trzeba zabezpieczać środkiem hydrofobizującym, ponieważ są nienasiąkliwe.

Płytki lastrykowe - dwuwarstwowe - z jedną warstwą z betonu zwykłego i drugą - z betonu z kruszywem marmurowym, bazaltowym lub granitowym. Warto je zabezpieczyć środkiem hydrofobizującym.

Płytki żywiczne - imitujące cegłę klinkierową lub piaskowiec; cienkie (ok. 3 mm) i elastyczne, można nimi pokrywać powierzchnie łukowe i układać je na narożnikach ściany. Nie wymagają zabezpieczania środkiem hydrofobizującym.

Oblicówka winylowa (siding). Są to panele z PVC o szerokości od 10 do 30 cm i długości od 2,5 do 3,9 m, a także elementy uzupełniające: listwy startowe, listwy maskujące, narożne, a także listwy ozdobne, służące do wykończana gzymsów.

Oblicówka drewniana. Stosuje się ją najczęściej do wykończania budynków rekreacyjnych, a w domach całorocznych - jako elewację osłaniającą ocieplenie, a czasem też jako dekorację fragmentów elewacji wykończanych w inny sposób - na przykład tynkowanych. W ten sposób w domach murowanych wykończa się często szczyty poddaszy, lukarn, loggii, a także podbitki dachowe.

opr.: Olimpia Wolf
zdjęcie wprowadzające: Royal Europa

Komentarze

FILMY OSTATNIO DODANE
Copyright © AVT 2020 Sklep AVT