- Jak dopasować drzwi zewnętrzne do potrzeb?
- Które parametry są najważniejsze?
- Jaki powinien być wymiar i kierunek otwierania drzwi zewnętrznych?
- Jaki materiał będzie najlepszy?
- O czym należy pamiętać przy zakupie?
Drzwi zewnętrze dopasowane do potrzeb
Każdy dom jednorodzinny ma przynajmniej jedne drzwi zewnętrzne. Stanowią one jego wizytówkę i powinny być dopasowane do charakteru budynku. Kolor wykończenia i faktura mogą być różne. Na ogół nawiązują do okien lub bramy garażowej (część producentów oferuje wszystkie te elementy w ramach poszczególnych linii stylistycznych), ewentualnie do elewacji czy pokrycia dachowego.
Jeśli w wiatrołapie nie ma okna, warto rozważyć zakup drzwi z przeszkleniem, albo – kiedy otwór drzwiowy jest wystarczająco duży – z doświetlem – wąskim okienkiem bocznym albo górnym. Szyby mogą być przezroczyste, półprzezroczyste, matowe bądź fusingowe (z wtopioną różnokolorową masą szklaną i tlenkami metali).
Podczas wyboru – oprócz względów estetycznych – należy koniecznie uwzględnić parametry drzwi, zwłaszcza odporność na włamanie oraz izolacyjność.
Pamiętajmy też, że nawet najdroższe i najlepsze skrzydła nie będą dobrze spełniać swojej funkcji, jeśli nie zostaną właściwie zamontowane. Projekt domu określa wymiary, stylistykę oraz materiał drzwi zewnętrznych. To znaczne ułatwienie dla inwestora. Modyfikowanie wytycznych zawartych w dokumentacji przygotowanej przez architekta nie jest wskazane.
Które parametry są najważniejsze?
Odporność na włamanie
Właściwie wyposażone i mocne drzwi antywłamaniowe stanowią solidną barierę dla intruzów. Jednak ich zastosowanie ma największy sens wtedy, gdy wyjście na taras i okna są odpowiednio wytrzymałe i zabezpieczone alarmem. Skrzydła zewnętrzne występują w kilku klasach odporności RC, od 1 do 6.
Im wyższa, tym większa odporność na włamanie. W budownictwie jednorodzinnym montuje się zazwyczaj wersje 2 lub 3 klasy. Ich konstrukcja najczęściej wykonana jest ze stalowych ocynkowanych elementów. Rama skrzydła ma wzmocnienie z poziomych albo pionowych prętów, ewentualnie z kratownicy.
Poszycie stanowi na ogół blacha stalowa. Dzięki bolcom antywyważeniowym wsuwającym się w otwory w ościeżnicy, drzwi nie można łatwo wyważyć ani zdjąć z zawiasów. Ponadto wyposażone są zwykle w dwa zamki z kilkoma punktami ryglowania, a rygle wysuwają się w trzech kierunkach.
Sprawdźmy dokładnie dokumentację techniczną. Zdarza się bowiem, że jako drzwi o określonej klasie antywłamaniowości oferowane są zwykłe wzmocnione skrzydła, wyposażone jedynie w lepsze zamki. A przecież odpowiednią odporność musi wykazywać całość, nie tylko pojedynczy element – atestowane modele sprzedawane są zawsze w komplecie z ościeżnicą, okuciami i zamkami (w przeciwnym razie nie dało by się stwierdzić, na ile są odporne na próbę włamania).
O odporności na sforsowanie nie świadczy też sama liczba zamków, lecz ich rodzaj, jakość i to, czy mają wielokrotne ryglowanie. W drzwiach antywłamaniowych nie zaleca się montować więcej niż dwóch zamków, a w standardowych więcej niż trzech. Niektóre są fabrycznie przystosowane do współpracy z systemem alarmowym.
Mogą mieć różne czujniki – nacisku (uruchamiający alarm przy próbie siłowego otwarcia), zamknięcia (informujący o tym, czy zamek jest otwarty czy zamknięty), sygnalizujący użycie nieoryginalnego klucza. Otwieranie bywa też sterowane elektronicznie, np. za pomocą kodu wybieranego na klawiaturze lub czujników biometrycznych, reagujących na odcisk palca.
Izolacyjność cieplna
Drzwi wejściowe muszą również spełniać wymogi dotyczące termoizolacyjności. Współczynnik U nie może przekraczać 1,5 W/(m2·K). Od początku 2021 r. roku będzie to już tylko 1,3. Im niższa wartość współczynnika, tym mniej ciepła wydostaje się z domu przez zamknięte skrzydło.
Nie zapominajmy jednak, że parametr ten w odniesieniu do drzwi nie jest aż tak kluczowy, jak w przypadku okien (łączna po wierzchnia przeszkleń jest znacznie większa). Właściwości izolacyjne zależą głównie od grubości warstwy ocieplenia umieszczonego w skrzydle – wełny mineralnej, styropianu albo pianki poliuretanowej. Nie mniej liczy się jednak fachowy montaż, a zwłaszcza poprawne wykonanie uszczelnienia na styku z murem.
Izolacyjność akustyczna
To, jak dobrze drzwi zapobiegają przenikaniu dźwięków, określa współczynnik Rw. Powinien wynosić przynajmniej 30 dB. Jeśli budynek znajduje się w głośnej, ruchliwej okolicy, może być to za mało. Im wyższa wartość współczynnika, tym lepsza izolacyjność akustyczna.
Wielu producentów nie uwzględnia tego parametru w opisie wyrobu, ale pamiętajmy, że skrzydło o dobrych właściwościach termicznych, odpowiednio zamontowane, na ogół stanowi też skuteczną barierę przed hałasem. Dodatkowo drzwi wejściowe nierzadko oddzielone są od pomieszczeń mieszkalnych wiatrołapem, który jest pewnego rodzaju buforem.
Wymiary i kierunek otwierania drzwi
Zgodnie z prawem, drzwi wejściowe muszą mieć minimum 90 cm szerokości w świetle ościeżnicy (po jej zamontowaniu). Standardowa wysokość to 201–210 cm. Taka wielkość umożliwia wygodne wnoszenie zakupów, mebli czy wjeżdżanie wózkiem dziecięcym. Przed wstawieniem futryny, otwór w ścianie powinien być 12–15 cm szerszy i 6–7 cm wyższy. W przypadku montażu na etapie budowy domu, do wysokości ościeża dodaje się jeszcze 2–4 cm, które zajmie posadzka.
Skrzydło może uchylać się na zewnątrz lub do środka. W pierwszym (najpopularniejszym) wariancie trudniej je wyważyć, jest szczelniejsze (bo wiatr dociska je do ościeżnicy), po otwarciu nie zajmuje miejsca w wiatrołapie, a na posadzkę nie spływa z niego deszcz. Przed wejściem do domu niezbędny jest jednak podest o głębokości przynajmniej 1,5 m.
W przeciwnym razie skrzydło będzie spychać otwierającą je osobę ze stopni. Niekiedy oprócz głównych drzwi wejściowych montuje się również gospodarcze, prowadzące na ogół do garażu lub kotłowni. To praktyczne rozwiązanie, ale trzeba je, oczywiście, przewidzieć na etapie projektu budynku.
Jaki materiał będzie najlepszy?
Drzwi zewnętrzne produkuje się z różnych materiałów. Najtrwalsze są stalowe. Mają wypełnioną materiałem termoizolacyjnym ramę metalową, osłoniętą z obu stron blachą, która stanowi płaszczyznę skrzydła. Ta ostatnia może być powleczona folią PVC (jednobarwną albo imitującą drewno) lub lakierowana na dowolny kolor.
Parametry izolacyjne takich modeli zależą od grubości i rodzaju wypełnienia. Wyroby aluminiowe zbudowane są z dwu- bądź trzykomorowych profili aluminiowych tworzących ramę, z aluminiowych paneli oraz z ocieplenia. Powierzchnia paneli bywa malowana proszkowo, anodowana lub wykańczana okleiną drewnopodobną.
Konstrukcje tego typu gwarantują wysoką izolacyjność termiczną i akustyczną, są trwałe i sztywne, choć podatne na powstawanie wgnieceń. Modele drewniane mają ramę z tego materiału, zwykle obłożoną dwiema płytami (wykończonymi fornirem albo farbą kryjącą), ewentualnie wypełnioną kasetonami (drzwi płycinowe). Niektóre wyposażone są we wkład aluminiowy z warstwą termoizolacji.
Ramy produkuje się z drewna klejonego warstwowo, a więc nie odkształcającego się pod wpływem wilgoci – przeważnie sosnowego lub świerkowego, niekiedy dębowe go, jesionowego, mahoniowego. Wyroby takie zapewniają dobrą izolacyjność. Ich wadą jest wrażliwość na wilgoć – muszą być impregnowane, malowane farbą itp. Znajdziemy też wersje z tworzywa – z wielokomorowych profili z utwardzonego PVC, usztywnionych wkładkami stalowymi bądź aluminiowymi.
Między ramami znajduje się wypełnienie w postaci plastikowych płyt, często zespolonych z warstwą ocieplenia, ewentualnie przeszklenie. Powierzchnia płyt jest gładka albo z przetłoczeniami.
Może być wykończona okleiną lub barwiona na etapie produkcji – wtedy kolor jest trwały, a w razie potrzeby skrzydło można odnowić za pomocą specjalnej farby. Skrzydła z tworzywa są odporne na wilgoć, lekkie, łatwe do zamontowania oraz do utrzymania w czystości.
Bardzo dobrze tłumią dźwięki i chronią przed utratą ciepła. Wybierając drzwi, upewnijmy się, że nie są wewnątrzklatkowe – tj. wejściowe przeznaczone do montażu na klatce schodowej. Takie nie wykazują odporności na niszczące działanie warunków atmosferycznych. Pod wpływem wilgoci i działania promieniowania UV, po ok. dwóch sezonach zaczynają zmieniać kolor albo się łuszczyć (nawet w przypadku zamontowania pod zadaszeniem).
O czym należy pamiętać przy zakupie?
Dla wielu inwestorów jednym z ważniejszym kryteriów podczas wyboru drzwi jest cena. Na skrzydłach wewnętrznych można nieco zaoszczędzić, kupując np. niedrogie wersje z płyt. W zewnętrzne opłaca się jednak zainwestować – zwłaszcza jeśli zależy nam, aby dobrze chroniły przed włamaniem i przez długie lata wyglądały estetycznie.
Zastanówmy się, czego przede wszystkim oczekujemy i ile przeznaczymy na to środków. Warto postawić na porządne okucia, materiały wysokiej jakości i wyroby renomowanych producentów. Cena konkretnego modelu może być bardzo różna w poszczególnych punktach sprzedaży.
Rzutują na to choćby rozmaite promocje. Sprawdzajmy też, ile będzie kosztować kompleksowa usługa obejmująca montaż. Negocjujmy rabaty. Nie zapominajmy, że po zainstalowaniu drzwi antywłamaniowych możemy liczyć na zniżkę przy ubezpieczaniu domu. Ceny skrzydeł zewnętrznych zaczynają się od około tysiąca złotych. Tyle kosztują podstawowe modele ze stali, o standardowych wymiarach.
Za kilka tysięcy można kupić bardzo solidne produkty ze stali lub drewna, natomiast za kilkanaście – lepiej wyposażone (w ukryte zawiasy, czy też w pochwyt zamiast klamki), do większego otworu, aluminiowe. Pamiętajmy, że cenę bardzo podnosi konieczność wykonania drzwi o niestandardowych wymiarach lub zwieńczonych łukiem, oraz przeszklenia i naświetla.
Autor: Małgorzata Kolmus
Zdjęcie otwierające: HÖRMANN
Komentarze